«Η
οικογένεια δεν είναι ένας χώρος όπου συγκεντρωνόμαστε μόνο για να φάμε,
να κοιμηθούμε και να παραπονεθούμε ο ένας στον άλλον. Η οικογένεια
είναι ο πρώτος βωμός του ανθρώπου! Εκεί μαθαίνεται η συγχώρεση, εκεί
ασκείται η υπομονή, εκεί καλλιεργείται η αληθινή αγάπη — όχι αυτή που
λέγεται στις ιστορίες, αλλά αυτή που πλένει πιάτα, υπομένει σκληρά
λόγια, παρηγορεί το παιδί και προσεύχεται κρυφά για τον άλλον.
Αν
στην οικογένεια προσπαθούσαμε ο καθένας να βάλει τον άλλον πάνω από τον
εαυτό του, να του κάνουμε χώρο στις καρδιές μας, όχι μόνο στο σπίτι,
τότε ούτε οι μνησικακίες θα ριζώναν, ούτε η ψυχρότητα θα φωλιάζει
ανάμεσα στους συζύγους, ούτε τα παιδιά θα μεγαλώνουν ορφανά από ζώντες
γονείς.
Προσευχηθείτε
μαζί, μιλήστε απαλά, ζητήστε συχνά συγχώρεση. Όπου δύο ή τρεις από την
ίδια οικογένεια κάθονται ταπεινά ενώπιον του Θεού, εκεί έρχεται και η
ειρήνη Του. Και να ξέρετε το εξής: δεν είναι η τηλεόραση, ούτε το
τηλέφωνο, ούτε τα χρήματα που κρατούν την οικογένεια ενωμένη — αλλά το
κρυφό δάκρυ εκείνου που προσεύχεται για τους άλλους.»
