ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ (ΗΜΑΘΙΑ 1944).
Φωτογραφία
στην οποία διακρίνεται ο Ιερέας Ελευθεριάδης Κωνσταντίνος (1886-1944), ο
οποίος γεννήθηκε στον Πόντο το 1886, και το 1922 ήρθε πρόσφυγας με την
οικογένεια του στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Βερμίου
του Ν.Ημαθίας. Διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στην Φτελιώνα Ημαθίας,
υπαγόμενος στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.
Ήταν υπόδειγμα ιερέα καθώς ζούσε πολύ λιτά και πάντα απευθυνόταν προς το ποίμνιο του με συστάσεις και προτροπές, και με χριστιανικό ζήλο, αλλά περισσότερο με το παράδειγμά του, βοηθούσε πνευματικά, αλλά και υλικά τους πολίτες της περιοχής του.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής ανέπτυξε εθνική δράση αλλά δεν συνεργάστηκε ποτέ με τον ΕΑΜ\ΕΛΑΣ καθώς τους θεωρούσε άθεους, αφού η αιτία ήταν όταν μία ομάδα εξ αυτών κατά την διάρκεια λειτουργίας του το 1942 όταν τους έκανε παρατήρηση γιατί μπήκαν ένοπλοι εντός της λειτουργίας, αυτοί κλώτσησαν το χέρι του που κρατούσε το δισκοπότηρο με την Θεία Κοινωνία και αυτό χύθηκε στο πάτωμα, ενώ στη συνέχεια κλώτσησαν και το καλάθι με τα πρόσφορα και έπεσαν και αυτά στο δάπεδο του ναού. Έκτοτε ο ιερέας στιγματίστηκε ως ‘’αντιδραστικός’’.
Στις 22 Μαρτίου 1944 τον συνέλαβε η ΟΠΛΑ-Βέροιας (παραστρατιωτική εγκληματική οργάνωση του ΚΚΕ) και τον μετέφεραν βίαια και τον φόνευσαν σε μια χαράδρα, ανάμεσα στα χωριά Εξοχή (δεν υπάρχει σήμερα) και Ερμακιά (οι Ερμακιώτες μετακινήθηκαν στην Νάουσα για να γλυτώσουν από τις επιθέσεις των κομμουνιστών), και βρέθηκε από αγρότες με αποκομμένο το κεφάλι χωρίς μάτια, αυτιά και γλώσσα, το δε νεκρό του σώμα μεταφέρθηκε στην Νάουσα όπου και ετάφη
πηγή... Βοβολίνη Κωνσταντίνου Α. “Η Εκκλησία εις τον αγώνα της ελευθερίας” (1453 – 1953).
