Κάθε πρᾶγμα σέ αὐτό τόν κόσμο εἶναι ἕνα κάδρο στό ὁποῖο ὁ Θεός ἔχει κορνιζώσει καί ἀπό μία σκέψη του. Ὅλα τά πράγματα μαζί, συναποτελοῦν τό πολύχρωμο μωσαϊκό τῶν σκέψεων τοῦ Θεοῦ. Βαδίζοντας ἀπό πρᾶγμα σέ πρᾶγμα, διαβαίνουμε ἀπό τήν μιά σκέψη τοῦ Θεοῦ στήν ἄλλη, ἀπό τήν μιά ἁγιογραφία τοῦ Θεοῦ στήν ἑπόμενη. Βαδίζοντας ἀπό ἄνθρωπο σέ ἄνθρωπο, προχωροῦμε ἀπό τήν μιά εἰκόνα τοῦ Θεοῦ στὴν ἄλλη. Ἐνῶ ὁ Θεός στά πράγματα ἔχει κορνιζώσει τίς σκέψεις Του, στόν ἄνθρωπο κορνίζωσε τήν μορφή Του, τήν δική Του εἰκόνα.
