Πολλές φορές ερωτήθηκα : Πόσο συχνά πρέπει να κοινωνούμε ;
Η Θεία Κοινωνία ή Θεία Μετάληψη
είναι ένα από τα Ιερά Μυστήρια που σύστησε ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς
Χριστός, ο Υιός και Λόγος του Θεού. Κατά τη διάρκεια του Μυστικού
Δείπνου, πριν από τα Άγια Πάθη του, ο Κύριος σύστησε και παρέδωσε το
μέγιστο αυτό Μυστήριο στους Αγίους Αποστόλους.
Τα ιδρυτικά λόγια υπήρξαν τα
ακόλουθα. Αφού πήρε ένζυμον άρτον (ψωμί) είπε : «Λάβετε, φάγετε, τούτο
εστί το Σώμα μου, το υπέρ υμών κλώμενον εις άφεσιν αμαρτιών», και
κατόπιν, αφού πήρε το ποτήρι με το κρασί είπε : «Πίετε εξ αυτού πάντες,
τούτο εστί το Αίμα μου, το της Καινής Διαθήκης, το υπέρ υμών και πολλών
εκχυνώμενον εις άφεσιν αμαρτιών».
Με αυτά τα λόγια ο Κύριος παρέδωσε
στους Αγίους Αποστόλους και, διά μέσον αυτών, στην Εκκλησία το σωτήριο
Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.
Σκοπός του Μυστηρίου είναι η ανάμνηση
του Θανάτου και της Αναστάσεως του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, του Μεσσία
και Λυτρωτού και Σωτήρος του κόσμου.
Συμμετέχοντας στο Ιερό Μυστήριο, ο
πιστός άνθρωπος, μετέχει σ’ αυτό το ίδιο το Σώμα και Αίμα του Θεού. Η
συμμετοχή δεν είναι μία συμβολική, τυπική και εξωτερική, αλλά ουσιαστική
και πραγματική. Ο αμαρτωλός άνθρωπος αξιώνεται να λάβει μέσα του το
ίδιο και πραγματικό Σώμα και Αίμα του Θεανθρώπου. Εκείνη την στιγμή, ο
άνθρωπος γίνεται θεοφόρος. Διότι, αξιώνεται να γίνει σύσσωμος και
σύναιμος με τον ίδιον τον Εσταυρωμένον και Αναστάντα Χριστόν. Δηλαδή, ο
άνθρωπος αξιώνεται να έχει το ίδιο το Θεανθρώπινο Σώμα και το ίδιο
Θεανθρώπινον Αίμα μέσα του!
Πόση μεγάλη τιμή! Πόση μεγάλη ευεργεσία! Πόση μεγάλη Αγάπη! Πόση μεγάλη δωρεάν του Φιλανθρώπου και Ελεήμονος Θεού μας!
Για να πλησιάσουμε όμως την Τράπεζα
του Κυρίου, θα πρέπει να προετοιμαστούμε κατάλληλα. Δηλαδή, με ειλικρινή
μετάνοια και εξομολόγηση, με νηστεία και έργα ελεημοσύνης.
Δεν είναι σωστό να κοινωνούμε με
προχειρότητα και χάρη μιάς τυπικής παραδόσεως. Κακώς πολλοί κοινωνούν
μόνον το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και τον Δεκαπενταύγουστο. Μάλιστα, οι
περισσότεροι προσέρχονται χωρίς σωστή νηστεία και κυρίως χωρίς να έχουν
καν εξομολογηθεί.
Η Θεία Κοινωνία, πρέπει να γνωρίζουμε
ότι έχει δύο πλευρές, όπως το νόμισμα έχει δύο όψεις. Η μεν πρώτη πλευρά
της Θείας Κοινωνίας είναι ότι προσφέρει «ζωήν αιώνιον και άφεσιν
αμαρτιών», η δε δεύτερη πλευρά είναι ότι είναι «πυρ καταναλίσκον»,
δηλαδή, φωτιά που κατακαίει.
Εάν πλησιάζουμε μετά «φόβου Θεού»,
δηλαδή με σεβασμό προς το Μυστήριο, «πίστεως», να πιστεύουμε ότι
πλησιάζουμε το Σώμα και το Αίμα του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, και
προπαντός με «αγάπη», δηλαδή να μην έχουμε το παραμικρό εναντίον των
συνανθρώπων μας, να έχουμε συγχωρέσει όλους και να έχουμε αγάπη μέσα
στην καρδιά μας. Τότε και μόνον τότε θα είμαστε άξιοι της Θείας Δωρεάς.
ΠΡΟΣΟΧΗ!
Δεν πρέπει να κοινωνούμε, εάν
απιστούμε ή αμφιβάλλουμε ότι το Πανάγιο Πνεύμα έχει μεταβάλει το ψωμί
και το κρασί σε Σώμα και Αίμα του Χριστού! Μάλιστα, μερικοί σιχαίνονται
την Αγία Λαβίδα (το κουταλάκι) με το οποίο μεταδίδεται η Θεία Μετάληψη.
Αυτή είναι καθαρά βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος.
Δεν πρέπει να κοινωνούμε, εάν έχουμε
μίσος ή έχουμε αδικήσει κάποιον συνάνθρωπόν μας, διότι πως θέλεις να
πάρεις μέσα σου τον Θεό της Αγάπης, ενώ εσύ έχεις μίσος ή αντιπάθεια; Θα
πρέπει να συγχωρέσουμε και να αποκαταστήσουμε την όποιαν αδικία.
Δεν πρέπει να κοινωνούμε, εάν ζούμε
μέσα στην αμαρτία, έχοντας παράνομες σχέσεις ή διαπράττοντας ανωμαλίες ή
είναι κανείς ομοφυλόφιλος. Διότι, πως εσύ ο ακάθαρτος, θέλεις να πάρεις
μέσα σου τον μόνον Αναμάρτητον, Καθαρόν, Άσπιλον και Αμόλυντον Θεόν ;
Μόνον διά της ειλικρινής μετανοίας και αλλαγής του αμαρτωλού τρόπου της ζωής μας, θα πρέπει να πλησιάζουμε.
Στο ερώτημα: Πόσο συχνά πρέπει να κοινωνούμε;
Η απάντησή μου είναι η ίδια με εκείνη
του Χριστού, των Αγίων Αποστόλων και των Θεοφόρων Πατέρων της Ορθοδόξου
Εκκλησίας μας : συχνή Θεία Κοινωνία. Όσο πιο συχνά μπορεί κανείς να
κοινωνεί, τόσο το καλύτερο. Διότι, η συχνή Κοινωνία μας βοηθάει να μην
αμαρτάνουμε, καθώς προετοιμαζόμαστε με νηστεία, εγκράτεια παθών,
ειλικρινή εξομολόγηση, συγχώρηση όσων μας αδίκησαν και με έργα
ελεημοσύνης. Μας χαρίζει την συγχώρηση των αμαρτιών μας και μας χαρίζει
Ζωήν αιώνιον.
Οι ασθενείς ναι μεν εξαιρούνται από την νηστεία, αλλά οφείλουν να εξομολογούνται.
Ας πλησιάζουμε «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης» το Μυστήριο της Ζωής και του Θεού μας.
Με πατρικές ευχές.
+Ο Μητροπολίτης Αντινόης Παντελεήμων
(Λαμπαδάριος ο εκ Καλύμνου) Εφησυχάζων Μητροπολίτης Πατριαρχείου
Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής
