Πρωτ. Στέφανος Στεφόπουλος
Μιά μικρή απορία. (24), (25)
Στη Θεία Λειτουργία, λίγο πριν την Θεία Μετάληψη, ο λειτουργός τονίζει το αδιαίρετο του Σώματος του Κυρίου με τα εξής λόγια :
“Μελίζεται και διαμερίζεται ο μελιζόμενος και μη διαιρούμενος…”
Ο Κύριος, λοιπόν, δεν διαιρείται αν και μελίζεται.
Η Αλήθεια, ο Χριστός δηλαδή, δεν μειώνεται, ούτε διαιρείται.
Η Εκκλησία μας δεν χάνει με κανένα τρόπο την ενότητά της, ούτε και μοιράζεται την Αλήθειά της.
Εφόσον η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ταυτίζεται απόλυτα μόνο με την Ορθόδοξη Εκκλησία και όσα μέλη της δέχονται ολόκληρη την αλήθεια αυτής παραμένουν ενωμένοι μ αυτήν και ο καθένας με τα άλλα μέλη της, έπεται πως οι χριστιανοί της Δύσης αποκόπηκαν από την μόνη γνήσια Εκκλησία και οφείλουν να επιστρέψουν σ αυτήν. Σας ακούγεται φονταμενταλιστική η αλήθεια;
Γι αυτό ερωτώ. Ποιά η θεολογική βάση των αποριών-θέσεων που εκφράζονται στον ιστότοπο orthodoxcouncil.org ;
“Σε τελική ανάλυση υπάρχει χώρος στην Ορθόδοξη εκκλησιολογία, προκειμένου ν’ αποδεχτούμε τους άλλους Χριστιανούς ή όχι; Και αν ναι, ποιους;… Ποια είναι η εκκλησιολογική αρχή, η μεθοδολογία και η προοπτική πάνω στην οποία στηρίζουμε τον θεολογικό διάλογο με τις άλλες Χριστιανικές Εκκλησίες και Ομολογίες;… ποιος επιτέλους είναι ο εν Χριστώ αδελφός μου; “.
Και πρέπει να αλλοιωθεί-διευρυνθεί η εκκλησιολογία μας γιά να γνωρίσω τον” εν Χριστώ αδελφό μου”;
Δεύτερη απορία.
Σημειώνει ο συντάκτης του ιστολογίου,
” Τι σημαίνει ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορικήν ύπαρξιν άλλων χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών μη ευρισκομένων εν κοινωνία μετ’ αυτής;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί, σύμφωνα με το κείμενο, τον φορέα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας αναγνωρίζοντας την ιστορική ύπαρξη των άλλων. Η συγκεκριμένη αναγνώριση δεν σημαίνει ούτε αποδοχή, ούτε επιβεβαίωση της διδασκαλίας των άλλων εκ μέρους των Ορθοδόξων (βλέπε το κείμενο του Τορόντο 1950 και την αρχή της εκκλησιολογικής ουδετερότητας, όπως λέγεται, που επικράτησε έκτοτε).
Και τότε, γιατί στην 5η παράγραφο των όρων αποδοχής νέων μελών – “εκκλησιών” του καταστατικού του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών σημειώνεται και έχει γίνει προφανώς αποδεκτό κι από εμάς ότι το νέο μέλος του ΠΣΕ δέχεται την ύπαρξη στις υπόλοιπες “εκκλησίες” στοιχείων (elements) της αληθούς Εκκλησίας έστω κι αν δεν τις αναγνωρίζει με την πλήρη σημασία της λέξεως “Εκκλησία”;
Να λοιπόν που ήδη διευρύνθηκε το δόγμα της Ορθόδοξης Εκκλησιολογίας!
