οι μαθητές του τον θεωρούν ως τον Υιό του Θεού
DAVIDIANS & DAVID KORESH
Η Σίλα Μάρτιν μας δείχνει τις φωτογραφίες των παιδιών και του συζύγου της. Όλοι χάθηκαν στις φλόγες του Μάουντ Κάρμελ, της θρησκευτικής κοινότητας του «προφήτη» Ντέιβιντ Κορές, στο Γουέικο του Τέξας. Η Σίλα μπόρεσε να απομακρυνθεί εγκαίρως, κάτι που της έσωσε τη ζωή. Ωστόσο, δεν τρέφει καμία κακία για τον γκουρού που έσπειρε τον θάνατο στην οικογένειά της. «Μου λείπει ο Ντέιβιντ», μας εκμυστηρεύεται. «Συνεχίζω να τον βλέπω ως τον Υιό του Θεού. Κάθε μέρα ξανακούω μια ηχογράφηση από τα κηρύγματά του. Ευτυχώς, τα παιδιά και ο σύζυγός μου βρίσκονται τώρα κοντά του…»
Πριν ονομαστεί Ντέιβιντ Κορές, από το βιβλικό όνομα του Κύρου του Μεγάλου, ιδρυτή της Περσικής Αυτοκρατορίας και τιμώμενου ως άλλου μεσσία επειδή απελευθέρωσε τους Ιουδαίους από τη Βαβυλώνα, ο γκουρού λεγόταν απλώς Βέρνον Χάουελ. Γεννήθηκε στο Χιούστον του Τέξας το 1959, από μητέρα, την Μπόνι, που δεν είχε ακόμη κλείσει τα 15, και από πατέρα, τον Μπόμπι, που έλειπε μόνιμα. Από πολύ μικρός ο Βέρνον μιλούσε ασταμάτητα. Ούτε οι κακομεταχειρίσεις του Ρόι, του νέου συζύγου της Μπόνι, ενός αλκοολικού που δεν άντεχε τις παράξενες ερωτήσεις του, μπόρεσαν να τον κάνουν να σωπάσει. Ήταν αδύνατο παιδί και γινόταν αντικείμενο χλευασμού από τους συμμαθητές του, που τον φώναζαν «Κύριο Καθυστερημένο». Ο Ντέιβιντ ήταν δυσλεξικός. Δυσκολευόταν να διαβάσει και ιδιαίτερα να γράψει, και οι βαθμοί του ήταν πολύ κακοί. Ως έφηβος, που ένιωθε άβολα με τον εαυτό του, λάτρευε τη ροκ μουσική και ξεσήκωνε το δωμάτιό του με την ηλεκτρική κιθάρα που του είχε χαρίσει η μητέρα του. Με μακριά μαλλιά, φανταζόταν τον εαυτό του πάνω στη σκηνή να μαγνητίζει τα πλήθη. Είχε όμως ήδη κι ένα άλλο καταφύγιο εκτός από τη μουσική: τη θρησκεία.
Στα 14 του χρόνια, ο Ντέιβιντ Κορές μπορεί να απαγγείλει την Παλαιά Διαθήκη. Στα 18, γνωρίζει πλέον και την Καινή.
Ο David Koresh με τη σύζυγό του Rachel και τον γιο τους Cyrus τον Απρίλιο του 1986
Με την υποστήριξη της βαθιά θρησκευόμενης γιαγιάς του, βυθίζεται στη μελέτη της Αγίας Γραφής, την οποία αρχίζει να μαθαίνει απ’ έξω στην ηλικία των 10 ετών, σε χρόνο ρεκόρ, παρά τη δυσλεξία του. Αυτό θα οδηγήσει αργότερα πολλούς από τους μαθητές του να πιστέψουν ότι διαθέτει υπερφυσικό χάρισμα. Στα 14 του, μπορεί να απαγγείλει την Παλαιά Διαθήκη, και στα 18 γνωρίζει καλά και την Καινή. Εκείνη την εποχή ερωτεύεται τη Λίντα Κάμπιον, 16 ετών, κόρη πάστορα. Όμως η κοπέλα μένει έγκυος και ο πατέρας της βάζει απότομα τέλος στη σχέση. Ο Βέρνον δεν θα δει ποτέ την κόρη του Σέι να μεγαλώνει. Ήταν άραγε ο πόνος του χωρισμού η αιτία που άρχισε μια ζωή περιπλάνησης; Ζει κάνοντας μικροδουλειές στις οικοδομές και συνεχίζει να προσεύχεται. Ένα βράδυ, γονατιστός δίπλα στο κρεβάτι του, ξεσπά σε δάκρυα. Δηλώνει πως «συνάντησε τον Θεό για πρώτη φορά». Η θεία του, με την οποία μένει, τον συμβουλεύει να πάει στη θρησκευτική κοινότητα του Μάουντ Κάρμελ. Η έκταση των 30 εκταρίων βρίσκεται στις μεγάλες άνυδρες πεδιάδες του Τέξας, περίπου είκοσι χιλιόμετρα από το Γουέικο. Αποτελείται από μικρά, σκονισμένα σπίτια, και στο κέντρο μια κατασκευή σαν αχυρώνας χρησιμεύει ως εκκλησία. Από το 1934, εκεί έχουν εγκατασταθεί χριστιανοί που περιμένουν την έλευση της Αποκάλυψης και κηρύττουν τη σωτηρία.
Η κοινότητα ιδρύθηκε από έναν Βούλγαρο, τον Βίκτορ Χούτεφ. Επειδή όμως έπεσε έξω στην πρόβλεψή του για την ημερομηνία του τέλους του κόσμου, το 1959, έχασε κάθε αξιοπιστία. Τη θέση του πήρε ο Μπέντζαμιν Ρόντεν, ο οποίος δημιούργησε τη «Δαβιδιανή κλάση», μια αίρεση βασισμένη σε νέα ερμηνεία των κειμένων της Αποκάλυψης. Με τον θάνατό του το 1978, τον διαδέχθηκε η σύζυγός του, Λοΐς. Εκείνη ήταν που υποδέχθηκε τον Βέρνον όταν έφτασε, οδηγώντας την παλιά, διαλυμένη Μπιούικ του. «Τότε έδειχνε χαμένος», θυμάται ο Κλάιβ Ντόιλ, κάτοικος της κοινότητας από το 1966. «Η εμφάνισή του, σαν χίπης με κουρέλια, δεν άρεσε στους “παλιούς”. Τα παιδιά τον κορόιδευαν». Σύμφωνα με τον Κλάιβ, έναν από τους πρώτους υποστηρικτές του, ο νεαρός δεν ήταν καλός ομιλητής. «Είχε την τάση να μπερδεύει τα λόγια του. Συχνά, όταν του λέγαμε να μιλά πιο αργά, αρνιόταν από φόβο μήπως χάσει τον ειρμό της σκέψης του. Μερικές φορές σταματούσε στη μέση μιας φράσης για να μας διατάξει να σημειώσουμε κάτι…». Παρ’ όλα αυτά, θεωρούνταν αρκετά συμπαθητικός, «χαλαρός» με τις καστανές μπούκλες του και το σεμνό του χαμόγελο. Ήταν σχετικά ψηλός (1,80 μ.), έκανε γυμναστική με βάρη, αν και παραπονιόταν για τα πολύ λεπτά του πόδια. «Άρεσε στις γυναίκες», θυμάται η Σίλα Μάρτιν. Ιδιαίτερα στην επικεφαλής. Τα 66 της χρόνια – ενώ εκείνος ήταν 22 – δεν στάθηκαν εμπόδιο. Ο μόνος που αντέδρασε ήταν ο γιος της Λοΐς, ο οποίος ονειρευόταν να τη διαδεχθεί. Η σύγκρουση οξύνθηκε. Η κοινότητα χωρίστηκε στα δύο. Η διαμάχη έληξε με ανταλλαγή πυροβολισμών – βρισκόμαστε άλλωστε στο Τέξας – και με την απομάκρυνση του νόμιμου κληρονόμου στα τέλη του 1987.
Μία από τις μαθήτριές του τού προσφέρει την κόρη της, 11 ετών, για σύζυγο.
Είναι η περίοδος που ο Βέρνον δίνει τη θέση του στον Ντέιβιντ Κορές, τον νέο μεσσία. Έχει τη σύνεση να μη δώσει συγκεκριμένη ημερομηνία για το τέλος του κόσμου και να υποσχεθεί αιώνια ζωή στην κοινότητά του, που αριθμεί λίγο πάνω από εκατό άτομα. Για να συμβεί αυτό, πρέπει φυσικά να του μείνουν πιστοί. Πολύ γρήγορα γίνεται τυραννικός. Ο Θεός, όπως ισχυρίζεται, του διατάζει να ακυρώσει όλους τους γάμους των μελών της κοινότητας. Σύμφωνα με τον νέο «νόμο», οι γυναίκες του «ανήκουν». Καλεί λοιπόν αρκετές από αυτές – κυρίως τις νεότερες – να ενταχθούν στη «Στέγη του Δαβίδ». Το 1984 είχε παντρευτεί τη Ρέιτσελ, 14 ετών, κόρη του Πέρι Τζόουνς, ενός από τους «παλιούς» της εκκλησίας. Αυτή θα παραμείνει μέχρι το τέλος η μόνη νόμιμη σύζυγός του. Στις αρχές του 1987 στρέφει όμως το ενδιαφέρον του και προς την αδελφή της, Μισέλ, 12 ετών, η οποία δύο χρόνια αργότερα θα γεννήσει μια κόρη, τη Σερένιτι. Συνολικά, ο Κορές θα αποκτήσει δεκαεπτά παιδιά από δεκατέσσερις «συζύγους». Μία από τις μικρότερες, η Κίρι Τζιούελ, ήταν 11 ετών. Του είχε «δοθεί ως προσφορά» από την ίδια της τη μητέρα, τη Σέρι. Κανείς δεν αντέδρασε. Ούτε καν ο Κλάιβ Ντόιλ, ο οποίος, ακόμη και σήμερα, τον υπερασπίζεται, παρόλο που έχασε την κόρη του Σάρι – μία από τις ερωμένες του Κορές – στη φωτιά. «Ο Θεός θέλησε να είναι με τον Ντέιβιντ», μου λέει. «Είναι τιμή γι’ αυτήν», προσθέτει η Σίλα Μάρτιν, διευκρινίζοντας ότι η ίδια δεν είχε ποτέ ερωτική σχέση με τον αρχηγό.
Μόνο ο Μαρκ Μπρο, τον οποίο ο Κορές θεωρούσε πνευματικό του γιο, υψώνει φωνή ενάντια σε αυτήν την εκτροπή. Το 1989 αποφασίζει να επιστρέψει στην πατρίδα του, την Αυστραλία, και καλεί το FBI για να καταγγείλει τον πρώην μέντορά του, κατηγορώντας τον για πολυγαμία, παιδοφιλία και επικίνδυνη εμμονή με τα όπλα. Από τότε που έγινε ο απόλυτος αρχηγός, ο Κορές είχε συγκεντρώσει στο Μάουντ Κάρμελ ένα ολόκληρο οπλοστάσιο. Οργανώνει μάλιστα και πραγματικό λαθρεμπόριο, που φέρνει λίγα χρήματα στα άδεια ταμεία. Η Αποκάλυψη πλησιάζει, οι «Βαβυλώνιοι» με τα διεφθαρμένα ήθη είναι προ των πυλών· πρέπει να είναι έτοιμοι να τραβήξουν τη σκανδάλη.
Μια μέρα του Ιουνίου 1992, όταν ένας διανομέας της UPS αντικρίζει χειροβομβίδες σε δέμα που είχε ανοιχτεί κατά λάθος, ειδοποιεί τους ανωτέρους του, οι οποίοι με τη σειρά τους ενημερώνουν τις ομοσπονδιακές αρχές. Το γραφείο ATF, αρμόδιο για τον έλεγχο του εμπορίου αλκοόλ, καπνού, πυροβόλων όπλων και εκρηκτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανοίγει φάκελο. Τέσσερις ομοσπονδιακοί πράκτορες στέλνονται επί τόπου. Εγκαθιστούν με κιάλια και κάμερες μια μικρή βάση σε σπίτι κοντά στο Μάουντ Κάρμελ και μάλιστα διεισδύουν στην κοινότητα μέσω ενός πράκτορα, του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ. Ο Κορές δεν ξεγελιέται. Αυτοί είναι οι εισβολείς των οποίων είχε προαναγγείλει την έλευση: οι «Feds» που θέλουν να στερήσουν από έντιμους χριστιανούς την ελευθερία τους. «Θα μας επιτεθούν», προφητεύει, ευφραινόμενος στην ιδέα της επικείμενης Αποκάλυψης. Ο Κορές, που του άρεσε να παίζει με κάθε λογής φωτιές, εμφανίζεται μάλιστα περίεργα φιλικός προς την «προδοτική» τυφλοπόντικα Ροντρίγκεζ, ο οποίος εξασφαλίζει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται ώστε ένας δικαστής να υπογράψει ένταλμα έρευνας.
Οι επικεφαλής του ATF, μιας υπηρεσίας που επικρίνεται από τους υποστηρικτές της Δεύτερης Τροπολογίας για την ελεύθερη κατοχή όπλων στις Ηνωμένες Πολιτείες, αποφασίζουν να εξαπολύσουν μια θεαματική επιχείρηση. Στόχος: να εκδιώξουν το τέρας Ντέιβιντ Κορές, να απελευθερώσουν τα θύματά του και, ανεπίσημα, να αποκαταστήσουν το κύρος του γραφείου. Η επιχείρηση σχεδιάζεται με στρατιωτικό τρόπο, με συμμετοχή εκατό επίλεκτων στρατιωτών. Ακόμα και το σκηνικό έχει αναπαραχθεί με κάθε λεπτομέρεια.
Μέχρι σήμερα, κανείς δεν ξέρει ποιος, στις 28 Φεβρουαρίου 1993, πυροβόλησε πρώτος. Αλλά οι «Feds» γίνονται δεκτοί με πυκνά πυρά. Τέσσερις πράκτορες σκοτώνονται αμέσως. Οι δυνάμεις της τάξης δεν καταφέρνουν καθόλου να ελέγξουν την κατάσταση. Οι στρατιώτες ξεμένουν από πυρομαχικά. Ζητούν κατάπαυση του πυρός. Η αποτυχία είναι πλήρης. Για τον Κορές, που είναι σοβαρά τραυματισμένος, πρόκειται για μια τεράστια νίκη. Οι Δαβιδιανοί αντιστάθηκαν στην αμερικανική κυβέρνηση. Πράγμα πρωτοφανές. Από εδώ και πέρα, το όνομα του Ντέιβιντ Κορές φιγουράρει πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες. Ένας παραγωγός του Χόλιγουντ τού στέλνει με φαξ συμβόλαιο συγγραφής για την παραγωγή ταινίας. Στους αστυνομικούς που προσπαθούν να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά, απαντά: «Εδώ Κορές, ο διαβόητος» (Koresh, the notorious). Αφήνει τις κάμερες να μπουν και δίνει συνεντεύξεις, βλέποντας σε αυτό μια καλή ευκαιρία να δείξει το τραύμα του και να παρουσιάσει τα παιδιά του, «θύματα της αστυνομικής βαρβαρότητας». «Μαζί μας μπορούσε να είναι γοητευτικός και ξαφνικά να ξεσπάσει σε τεράστιο θυμό», θυμάται ο διαπραγματευτής Γκάρι Νόσνερ.
Ο Κορές αφήνει να φύγουν 35 μέλη της κοινότητας, ανάμεσά τους 18 παιδιά. Οι πράκτορες του FBI τον ικετεύουν να παραδοθεί για το καλό των πιστών του· τους απαντά με ανάγνωση της Βίβλου. Ο Γκάρι Νόσνερ θυμάται τους ατελείωτους μονολόγους του. Αρχικά, η εντολή είναι η διαπραγμάτευση. Αλλά όσο αυτή βαλτώνει, ο τόνος αλλάζει. Πλέον, στόχος είναι να λυγίσουν τον εχθρό κάνοντάς του τη ζωή αδύνατη. Εμποδίζουν τους πιστούς να κοιμηθούν: δυνατή μουσική παίζει όλη τη νύχτα από μεγάφωνα και εκτυφλωτικά φώτα προβάλλονται. Οι Feds προσπαθούν να «στρέψουν» τον σύζυγο μιας από τις «συζύγους» του Κορές, τον Στιβ Σνάιντερ. Φτάνουν στο σημείο να προτείνουν την παράδοση με αντάλλαγμα τη μετάδοση ενός κηρύγματος σε χριστιανικό ενημερωτικό κανάλι. Και τότε, ο Κορές δέχεται. Ο μονόλογός του βγαίνει στον αέρα. Όλοι αναμένουν αίσιο τέλος. Στο εσωτερικό του Μάουντ Κάρμελ, οι οπαδοί ετοιμάζονται μάλιστα να επιβιβαστούν σε λεωφορεία. Όμως την τελευταία στιγμή, ο Κορές «ακούει φωνές»: «Ο Θεός μού είπε να περιμένω», λέει στον εξοργισμένο σερίφη. Στην Ουάσινγκτον, αποφασίζεται η επίθεση. Οι πράκτορες του FBI εισηγούνται να σταλεί δακρυγόνο αέριο στο εσωτερικό του κτιρίου για να εξαναγκάσουν τους Δαβιδιανούς να βγουν. Η Τζάνετ Ρίνο, υπουργός Δικαιοσύνης της εποχής, εγκρίνει την επιχείρηση.
Ο Κορές ζητά από τον υπαρχηγό του να τον πυροβολήσει στο κεφάλι
Στις 19 Απριλίου 1993, ένα τανκ προχωρά στον χώρο του συγκροτήματος, μπροστά στα μάτια εκατοντάδων δημοσιογράφων που κατασκηνώνουν γύρω του επί πενήντα μία μέρες. Το όχημα διαθέτει έναν μακρύ «βραχίονα» για να εκτοξεύει το αέριο. Αυτή τη φορά, από τα μεγάφωνα, ο σερίφης απαιτεί πλήρη παράδοση. Όμως αυτοί που βγαίνουν από τα κτίρια δεν είναι πιστοί· είναι φλόγες. Ξεκινούν από τρία διαφορετικά σημεία. Το δράμα μεταδίδεται ζωντανά. Τα μικρόφωνα που έχουν τοποθετηθεί στο εσωτερικό αποκαλύπτουν τον φρικτό θάνατο των Δαβιδιανών. Για να μην καεί ζωντανός, ο Κορές ζήτησε από τον υπαρχηγό του, τον Στιβ, να τον πυροβολήσει στο κεφάλι. Είναι 33 ετών, στην ηλικία του Χριστού. Κανείς δεν θα μάθει ποτέ αν ήταν πράγματι ο Κορές που διέταξε να μπει η φωτιά.
Αυτή η τραγωδία, που παραμένει ανεξίτηλο στίγμα στην αστερόεσσα σημαία, ενέπνευσε κλήσεις. Ο Τίμοθι ΜακΒέι ορκίζεται να «εκδικηθεί» τους Δαβιδιανούς, θύματα, σύμφωνα με τον ίδιο, μιας κυβέρνησης που καταπατά τις ελευθερίες. Δύο χρόνια αργότερα, την ίδια ακριβώς μέρα, ανατινάζει στην Οκλαχόμα το κτίριο που στεγάζει αρκετές υπηρεσίες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Απολογισμός: 168 νεκροί. Αυτό το τραγικό επίλογο της πολιορκίας του Γουέικο σηματοδοτεί επίσης την αρχή της καριέρας του Άλεξ Τζόουνς, θεωρητικού της συνωμοσίας και ιδρυτή της ιστοσελίδας InfoWars, που θα γίνει γνωστός ισχυριζόμενος ότι η 11η Σεπτεμβρίου ήταν μια σκευωρία της αμερικανικής κυβέρνησης. Έκτοτε διακρίθηκε βοηθώντας στην ανοικοδόμηση του χώρου του Γουέικο. «Συγκέντρωσε τα απαραίτητα κεφάλαια για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε από το μηδέν», μας λέει με ενθουσιασμό ο ιερέας Τσαρλς Πέις, μακρινός διάδοχος του Κορές. Όπως και ο Άλεξ Τζόουνς, αυτός ο μονόφθαλμος πάστορας, που έχασε ένα πόδι στα νιάτα του και υπέστη καρδιακό επεισόδιο πέρυσι, γεγονός που τον αναγκάζει να κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο, λατρεύει τις θεωρίες συνωμοσίας. Όταν μας υποδέχεται στην εκκλησία του, μας διαβεβαιώνει ότι η τραγωδία ήταν έργο της… Χίλαρι Κλίντον. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Πρώτη Κυρία ήταν εκείνη που έδωσε την εντολή να μπει φωτιά. Στον τοίχο της εκκλησίας του έχει κρεμάσει δύο αφίσες που αποτυπώνουν το πνεύμα του: «Hillary for prison» αλλά και «Make America Great Again», το σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ.
ΠΗΓΗ: David Koresh, le “prophète” aux 140 femmes – Les gourous de l’Apocalypse
