Ο άγιος Χριστοφόρος ο Παπουλάκος πράγματι προφήτευε. Πολλές προφητείες του διεσώθηκαν διά της παραδόσεως από γενεά σε γενεά. Κάθε πόλη και κάθε χωριό γνωρίζει και κάποια προφητεία του, ενώ έχουν διασωθεί πολλά περιστατικά όπου φαίνεται το προορατικό του χάρισμα...
" – «Εδώ στο νεκροταφείο σας, ελάτε όλοι να σας δείξω το μνήμα»,
είπε όταν κήρυττε στο πολύ μικρό χωριό Αλάημπεη κοντά στην εκκλησία Άγιος Γεώργιος όταν περιόδευε τα χωριά της Λακωνίας.
Στάθηκε σ’ ένα χορταριασμένο μνήμα με ξερά χόρτα και είπε:
«Εδώ είναι θαμμένη από 10 χρόνια μια γυναίκα που τη λέγαν Μηλιά και είναι άλειωτη.
Για να μην βασανίζεται το σώμα, να την ξεθάψετε και να την τυλίξετε μ ’ ένα σεντόνι και να την στήσετε όρθια ακουμπισμένη πίσω στο ιερό βήμα του Ναού.
Και εσένα ο άνδρας σου -είπε σε μία μαυροφορεμένη γυναίκα που ήταν εκεί- είναι πεθαμένος 8 χρόνια και είναι άλειωτος και τον λένε Κώστα· να τον ξεθάψεις όταν πας στο χωριό σου και να τον τυλίξεις με σεντόνι.
Φόρτωσέ τον σε ένα ζώο και φέρ ’τον και στήστ’ τον κι αυτόν κοντά στη Μηλιά·
και αύριο να ’ρθείτε όλοι εδώ πάλι, να γονατίσουμε και να φωνάξουμε τρεις φορές:
‘Ό Θεός να τους συγχωρέσει.
Να τους θάψετε πάλι εδώ, και σε 40 μέρες να τους ξεθάψετε, να τους πάρετε τα οστά. Θα είναι λειωμένα».
Η γυναίκα που πλησίασε τον Παπουλάκο ήταν η γυναίκα του Κώστα Αλεξάνδρου από τη Μυρτιά, η οποία πήγε και ξέθαψε το πτώμα του άνδρα της και το ’φερε πίσω από το Ιερό του Ναού του Αγίου Γεωργίου και το ’στήσε όρθιο κοντά στο πτώμα της Μηλιάς.
Την άλλη μέρα μαζεύτηκε περισσότερος κόσμος και μετά την ομιλία που έκανε, κατέβηκε από την εξέδρα ο Παπουλάκος και είπε σε όλους να γονατίσουν.
Γονάτισε και ο ίδιος και έκανε προσευχή στον Θεό.
Ύστερα είπε στο πλήθος:
«Φωνάξτε δυνατά, συγχωρεμένοι να ’ναι, τρεις φορές».
Όλοι φώναξαν τρεις φορές δυνατά και σηκώθηκαν.
Πράγματι, ύστερα από 40 μέρες είχαν λειώσει και οι δικοί τους πήραν τα οστά τους...
amfoterodexios
" – «Εδώ στο νεκροταφείο σας, ελάτε όλοι να σας δείξω το μνήμα»,
είπε όταν κήρυττε στο πολύ μικρό χωριό Αλάημπεη κοντά στην εκκλησία Άγιος Γεώργιος όταν περιόδευε τα χωριά της Λακωνίας.
Στάθηκε σ’ ένα χορταριασμένο μνήμα με ξερά χόρτα και είπε:
«Εδώ είναι θαμμένη από 10 χρόνια μια γυναίκα που τη λέγαν Μηλιά και είναι άλειωτη.
Για να μην βασανίζεται το σώμα, να την ξεθάψετε και να την τυλίξετε μ ’ ένα σεντόνι και να την στήσετε όρθια ακουμπισμένη πίσω στο ιερό βήμα του Ναού.
Και εσένα ο άνδρας σου -είπε σε μία μαυροφορεμένη γυναίκα που ήταν εκεί- είναι πεθαμένος 8 χρόνια και είναι άλειωτος και τον λένε Κώστα· να τον ξεθάψεις όταν πας στο χωριό σου και να τον τυλίξεις με σεντόνι.
Φόρτωσέ τον σε ένα ζώο και φέρ ’τον και στήστ’ τον κι αυτόν κοντά στη Μηλιά·
και αύριο να ’ρθείτε όλοι εδώ πάλι, να γονατίσουμε και να φωνάξουμε τρεις φορές:
‘Ό Θεός να τους συγχωρέσει.
Να τους θάψετε πάλι εδώ, και σε 40 μέρες να τους ξεθάψετε, να τους πάρετε τα οστά. Θα είναι λειωμένα».
Η γυναίκα που πλησίασε τον Παπουλάκο ήταν η γυναίκα του Κώστα Αλεξάνδρου από τη Μυρτιά, η οποία πήγε και ξέθαψε το πτώμα του άνδρα της και το ’φερε πίσω από το Ιερό του Ναού του Αγίου Γεωργίου και το ’στήσε όρθιο κοντά στο πτώμα της Μηλιάς.
Την άλλη μέρα μαζεύτηκε περισσότερος κόσμος και μετά την ομιλία που έκανε, κατέβηκε από την εξέδρα ο Παπουλάκος και είπε σε όλους να γονατίσουν.
Γονάτισε και ο ίδιος και έκανε προσευχή στον Θεό.
Ύστερα είπε στο πλήθος:
«Φωνάξτε δυνατά, συγχωρεμένοι να ’ναι, τρεις φορές».
Όλοι φώναξαν τρεις φορές δυνατά και σηκώθηκαν.
Πράγματι, ύστερα από 40 μέρες είχαν λειώσει και οι δικοί τους πήραν τα οστά τους...
amfoterodexios
