Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος σέ δήλωσή του, ὅταν ξέσπασε τό πρόβλημα τῆς Ἱ. Μ. τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης τοῦ Σινᾶ, στίς 29 Μαΐου ἐ.ἔ., εἶχε τονίσει ὅτι: «Ὁ Ἑλληνισμός καί ἡ Ὀρθοδοξία βιώνουν ἄλλη μία ἱστορική “ἅλωση”. Βιώνουμε ἄλλη μία πτώση τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας. Παραβίαση τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας. Τό ἀρχαιότερο χριστιανικό ὀρθόδοξο μοναστήρι εἰσέρχεται σέ μία περίοδο σκληρῆς δοκιμασίας, πού ξυπνᾶ μνῆμες σκοτεινῶν ἐποχῶν».
Γινόμαστε μάρτυρες μίας τραγωδίας, ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται λόγῳ χρονίζοντων προβλημάτων τῆς ἱερᾶς Μονῆς, ἀτασθαλιῶν καί παράνομων πράξεων τοῦ πρώην ἡγουμένου, Ἀρχιεπισκόπου Δαμιανοῦ, ἀδιαφορίας τῆς ἑλληνικῆς κυβέρνησης γιά τό μέλλον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί αὐτά μέσα σέ ἕνα πλαίσιο γεωπολιτικῶν καί οἰκονομικῶν συμφερόντων, τά ὁποῖα ἔχουν ἰσχυρό λόγο στίς ἀνακατατάξεις πού βρίσκονται σέ ἐξέλιξη στήν Ἀνατολική Μεσόγειο. Καί βέβαια ἡ προσπάθεια τῶν σκοτεινῶν κέντρων, γιά νά συρρικνώσουν τόν Ἑλληνισμό καί τήν Ὀρθοδοξία γιά ἄλλη μία φορά. Δέν πρέπει νά λησμονοῦμε ὅτι ἡ Ἱ. Μονή τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης ἀποτελεῖ προκεχωρημένο φυλάκιο τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας στήν περιοχή.
Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι στήν παροῦσα ἱστορική στιγμή, ὅπου τά πάντα ἀναδιατάσσονται καί ἀναδιατυπώνονται, ὥστε νά εἰσέλθουμε σέ μία νέα παγκόσμια ἐποχή, ἡ Χώρα μας κυβερνᾶται ἀπό τόν Κ. Μητσοτάκη, ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος ἐργάζεται γιά τήν παγκόσμια φιλελεύθερη ἐλίτ, προωθεῖ τήν παγκοσμιοποίηση καί βέβαια διεκπεραιώνει προσωπική του ἀτζέντα.
Ἡ Ἱερά Μονή ἀντικείμενον συναλλαγῆς
Ἡ ἰταλική ἔγκριτη ἐφημερίδα Corriere della Sera σέ ἀποκαλυπτικό ἄρθρο της τήν 1η Ἰουνίου 2025 μεταξύ τῶν ἄλλων ἀνέφερε ὅτι «διπλωματικές πηγές πιστεύουν ὅτι ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη θά μποροῦσε νά γίνη ἀντικείμενο συναλλαγῆς. Ἡ Ἑλλάδα καί ἡ Αἴγυπτος μόλις ὑπέγραψαν ἕνα ἔργο 5 δισεκατομμυρίων εὐρώ γιά τήν τοποθέτηση 1.000 χιλιομέτρων ὑποθαλάσσιων καλωδίων: ὡς ἐναλλακτική λύση στό ρωσικό φυσικό ἀέριο, τά ὁποῖα θά φέρουν ἐνέργεια χαμηλοῦ κόστους ἀπό τήν Βόρεια Ἀφρική στήν Εὐρώπη. Μιλώντας στόν Μητσοτάκη, τόσο γιά τά καλώδια, ὅσο καί γιά τό μοναστήρι, ὁ Ἄλ Σίσι δέν ὑποσχέθηκε ὅτι τά σχέδια τουριστικῆς ἀνάπτυξης γιά τό Σινᾶ θά ἐπανεξεταστοῦν καί θά τροποποιηθοῦν. “Ἀπό ἐκεῖ προέρχεται ἡ ἐνέργεια πού σᾶς δίνουμε· ἐκεῖ βρίσκεται τό μέλλον μας”. Καί τί καλό θά ἦταν, σέ ἀντάλλαγμα, νά ξεπουλήσουμε λίγο ἀπό τό παρελθόν;». Ὁ μοιραῖος πρωθυπουργός σύμφωνα μέ τήν Corriere della Sera ξεπούλησε λίγο ἀπό τό παρελθόν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας, γιά νά ἔχη φθηνό ρεῦμα ἡ Εὐρώπη, μέ ἀνταλλάγματα, τά ὁποῖα ὁ ἴδιος γνωρίζει.
Λίγες ἡμέρες ἐνωρίτερα ἀπό τήν ὑπογραφή τῆς οἰκονομικῆς συνεργασίας, τήν Τετάρτη 28 Μαΐου, τό Δικαστήριο τῆς Ἰσμαηλίας ἐξέδωσε ἀπόφαση, μέ τήν ὁποία τά περιουσιακά στοιχεῖα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς οὐσιαστικά κατασχέθηκαν καί μεταφέρθηκαν στό αἰγυπτιακό κράτος, ἐνῶ στούς μοναχούς ἐπιβλήθηκε περιορισμός στήν πρόσβαση σέ ὁρισμένα ἀκίνητα καί ἡ διαμονή τους στήν μονή ἐπιτρέπεται μόνον γιά θρησκευτικούς σκοπούς καί ὑπό τούς ὅρους πού ὁρίζει ὁ νέος ἰδιοκτήτης, δηλαδή τό κράτος τῆς Αἰγύπτου. Μέ τήν ἀπόφαση αὐτή δίνεται ἡ δυνατότητα στίς αἰγυπτιακές ἀρχές νά ἀναπτύξουν τήν περιοχή ὡς κέντρο τουρισμοῦ καί ἀναρρίχησης γύρω ἀπό τό Ὄρος Σινᾶ. Ἔτσι, δόθηκε τέλος σέ μία πολυετῆ νομική διαμάχη μεταξύ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί τοῦ αἰγυπτιακοῦ κράτους, τήν ὁποία εἶχε ξεκινήσει μέ τήν ἄνοδό του στήν προεδρία τῆς Αἰγύπτου ὁ Μοχάμετ Μόρσι καί οἱ Ἀδελφοί Μουσουλμάνοι. Συνεπῶς τά ἀκίνητα πού βρίσκονταν στήν ἰδιοκτησία τῆς Μονῆς τῆς ἁγίας Αἰκατερίνης ἀπό τήν ἐποχή τῆς ἁγίας Ἑλένης, περνοῦν σήμερα στίς αἰγυπτιακές ἀρχές καί κανείς δέν ἐγγυᾶται στό μέλλον ἀκόμα καί γιά τήν παρουσία τῶν μοναχῶν στήν μονή. Ἄρα τίθεται τό ἐρώτημα, πῶς ὁ Ἕλληνας πρωθυπουργός ὑπογράφει μία οἰκονομική συνεργασία, ὅταν εἶχε προηγηθῆ ἡ ἀπόφαση τοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἰσμαηλίας; Δέν τόν ἐνδιέφερε τό μέλλον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἤ δέν τό ἐγνώριζε, τό ὁποῖο σημαίνει ἐκ τῶν πραγμάτων ἀνικανότητα;
Τό CULTURAL PROPERTY NEWS τῆς Αἰγύπτου στίς 6 Ἰουνίου σέ δημοσίευμά του μέ τίτλο Egypt’s Great Transfiguration Project Threatens Saint Catherine’s Monastery 2021 (Αἰγυπτιακὸ Πρόγραμμα Μεγάλης Μεταμόρφωσης, ἔργο ἀπειλή γιά τήν Μονή τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης) ἀναφέρει ὅτι τό ἔργο περιλαμβάνει, σύμφωνα μέ ἐπίσημες αἰγυπτιακές πηγές καί διεθνεῖς ἐκθέσεις, τά ἀκόλουθα ἔργα:
• Νέοι δρόμοι καὶ δίκτυα αὐτοκινητοδρόμων, ποὺ συνδέουν τὴν Ἁγία Αἰκατερίνη μὲ τὰ θέρετρα τῆς Ἐρυθρὰς Θάλασσας (Σὰρμ ἒλ-Σέιχ, Νταχάμπ), διασχίζοντας προστατευόμενα τοπία.
• Ἐπέκταση τοῦ Διεθνοῦς Ἀεροδρομίου Ἁγίας Αἰκατερίνης σὲ σημαντικὸ τουριστικὸ κόμβο.
• Κατασκευὴ πολυτελῶν ξενοδοχείων καὶ «οἰκολογικῶν καταλυμάτων», συμπεριλαμβανομένων 192 δωματίων ξενοδοχείου καὶ 56 σουιτῶν.
• Ξενοδοχεῖο Mountain μὲ 144 δωμάτια καὶ σουίτες.
• Νέες οἰκιστικὲς γειτονιὲς (ἰδίως ἡ Ζαϊτούνα), συμπεριλαμβανομένων 21 ξενοδοχειακῶν συγκροτημάτων μὲ 546 κατοικίες.
• Τουριστικὸ παζάρι καὶ ἐμπορικὰ κέντρα, ἔκτασης 1500 τ.μ.
• Πλατεῖα Εἰρήνης μὲ θέατρο, μουσεῖο, χώρους ἐκδηλώσεων καὶ αἴθουσες συνεδριάσεων.
• Μέτρα ἐλέγχου πλημμυρῶν, τεχνητὴ διαμόρφωση τοπίου καὶ ὑδρολογικὴ μηχανικὴ στὴν Ἱερὴ Κοιλάδα.
• Ἐπέκταση τῶν δικτύων κοινῆς ὠφέλειας τῆς πόλης (ἠλεκτρικὸ ρεῦμα, ἀγωγοὶ ὕδρευσης, κυβερνητικὰ κτίρια).
Γίνεται κατανοητό ἡ ἀλλοίωση πού θά ὑποστῆ τό φυσικό περιβάλλον τοῦ Σινᾶ μέ τήν πραγματοποίηση αὐτῶν τῶν ἔργων καί οἱ ἐπιπτώσεις πού θά ἔχουν αὐτά στήν ζωή τῆς Μονῆς, ὡς τόπος προσευχῆς καί ἄσκησης.
Κατηγορεῖται ὁ Ἀρχιεπίσκοπος διὰ σειρὰν βαρέων παραπτωμάτων
Ἕνα ἄλλο μοιραῖο πρόσωπο στήν παροῦσα τραγωδία εἶναι καί ὁ πρώην ἡγούμενος, Ἀρχιεπίσκοπος Δαμιανός, τοῦ ὁποίου ὅλοι οἱ μοναχοί πού ἐγκαταβιώνουν σήμερα στήν Μονή εἶναι πνευματικά του παιδιά, ἀφοῦ ἡγουμενεύει πλέον τῶν πενῆντα χρόνων. Σέ μή δημοσιευμένο ἔγγραφο, τό ὁποῖο ὑπογράφεται ἀπό τήν Ἱερά Σύναξη τῶν Πατέρων τῆς Μονῆς μέ ἡμερομηνία 6η/19η Αὐγούστου 2025, καταγράφονται οἱ λόγοι γιά τούς ὁποίους ὁδηγήθηκαν οἱ πατέρες στήν παύση ἀπό τήν ἡγουμενία τόν Ἀρχιεπίσκοπο Δαμιανό. Οἱ πατέρες τῆς μονῆς κατηγοροῦν τόν Ἀρχιεπίσκοπο γιά μία σειρά παραπτωμάτων ἠθικῶν καί πνευματικῶν, ἐκκλησιαστικῶν καί ἐκκλησιολογικῶν, διοικητικῶν καί οἰκονομικῶν, λόγοι πού τούς ὁδήγησαν νά πάρουν τήν ἀπόφαση νά τόν παύσουν. Γράφεται μεταξύ τῶν ἄλλων στό ἔγγραφο πού ἐξέδωσαν:
«Ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Σινᾶ, Φαρὰν καὶ Ραϊθὼ Δαμιανός, ὁ καὶ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης τοῦ ὄρους Σινᾶ ἐπὶ πεντήκοντα καὶ δύο ἔτη, ὑπῆρξεν ἀναμφισβήτητα μία προσωπικότης ἥτις ἐτύπωσε τὸ στίγμα αὐτῆς ἐπὶ τῆς ἱστορίας τοῦ ὄρους Σινᾶ…Εἰς ἁδρὰς γραμμάς, αὕτη ἀφεώρα εἰς τὸ εὐάλωτον, εὐεπηρέαστον καὶ ἄστατον τοῦ χαρακτῆρος αὐτοῦ, πρόβλημα τὸ ὁποῖον καθιστοῦσε ἀδύνατον διὰ τοὺς ἀδελφοὺς τῆς Μονῆς νὰ βασισθῶσιν εἰς τὸν λόγον αὐτοῦ. Παραλλήλως, ἡ Ἀδελφότης ἐγίνετο θεατὴς τῆς ἐκμεταλλεύσεως τῆς ἀδυναμίας ταύτης παρὰ ἐπιτηδείων τυχοδιωκτῶν, οἱ ὁποῖοι ἐδράττοντο τῶν δοθεισῶν εὐκαιριῶν προσκολλώμενοι πλησίον αὐτοῦ καὶ χειραγωγοῦντες αὐτὸν πρὸς ἴδιον ὄφελος. Δυστυχῶς δέ, ἡ ἐπιρροὴ αὐτῶν ἐπ ̓ αὐτοῦ ἔφθανε συχνάκις εἰς τὰς ἀμέσως ἀφορῶσας τὴν Ἀδελφότητα καὶ τὴν Μονὴν ἀποφάσεις αὐτοῦ, ἐχούσας συνεπείας καὶ ζημίας οὐχὶ μόνον ὑλικάς,ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ καιρίως πνευματικάς…
Σὺν τῷ χρόνῳ κατέστη προφανὴς ἡ συγκεκαλυμμένη διὰ τοὺς πολλοὺς ἀλλὰ πράγματι ἀκατάσχετος ροπὴ τοῦ Δεσπότου ἡμῶν πρὸς τὴν ἀκαταμάχητον γοητείαν τῆς ἐξουσίας, συνοδευομένην ἀπὸ ἀτέρμονον προσπάθειαν ἱκανοποιήσεως ματαιοδοξιῶν. Χάριν αὐτῶν, ἀγνόησε καὶ κατέλυσε, φανερῶς ἢ σκοτεινῶς, ἀμετρήτους ἀποφάσεις ὄχι μόνον τῆς Ἱερᾶς Συνάξεως ἀλλὰ καὶ τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως τῆς Ἀδελφότητος, ψευδόμενος ἀδιαλείπτως πρὸς δικαιολογίαν ἑαυτοῦ. Χαρακτηριστικότερον ἴσως παράδειγμα καὶ μόνιμον σημεῖον τριβῆς μεταξὺ αὐτοῦ καὶ τῆς Ἀδελφότητος ὑπῆρξε τὸ μεγαλεπήβολον σχέδιον τοῦ φέροντος τὸν βαρύγδουπον τίτλον«Εὐρωσιναϊτικὸν Ἵδρυμα Μελετῶν, Ἔρευνας καὶ Ἐπικοινωνίας» ἐν Τραγάνι Φθιώτιδος, θεωρούμενον ἀνέκαθεν παρὰ τῶν πατέρων ὡς ἀνέφικτον, ἀπορροφῆσαν καθολικῶς ἐπὶ τέσσαρας δεκαετίας τὴν ἐνεργητικότητα καὶ ἔννοιαν τοῦ Σεβασμιωτάτου, καταναλῶσαν ἀμετρήτους δαπάνας, ἀπολειφθὲν ἡμιτελές, καὶ ἐν τέλει ἀποδειχθὲν ἐκ τῶν πραγμάτων ἄχρηστον λόγῳ τῆς ἐξελίξεως τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας…
Ἡ Σιναϊτικὴ Ἀδελφότης, σεβομένη καὶ εἰλικρινῶς ἐν Χριστῷ ἀγαπῶσα τὸν Πατέρα αὐτῆς, ἀνεδέχετο πάντοτε ὡς παρὰ Κυρίου ἀπαιτουμένην τὴν ὑπομονήν, καίτοι ὀδυνηράν, εἰς ὅλας τὰς θλιβερὰς ἢ καὶ ἐκρύθμους καταστάσεις, εἰς τὰς ὁποίας ὁδηγοῦσε κατὰ περιόδους ἡ εὐμετάβλητος, ἀλλὰ καὶ ματαιόφρων ἰδιοσυγκρασία αὐτοῦ… Τὸ αὐτὸν εἶχε ἀποδεχθῆ καὶ ἔπραττε συνειδητῶς μετὰ πόνου καὶ παραπόνου καὶ κατὰ τὰ πρόσφατα ἔτη, ὅτε ἡ ἐπιρροὴ ἐπ ̓ αὐτοῦ τῆς ἐπιβλητικῆς, ὡς ἀπεδείχθη, προσωπικότητος τῆς κ. Αἰκατερίνης Σπυροπούλου κατέστη ὅλως τυραννικὴ δι ̓ αὐτόν, σκανδαλωδῶς δὲ ἐπεμβατικὴ εἰς τὰς Ἱερὰς τῶν Πατέρων Συνάξεις καὶ εἰς τὰς ὑποθέσεις τῆς Μονῆς, οὐχὶ μόνον διοικητικὰς καὶ ὑλικάς, ἀλλὰ ἀφορῶσας ἀκόμη καὶ τὴν πνευματικὴν ζωὴν τῶν Μοναχῶν καὶ τὰς ποιμαντικὰς δικαιοδοσίας τοῦ Ἡγουμένου καὶ Ἀρχιεπισκόπου αὐτῆς. Τὸ ὅλον πρόβλημα κατέληξεν ἀποπνικτικὸν διὰ τὴν Ἀδελφότητα λόγῳ τοῦ προκεχωρημένου γήρατος τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ τῆς διαρκῶς ἐπιδεινουμένης ὑγείας αὐτοῦ, μὴ δυναμένου πλέον νὰ αὐτενεργῆ, νὰ ἀναγινώσκη ἢ νὰ συντάσση ἔγγραφα, νὰ ἐκπροσωπῆ αὐτεξούσιος τὴν Μονήν, νὰ διαθέτη ἰδίαν ἀντίληψιν περὶ τῶν τεκταινομένων καὶ ἰδίαν κρίσιν περὶ τοῦ πρακτέου. Τὰς ἐλλείψεις αὐτὰς ἦλθον νὰ ἀναπληρώσωσι τὰ τελευταῖα ἔτη δύο ἀκόμη πρόσωπα, κομιζόμενα τραγικὴν πλέον ἐπ̓ αὐτοῦ δυναστείαν, ὁ ἀρχιμανδρίτης Πορφύριος Φραγκᾶκος καὶ ὁ δικηγόρος Χρῆστος Κομπιλίρης. Ἡ Σιναϊτικὴ Ἀδελφότης, ἀποδεκατισμένη, περίλυπος, ἀπηλπισμένη καὶ ἀμήχανος, ἔμεινε καὶ ἐνώπιον τῶν νέων δεδομένων σύννους εἰς τὴν γνώριμον εὐλογημενην ὑπομονὴν αὐτῆς. Ὡστόσο, κατὰ τοὺς παρελθόντας Ἰούνιον καὶ Ἰούλιον τοῦ 2025, ἔλαβαν χώραν δύο συμβάντα, ἅπερ ἔμελλαν νὰ ἀποδειχθῶσι καταλυτικά. Ἡ χειραγωγοῦσα τὸν Ἀρχιεπίσκοπον ἡμῶν τριάς, ὑποκινουμένη ἀπὸ ὅλως ὕποπτα καὶ ἀδιευκρίνιστα εἰσέτι συμφέροντα, συνέταξε καὶ προώθησε ὁλωσδιόλου αὐθαιρέτως νομοσχέδιόν τι περὶ τῆς νομικῆς ὑποστάσεως τῆς Μονῆς ἐν Ἑλλάδι, περιέχον ἄκρως ἐπικινδύνους διὰ τὴν Μονὴν ὅρους καὶ ὅλως παρανόμως εἰσάγουσα νέον καταστατικὸν κανονισμὸν λειτουργίας τῆς Μονῆς (!!!)…Κατὰ τὴν Κυριακὴν 27ην ἕως Τετάρτην 30ὴν Ἰουλίου 2025, διὰ πρὸς ὅλα τὰ μέλη τῆς Σιναϊτικῆς Ἀδελφότητος, ἔλαβε χώραν εἰς τὴν καθ̓ ἡμᾶς Ἱερὰν Μονὴν τοῦ ὄρους Σινᾶ ἔκτακτος Γενικὴ Συνέλευσις αὐτῆς, κατόπιν νομίμου συγκλήσεως αἰτηθείσης δυνάμει τοῦ ἄρθρου 10 τῶν Θεμελιωδῶν Κανονισμῶν τῆς καθ̓ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Σινᾶ, θεσπισθέντων τὸ ἔτος 1971 παρὰ τῶν 2/3 τῆς ἀδελφότητος, τουτέστι 16 (δεκαὲξ) ἐκ τῶν 23 (εἰκοσιτριῶν) πατέρων, μὴ ὑπολογιζομένων βεβαίως τῶν παρανόμως ἐγγραφέντων παρὰ τοῦ Σεβασμιωτάτου τὴν τελευταίαν διετίαν…».
Πρέπει νά σημειωθῆ ὅτι σύμφωνα μέ τούς Θεμελιώδεις Κανονισμούς τῆς Ἑλληνορθοδόξου Ἱερᾶς Βασιλικῆς καί Αὐτοκεφάλου Μονῆς τοῦ Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ, οἱ ὁποῖοι ἔχουν χρονολογία ἐκδόσεως Αὔγουστος 1971 καί στό Κεφάλαιον Τέταρτον, τό ὁποῖο ἀναφέρεται Περί τῆς Αὐδιοικήσεως τῆς Σιναϊτικῆς Ἀδελφότητος, στό Ἄρθρον 12ον, τονίζεται ὅτι «Ἡ Γεν. τῶν Πατέρων Συνέλευσις σύν τοῖς ἄλλοις ἔχει καί τά ἑξῆς δικαιώματα: Α΄) Ἐκλέγει διά πλειοψηφίας τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί Ἡγούμενον τῆς Σιναϊτικῆς Ἀδελφότητος καί Β΄) Ἀναγκάζει εἰς παραίτησιν, ἤ παύει τόν Ἀρχιεπίσκοπον, ἄν ὑπάρχουν σοβαραί αἰτίαι ἤτοι: α) Κατάχρησις δικαιωμάτων, ἅτινα παρέχουσιν Αὐτῷ οἱ παρόντες Θεμελιώδεις Κανονισμοί, β) Πνευματική ἀνεπάρκεια διά διοίκησιν, γ) Ἔκπτωσις ἐκ τῶν δογμάτων τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως καί τῶν ἀποφάσερων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν μοναστηριακῶν ἐθίμων καί δ) Κατάχρησις χρηματική», ἐπιβεβαιώντας ἔτσι ὅτι οἱ πατέρες τῆς Μονῆς κινήθηκαν σέ νόμιμα πλαίσια, ὅταν ἔπαυσαν τὸν Ἀρχ. Δαμιανόν.
Ἐπίσης, στό ἔγγρφο τῆς Ἱερᾶς Σύναξης τῶν Πατέρων σχετικά μέ τήν οἰκονομική διαχείριση τοῦ πρώην ἡγουμένου Δαμιανοῦ σημειώνεται ὅτι «Προκύπτει νὰ ἔχη πωλήσει περιουσιακὰ στοιχεῖα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἄνευ οἱασδήποτε ἐνημερώσεως τῆς Ἀδελφότητος ἢ πολὺ περισσότερο ἐγκρίσεως ὑπὸ τῆς Γενικῆς Συνελεύσεως, παραβιάζοντας τὰ ἄρθρα 8 & 14 τῶν ΘΚ».
Τό μέλλον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Σινᾶ
Στήν Ἀθήνα ἔχει ἐπιστρέψει πλέον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Δαμιανός, ὅπως ἀνακοινώθηκε ἀπό τά μέσα ἐνημέρωσης, μετά καί τίς κατηγορίες πού τοῦ ἀπέδωσαν, σύμφωνα μέ αἰγυπτιακά δημοσιεύματα, τό αἰγυπτιακό κράτος, γιά παράνομες ἀγοροπωλησίες, ἐπιβεβαιώνοντας τίς κατηγορίες τῶν πατέρων τῆς Μονῆς γιά κακοδιαχείριση τῆς περιουσίας ἐκ μέρους του. Ἡ ἐξέλιξη ἀφήνει ἔκθετη τήν ἑλληνική κυβέρνηση γιά τόν τρόπο πού χειρίσθηκε τήν ὑπόθεση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, τόσο γιά τήν ἀμέριστη ὑποστήριξη πού ὑπέδειξε στό πρόσωπό του, ὅσο καί γιά τήν σύσταση τοῦ νομικοῦ προσώπου δημοσίου δικαίου -μέ τήν ἐπωνυμία «Ἑλληνορθόδοξη Ἱερά Βασιλική Αὐτόνομη Μονή τοῦ Ἁγίου καί Θεοβάδιστου ὄρους Σινᾶ στήν Ἑλλάδα»- μέ νομοθετική ἀπόφαση.
Εἶναι προφανές ὅτι ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Σινᾶ τίς ἑπόμενες ἡμέρες θά ἔχη νέο ἡγούμενο καί οἱ Σιναΐτες πατέρες θά κληθοῦν νά ἀντιμετωπίσουν μία σειρά προβλημάτων· τόσο τήν ἀπόφαση τοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἰσμαηλίας, γιά νά καθοριστῆ τό ἰδιοκτησιακό καθεστώς τῆς Μονῆς, τόν νόμο πού ψήφισε ἡ ἑλληνική κυβέρνηση γιά τήν σύσταση νομικοῦ προσώπου στήν Ἀθήνα, ὅσο καί τήν τουριστική λαίλαπα, ἡ ὁποία θά ἔχη ὀλέθριες ἐπιπτώσεις γιά τό μέλλον τῆς Μονῆς, ἐάν δέν θωρακισθοῦν οἱ πατέρες προπάντων πνευματικά.
Ἀνακοινώθηκε ὅτι οἱ πατέρες ἐξέφρασαν στόν Γενικό Γραμματέα Θρησκευμάτων, Γιῶργο Καλαντζῆ, ὁ ὁποῖος εἶχε μεταβῆ στήν Ἱερά Μονή καί πραγματοποίησε πολύωρες συσκέψεις μαζί τους γιά τόν ν.5224/2025, τήν συμφωνία τους μέ τήν φιλοσοφία καί τήν ἀναγκαιότητα τοῦ νομοσχεδιου καί αὐτό τήν στιγμή πού μία ἑβδομάδα πρίν τό χαρακτήριζαν, ὡς «περιέχον ἄκρως ἐπικινδύνους διὰ τὴν Μονὴν ὅρους καὶ ὅλως παρανόμως εἰσάγουσα (ἡ κυβέρνηση) νέον καταστατικὸν κανονισμὸν λειτουργίας τῆς Μονῆς». Αὐτό τό γεγονός ἀποκαλύπτει τίς πιέσεις πού δέχονται, γιά νά τό ἀποδεχθοῦν. Το ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι, γιατί τήν ὑπόθεση τῆς Μονῆς καί τό νομοσχέδιο τήν διαχειρίζεται τό ὑπουργεῖο Παιδείας καί ὄχι το ὑπουργεῖον Ἐξωτερικῶν, πού εἶναι τό καθ’ ὕλην ἁρμόδιο καί μάλιστα ὁ Γενικός Γραμματέας Γιῶργος Καλατζῆς; Γνωστός γιά τίς ἐν γένει ἀπόψεις του ὡς μέλος τοῦ ΚΑΙΡΟΥ, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει ἐπιλεχθῆ τυχαῖα γιὰ τὴν θέση τοῦ Γ.Γ. τοῦ ὑπουργείου Παιδείας, ἀφοῦ ἡ παρουσία του ἐπὶ δέκατέσσαρα συνεχῆ χρόνια στὴν θέση αὐτὴ τὸ ἐπιβεβαιώνει.
Ὁ κ. Μάρκος Μπόλαρης, δικηγόρος καί πρώην ὑπουργός, σέ δημοσίευμά του στό ΠΟΛΙΤΙΚΗ tribune, στίς 30 Αὐγούστου, ἔγραφε σχετικά μέ τό νομοσχέδιο «Ἡ σύλληψη γιά τόν ἐμπαιγμό τῶν Ἑλλήνων εἶναι ἁπλή: Ὅπως ἔχουν στόν Πόντο τήν ἱστορική Μονή Παναγίας Σουμελᾶ, ἡ ὁποία λόγῳ τῆς Μικρασιατικῆς Καταστροφῆς καί τῆς ἀνταλλαγῆς πληθυσμῶν ἔμεινε στά χέρια τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ τῆς Τουρκίας, καί στήσανε ἕνα προσκύνημα στό Βέρμιο Ὄρος, πού τό ὀνόμασαν σφαλερῶς Παναγία Σουμελᾶ, ἀντί νά ποῦνε ὅτι εἶναι ἡ Παναγία ἐν ἐξορίᾳ, κυνηγημένη ἀπό γενοκτόνους, καί ἵδρυσαν σχετικῶς νομικό πρόσωπο, τά ἴδια τώρα -χωρίς νά ὑπάρχει τώρα οὐδείς ἀπολύτως λόγος ἐθνικῆς ἤ ἄλλης καταστροφῆς- σχεδίασαν οἱ ἄθλιοι νά στήσουν ἐν Ἑλλάδι ἕνα γιαλαντζί μοναστήρι, νά τό ποῦνε Μονή Σινᾶ, θά ἔχει καί πέντε-ἕξι καλογέρια ἐν Ἀθήναις καί κάποιον μιτροφόρο ἡγούμενο, θά πωλήσουν φούμαρα γιά μεταξωτές κορδέλλες στούς Ἕλληνες, τά τουριστικά πρακτορεῖα, ὅπως ταξιδεύουν στόν Πόντο θά ξανά ταξιδεύουν στό Σινᾶ, οἱ ἐν Ἑλλάδι ἐκκλησιαστικοί σιωποῦν, ἡ πανάθλια συναλλαγή θά ὁλοκληρωθεῖ μόλις πέσει ἡ ὑπογραφή τῆς παράδοσης τῆς παλαίφατης Μονῆς». Θά εἶναι τραγικό καί “ἀσυγχώρητο” νά ἐνδώσουν οἱ πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Σινᾶ στήν ἐξαπάτηση καί στήν πανάθλια συναλλαγή ἄθελά τους!
