Ἄκουσα τὴν 20η ὁμιλία τοῦ ἁγίου Ἀθανάσιου Μυτιληναίου πάνω στὴν Ἀποκάλυψη. Ἐκεῖ λέγει ὁ ἅγιος πατὴρ «Ὄχι μόνο τοὺς ποιμένας, τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὐς ἐπισκόπους, διότι αὐτή ἡ ἀπειλὴ τοῦ Κυρίου εἶναι μιὰ ἀπειλὴ ποὺ πάντα στέκεται ἐναντίον τῶν ποιμένων, ἰδιαίτερα στὴν ἐποχὴ μας ποὺ οἱ ποιμένες κάπως ἔτσι αἰσθάνονται ὅτι δὲν βαριέσαι, δὲν θὰ ἔλθει ὁ Κύριος. Δύνανται νὰ ὑπάρχουν ποιμένες, οἱ ὁποῖοι νὰ μὴν περιμένουν τὸν Χριστό; Οὔτε κἄν νὰ τὸν πιστεύουν; Ἔτσι φαίνεται, ἔτσι φαίνεται. Ἀλλιώτικα, ἀλλιώτικα δὲν ξέρω πῶς μπορεῖ νὰ ἐξηγηθοῦν μερικὰ πράγματα, δὲν μποροῦν νὰ ἐξηγηθοῦν, διότι ὅταν ἡ α ὑπάρχει ἡ β συμπεριφορὰ τόσο φοβερή, δὲν ἐξηγεῖται παρὰ μόνο ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ὁ ποιμὴν δὲν πιστεύει στὴν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ. Τὶ λέμε; Οὔτε κἄν στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Φοβερόν; Φοβερόν».
«Κι ὅμως ἀληθές, ἐξάλλου αὐτὸ τὸ εἰδοποίησε ὁ Κύριος γιὰ τοὺς ποιμένες. Τὸ διαβάζουν καὶ οἱ ποιμαινόμενοι, διότι ὅταν, ἀγαπητοὶ μου, ὑπάρχουν ποιμένες ποὺ δὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ σᾶς, τὸ εἶπα τὴν περασμένη φορά, νὰ κάνετε τὸ πᾶν δυνατὸν νὰ φροντίσατε γιὰ τὸν ἑαυτὸ σας. Ὅπως ὅταν δὲν ἔχουμε καλοὺς διδασκάλους, φροντίζουμε νὰ μάθουμε γράμματα, δὲν ξέρω μὲ ποιὸν τρόπο, θὰ μάθουν οἱ γονεῖς στὰ παιδιὰ τους γράμματα, ὅταν ὑποτεθεῖ ὅτι δὲν ἔχουν καλοὺς διδασκάλους ἢ ὑστεροῦνται διδασκάλων. Πῶς θὰ γίνει; Οἱ γονεῖς νὰ μάθουν στὰ παιδιὰ τους γράμματα. Δηλαδὴ θὰ βροῦν ἕνα τρόπο νὰ κινηθοῦν, νὰ κινηθοῦν. Ἔτσι καὶ ἐδῶ, σᾶς εἶχα πεῖ ἄλλοτε, πρὸ λίγου καιροῦ, σᾶς τὸ λέγω ἄλλη μιὰ φορά. Μὴ περιμένετε ἂν δεῖτε ὅτι δὲν σᾶς ποιμαίνουμε καλῶς. Φροντίστε νὰ ποιμάνατε, φροντίστε τὸν ἑαυτὸ σας, γιὰ τὴν σωτηρίαν σας, διότι μὴν πεῖτε ὅτι δὲν εἴχαμε ποιμένες. Θὰ σᾶς ζητηθεῖ λόγος. Δὲν εἶναι δικαιολογία πάντα ὅτι δὲν ἔχουμε ποιμένες».
Ἦταν ἡ ὁμιλία γιὰ τὸν ἐπίσκοπο τῶν Σάρδεων, ὁ ὁποῖος ἔκανε πλημμελῶς τὰ καθήκοντά του, μιὰ εἰκόνα τῶν σημερινῶν ἐπισκόπων ποὺ εἶναι μασόνοι, οἰκουμενιστὲς καὶ κοιτᾶνε τὴν καλοπέρασὴ τους. Θὰ ξεκινήσω ἀπὸ τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Εἶναι μὲγας οἰκουμενιστὴς καὶ θέλει ἐναγκαλισμοὺς μὲ ὅλους τοὺς αἱρετικοὺς τῆς Δύσης. Ἐπομένως πιστεύει στὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό; Δὲν πιστεύει καὶ θὰ ἔχει τὴν μοῖρα τοῦ ἐπισκόπου τῶν Σάρδεων. Ἂν ἡ κεφαλὴ τῆς ὀρθοδοξίας δὲν ἔχει πίστη, τὶ νὰ ποῦν καὶ οἱ ἁπλοὶ ἄνθρωποι; Τυφλὸς ἐὰν τυφλὸν ὁδηγῇ ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται.
Συνεχίζω μὲ τὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο Ἀκολουθεῖ κατὰ πόδας τὸν οἰκουμενικὸ πατριάρχη. Συμμετεῖχε στὴν σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, ἀναγνώρισε τὸν οὐκρανικό, ποὺ ἔθεσε ὁ πατριάρχης, ἀνέχτηκε νὰ ἀπολυμανθοῦν οἱ ναοὶ στὸν καιρὸ τῆς επιδημίας, ἔκλεισε τοὺς ναοὺς ὑπακούοντας στὸν καίσαρα, ἀνέχτηκε φίμωτρα μέσα στὴν ἐκκλησία, διαφήμισε τὰ ἐμβόλια τοῦ θανάτου ὡς θεϊκὸ δῶρο, δέχτηκε τὸν Τσίπρα χωρὶς νὰ τοῦ πεῖ λὸγο γιὰ τὴν πορνικὴ σχέση ποὺ ζοῦσε, ἀνέχτηκε τὸ ἄθεο καθεστὼς τοῦ Τσίπρα, ἀνέχτηκε τὸ γάμο τῶν ἀνώμαλων χωρὶς νὰ πεῖ τίποτα καὶ μουγκάθηκε μπροστά στὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων καὶ τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ. Ἐπομένως τὶ πίστη νὰ ἔχει; Πιὸ πολὺ θὰ ἔχει πίστη ἕνας κοσμικὸς ποὺ πάει ἀραιὰ στὴν ἐκκλησία παρὰ ὁ ἀρχιεπίσκοπος. Κι ὅμως εἶναι ἡ κεφαλὴ τῆς ἑλλαδικῆς ἐκκλησίας, τὶ παράδειγμα θὰ δώσει στοὺς Ἕλληνες; Ἀμφίβολο παράδειγμα.
Συνεχίζω μὲ τοὺς μητροπολῖτες τῆς ἑλλαδικῆς ἐκκλησίας. Πρῶτος στὸν κατάλογο ὁ μητροπολίτης Εἰρηναῖος τῆς μητρόπολης Φλώρινας. Στὴ συνέντεύξη ποὺ ἔδωσε ἀποδέχτηκε ὅτι θὰ πάρει καὶ ταυτότητα καὶ τὸν καταραμένο προσωπικὸ ἀριθμὸ. Ξεθεμελίωσε τὸ οἰκοδόμημα ποὺ ἔχτισε μὲ πολὺ κὸπο ὁ ὅσιος Αὐγουστῖνος καὶ καταδίωξε τὸν π. Μάξιμο Καραβᾶ καὶ κατέλαβε τὸ μοναστήρι τῆς ἁγίας Παρασκευῆς, κάνοντάς το ἄντρο οἰκουμενιστῶν, ἐκδιώκοντας ἀπὸ αὐτὸ ὅλους τοὺς μοναχοὺς καὶ τὸ κλείδωσε. Τὶ πίστη νὰ ἔχει ἕνας τέτοιος ἐπίσκοπος; Τὶ παράδειγμα θὰ δώσει στὴν ἐπαρχία του; Μοῦ θυμίζει ἕνα ποίημα τοῦ Νίκου Γκάτζου, Ὁ ἐφιάλτης τῆς Περσεφόνης, ἐκεῖ ποὺ ζοῦσε ὁ Καντιώτης καὶ βασίλευε ὁ νόμος τοῦ Χριστοῦ, τώρα ζεῖ ὁ Εἰρηναῖος καὶ ξεθεμελιώνει τὸ οἰκοδόμημα τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Συνεχίζω μὲ τοὺς ἐπισκόπους Κιλκισίου Βαρθολομαῖο, Σιδηροκάστρου Μακάριο καὶ τὸν κοιμηθέντα ἐπίσκοπο Κορίνθου Διονύσιο. Αὐτοὶ οἱ τρεῖς πῆγαν στὴν Βουλγαρία τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2024. Ἐκεῖ συλλειτούργησαν μὲ παπικοὺς. Ἀπὸ αὐτοὺς ὁ ἕνας πῆγε στὸ ἀπολογητικὸ βῆμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ Κορίνθου Διονύσιος. Ὁ Κιλκισίου Βαρθολομαῖος πρόσθεσε καὶ τὸ ἐξῆς : Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2024 ὑποδέχτηκε μὲ χαρὰ τὸν αἱρεσιάρχη πατριάρχη. Καὶ ὄχι μὸνο αὐτὸ, σὲ λόγο του στὴν μητρόπολη Κιλκισίου, στὴν Θεία Λειτουργία παρόντος τοῦ πατριάρχη, ἐξῆρε τὶς ἀποφάσεις τοῦ Κολυμπαρίου, ἀναγνωρίζοντας ἔτσι τὶς αἱρέσεις ἐκκλησίες. Ἔχει πίστη αὐτὸς ὁ ἑπίσκοπος; Λειτουργεῖ μὲ αἱρετικοὺς καὶ ἀναγνωρίζει τὶς αἱρέσεις ὡς ἐκκλησίες. Μακρὰν ἀπέχει ἀπὸ τὴν πίστη.
Ὁ Σιδηροκάστρου Μακάριος πῆγε στὴν Βουλγαρία καὶ πρόσθεσε τὸ ἐξῆς : Σὲ ἐπιτιμητική του ἐπιστολή πρὸς τὸν γέροντα Δοσίθεο ἐπιχείρησε νὰ τοῦ κλείσει τὸ στόμα, ὥστε νὰ μὴν μιλάει καὶ ἐνοχλεῖ λέγοντας ταλαίπωρους τοὺς ἐπισκόπους γιὰ τὴν ἀπομάκρυνσή τους ἀπὸ τὴν πίστη καὶ τὸν πατριάρχη ὡς αἱρετικό. Ἔχει πίστη; Ἀμφίβολο, γιὰ νὰ μὴν θέλει νὰ ἀκούγεται ἡ φωνὴ τῆς ἀλήθειας. Εἶναι καὶ αὐτὸς λύκος, ὅπως θὰ πεῖ παρακάτω ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος.
Ὁ Κοζάνης Παῦλος, ὅπως καὶ ὁ Φλωρίνης, ὑποστήριξε τὴν λὴψη τῆς ταυτότητος καὶ τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ. Μάλιστα χαρακτήρισε ὡς ψυχοπαθεῖς, αὐτοὺς ποὺ ἀντιδροῦν σ’ αὐτὰ ὑπακούοντας στὰ λόγια τῶν συγχρόνων ἁγίων, ποὺ ἔβλεπαν τὶ ἔρχεται καὶ μᾶς προειδοποίησαν. Ἔχει πίστη; Δὲν ἔχει καὶ ἔγινε ἐπίσκοπος. Ἀλίμονό του ὁ ταλαίπωρος ἄνθρωπος.
Θὰ τελειώσω μὲ τὸν Καστορίας Καλλίνικο. Ὁ ἐν λόγῳ ἐπὶσκοπος μαζὶ μὲ τὸν Φλωρίνης ἀντέδρασαν στὴν εἰσαγωγὴ στὴν ἱεραρχία ἐπὶ τοῦ θέματος τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ ποὺ ἔφερε ὁ Κερκύρας Νεκτάριος. Τὶ φοβήθηκε, ὅτι θα συζητηθεῖ καὶ θὰ ἀπορριφθεῖ ἀπὸ τὴν ἱεραρχία;
Οὐκ ἐπαρκέσει μου ὁ χρόνος γιὰ νὰ πῶ γιὰ ὅλους τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων.
Συμπέρασμα. Ὁ ἄγιος ἀπόστολος Παῦλος μίλησε ὡς γνωστὸν στοὺς κληρικοὺς τῆς Ἐφέσου. Εἶπε τὰ εξῆς προφητικά : «ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. διὸ γρηγορεῖτε, μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον»
Ποιὸς ἐπίσκοπος ἐπισκέπτεται τὶς κατοικίες τῶν πιστῶν καὶ τοὺς συμβουλεύει μετὰ δακρύων, ὅπως ὁ ἀπόστολος Παύλος. Αὐτὸ ἀκούγεται ὡς ἀστεῖο, νὰ πάει ὁ ἐπίσκοπος στὶς οἰκίες τῶν πιστῶν. Ἀστεῖο ὄντως εἶναι αὐτό. Ὅμως τὰ λόγια τοῦ ἀποστόλου Παύλου δίνουν τὸ ὕψος πρὸς τὸ ὁποῖο νὰ ἀρθοῦν οἱ ἐπίσκοποι, ὕψος μέγιστο, στὸ ὀποῖο ἂν δὲν ὑψωθοῦν θὰ θεωρηθοῦν ὡς λύκοι βαρεῖς ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ θὰ ἔχουν τὴν μερίδα τοῦ Ἰούδα.
Θὰ τελειώσω μὲ τὸν Μέγα Συναξαριστὴ καὶ τὸν βίον τοῦ ἁγίου ὁσιομάρτυρος Ἰακώβου, ὁ ὁποὶος ἑορτάζει τὴν πρώτη Νοεμβρίου : Ἠρώτησε δὲ τὸν Ὅσιον Ἰάκωβον ὁ μαθητὴς του Μαρκιανὸς αὐτοῦ λέγων· «Διὰ ποίαν αἰτίαν, Πάτερ μου, δὲν ἀποστρέφεται ἡ Χάρις τοὺς ἀναξίους Ἱερεῖς;». Καὶ ὁ Ὅσιος τοῦ λέγει· «Διὰ τὴν πίστιν τοῦ λαοῦ· διότι δὲν γνωρίζουν οἱ ἄνθρωποι ποῖος εἶναι ἄξιος καὶ ποῖος ἀνάξιος· καὶ διὰ τοῦτο μὲ πίστιν εἰς ὅλους, βλέπων δὲ ὁ Θεὸς τὴν πίστιν τοῦ λαοῦ στέλλει τὴν Χάριν του εἰς τοὺς ἀναξίους, διότι θὰ ἔμενον οἱ ἄνθρωποι ἀβάπτιστοι καὶ ἀμετάδοτοι, ἂν ἡ Χάρις δὲν ἤρχετο εἰς τοὺς ἀναξίους Ἱερεῖς. Ὁ δὲ Ἱερεύς, ὅστις ἀναξίως ἱερουργεῖ, ἂν δὲ μετανοήσῃ καὶ δὲν κάμῃ τελείαν ἀποχὴν τῆς λειτουργίας, δὲν εὑρίσκει ἔλεος ἀπὸ τὸν Θεόν, ἀλλὰ μὲ τοὺς παρανόμους Ἑβραίους, οἵτινες ἐσταύρωσαν τὸν Χριστόν, θέλει σταλῆ κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τῆς κρίσεως εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον, ὡς καταφρονητὴς τῶν θείων Μυστηρίων. Ἂν δὲ μετανοήσῃ καὶ κάμῃ παραίτησιν, πηγαίνει μὲ τοὺς ἀξίους εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν ἄφατον αὐτοῦ φιλανθρωπίαν».
Ἃς μετανοήσουν ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἐπίσκοποι οἱ ὁποῖοι δὲν τηροῦν τὰ καθήκοντά τους ἢ τὰ ἐκτελοῦν ἀμελῶς. Ταυτόχρονα πρέπει νὰ παραιτηθοῦν ἔχοντας ἐλπίδα νὰ βροῦν ἔλεος κατὰ ἐκείνην τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου καὶ ἐπιφανῆ, τὴν ἡμέρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας.
Χριστὸς Ἀνέστη.
