Ἀναστάσα δὲ Μαριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς, εἰς πόλιν Ἰούδα, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου, καὶ ἠσπάσατο τήν Ἐλισάβετ, καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ἡ Ἐλισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλία αὐτῆς, καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου ἡ Ἐλισάβετ, καὶ ἀνεφώνησε φωνὴ μεγάλη, καὶ εἶπεν, Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξί, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου, καὶ πόθεν μοὶ τοῦτο, ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρὸς με; ἰδοὺ γάρ, ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὤτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλία μου, καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα, ὅτι ἔσται τελείωσις τοὶς λελαλημένοις αὐτὴ παρὰ Κυρίου.
Λουκ. 1, 39-44
Έμβρυο και ορθόδοξη πίστη. Ποια είναι η θέση της χριστιανικής πίστης για τα έμβρυα.
Ο Αύγουστος είναι ένας μήνας που στην Ελλάδα, ανεξάρτητα με τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω του κάθε ενός μας, είναι αφιερωμένος στο πρόσωπο της Παναγίας. Όλο το πρώτο μισό του μήνα με τις ακολουθίες των παρακλήσεων και κυρίως με την εμβληματική ημέρα Του Δεκαπενταύγουστου καθορίζεται από το πρόσωπο εκείνο που κατά τη χριστιανική παράδοση έμελλε να είναι ο άνθρωπος που έδωσε Σώμα στο Θεάνθρωπο Χριστό και οδήγησε καθοριστικά το ανθρώπινο γένος στη σωτηρία.
Ανεξάρτητα λοιπόν, από τη θέση που παίρνει κανείς σε θέματα πίστεως, μια που όλοι πλέον έχουν την τάση να εκφέρουν τη γνώμη τους, ας δούμε σε σχέση με το πρόσωπο της Παναγίας ποια είναι η θέση της χριστιανικής πίστης για τα έμβρυα. Τα έμβρυα που η σύγχρονη επιστήμη με πολλούς τρόπους χρησιμοποιεί και πολλές φορές κακοποιεί.
Έμβρυα στα ψυγεία αναπαραγωγικών μονάδων.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτή τη στιγμή πολλά έμβρυα βρίσκονται στα ψυγεία αναπαραγωγικών μονάδων και μάλιστα για λόγους σκοπιμότητας και κέρδους πληρώνουν κάποια ενοίκια εκείνοι οι οποίοι τα έχουν αποθηκεύσει. Κάποια από τα έμβρυα αυτά θα χρησιμοποιηθούν στη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης. Κάποια από τα έμβρυα αυτά δεν θα χρησιμοποιηθούν γιατί οι ίδιοι οι γονείς πέτυχαν αυτό το οποίο επεδίωκαν και τίθεται το ζήτημα της περαιτέρω διατήρησής τους. Σύμφωνα με το νόμο τα έμβρυα αυτά θα χρησιμοποιηθούν για πειραματικούς σκοπούς ή και θα καταστραφούν εάν οι γονείς τους δεν επιθυμούν την περαιτέρω χρήση τους. Αλλά και πολλά είναι εκείνα τα έμβρυα, τα οποία χρησιμοποιούνται σε αποτυχημένες απόπειρες απόκτησης παιδιών από τους γονείς τους και είναι συνηθισμένο το φαινόμενο μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες χρήσης των εμβρύων και εμφύτευσή τους στη μήτρα άλλες φορές να επέρχεται το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και άλλες φορές με απογοήτευση να εγκαταλείπεται η προσπάθεια.
Τα έμβρυα στη συνείδηση πολλών ανθρώπων δεν είναι παρά κύτταρα, τα οποία αποτελούν γενετικό υλικό και τα οποία μόνο όταν αρχίσουν να αναπτύσσονται μέσα στη μήτρα των μητέρων τους είναι πλέον οντότητες που θα μπορούσαν να θεωρηθούν άνθρωποι. Για κάποιους άλλους, ακόμα και τα αναπτυσσόμενα στη μήτρα έμβρυα δεν αποτελούν ανθρώπους γι’ αυτό και πολύ εύκολα με τη διαδικασία της έκτρωσης καταστρέφονται και αποβάλλονται. Και θα θυμόμαστε βέβαια όλοι ότι έμβρυα κατά παραγγελία χρησιμοποιούνται για πειραματικούς σκοπούς στη δημιουργία των εμβολίων και άλλων φαρμάκων.
Έμβρυο και ορθόδοξη πίστη. Η θέση του εμβρύου έχει μια ιδιαίτερη αξία. Ένα Ευαγγέλιο από τη Μικρή Παράκληση.
Βέβαια, έχουμε πειστεί όλοι ότι τα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις μέρες μας δεν είναι παρά κούφια λόγια, μια που πολλοί άνθρωποι, μικρά παιδιά αλλά και μεγαλύτεροι γίνονται θύματα βομβαρδισμών, πολεμικών επιχειρήσεων, αλλά και εκμετάλλευσης από τους συνανθρώπους τους. Ίσως σε κάποιες πιο ρομαντικές εποχές. η επίκληση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να ήταν πιο αποτελεσματική. Κάτι τέτοιο όμως, στην εποχή που ζούμε όλοι συνειδητοποιούμε ότι δεν έχει μεγάλη αξία.
Για τη χριστιανική πίστη, όμως η θέση του εμβρύου έχει μια ιδιαίτερη αξία. Κατά τη διάρκεια των παρακλήσεων διαβάζεται στη Μικρή Παράκληση ένα Ευαγγέλιο που σχετίζεται με τα γεγονότα που ακολούθησαν την σύλληψη κατά τον Ευαγγελισμό του Ιησού. Αμέσως λοιπόν, μετά τη σύλληψη η Παναγία, έχοντας το Έμβρυο Ιησού λίγων ημερών στην κοιλιά της, σπεύδει προς την συγγενή της, την εξαδέλφη της Ελισάβετ που βρίσκεται σε ένα χωριό που ονομάζεται Ορεινή για να τη συναντήσει και να της πει τα νέα. Πριν προλάβει όμως να πει πολλά πράγματα η Παναγία, φωτισμένη από το πνεύμα του Θεού η Ελισάβετ την αποκαλεί μητέρα του Κυρίου της. Ο Κύριος, ο οποίος είναι ένα έμβρυο λίγων ημερών για την Ελισάβετ και φυσικά για το Πνεύμα του Θεού, είναι ήδη εκείνος ο οποίος θα κυριαρχήσει στη ζωή και τη σωτηρία των ανθρώπων. Η αντιμετώπιση του εμβρύου από πλευράς της Ελισάβετ γίνεται σαν το έμβρυο να είναι ήδη ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος και σε κάθε περίπτωση είναι ο Κύριος, ο οποίος με θαυματουργικό τρόπο αναπτύσσεται μέσα στην κοιλιά της συγγενούς της.
Είναι λοιπόν το έμβρυο μια οντότητα την οποία προσκυνά και την οποία προσφωνεί Κύριο και αυτή η αποδοχή και η προσκύνηση συμπληρώνεται από ένα ακόμη θαυμαστό γεγονός που αφορά την ύπαρξη ενός εμβρύου. Η Ελισάβετ είναι έγκυος στον Ιωάννη τον Βαπτιστή, ο οποίος είναι μερικούς μήνες μεγαλύτερος σε ηλικία από τον εξάδελφό του, τον Ιησού. Τη στιγμή εκείνη λοιπόν που η Παναγία προσεγγίζει την Ελισάβετ, το έμβρυο Ιωάννης αντιλαμβανόμενο την ύπαρξη του εμβρύου Ιησού, αρχίζει με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο χοροπηδώντας μέσα στην κοιλιά της μητέρας του να δηλώνει την προσκύνηση του προς τον Κύριό του.
Τα δύο έμβρυα επικοινωνούν με τρόπο θαυμαστό, αντιλαμβάνονται το ένα την παρουσία του άλλου και αποδεικνύουν σε όλους τους πιστούς χριστιανούς ότι δεν είναι μια συγκέντρωση κυττάρων αλλά δύο προσωπικότητες, οι οποίες απλώς βρίσκονται στη διαδικασία της ανάπτυξης μέσα στην κοιλιά της μητέρας τους.
Την αλήθεια αυτή, το ότι δηλαδή το έμβρυο Ιησούς εξ άκρας συλλήψεως από τη στιγμή δηλαδή που γίνεται η σύλληψη μέσα στη μήτρα της Παναγίας είναι Θεός και άνθρωπος, εκφράζει κατά τον πιο πανηγυρικό τρόπο η τέταρτη Οικουμενική Σύνοδος, η οποία συγκλήθηκε στην Χαλκηδόνα το 451 μετά Χριστόν και η οποία ορίζει ξεκάθαρα ότι ο Κύριος είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος από τη στιγμή της σύλληψης του. Είναι δηλαδή ένα έμβρυο το οποίο φέρει όλα τα χαρακτηριστικά του Θεανθρώπου από τη στιγμή που συλλαμβάνεται μέσα στην κοιλιά της Παναγίας.
Έμβρυο και ορθόδοξη πίστη. Το έμβρυο από τη στιγμή της σύλληψης του είναι ένας άνθρωπος .
Τι σημαίνουν όλα αυτά σε σχέση με την θέση της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης απέναντι στην οντότητα ενός εμβρύου: Το έμβρυο από τη στιγμή της σύλληψης του είναι ένας άνθρωπος που μπορεί βιολογικά να αναπτύσσεται σταδιακά, αλλά στην πραγματικότητα έχει όλα τα χαρακτηριστικά, την αιώνια ψυχή και την καταβολή του σώματος και θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε σαν ένα αξιοσέβαστο άνθρωπο. Είναι ένα πρόσωπο το οποίο έχει όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχει ο καθένας από μας και το οποίο είναι προορισμένο να μεγαλώσει, να περάσει μέσα από τον κόσμο και να αφήσει το δικό του στίγμα μέχρι τη στιγμή εκείνη που απερχόμενο θα προσδοκά όπως όλοι οι χριστιανοί τη Δευτέρα παρουσία και την τελική κρίση του Θεού.
Αν εμείς οι άνθρωποι παρασυρμένοι από την βιολογική του κατάσταση ή και από το μέγεθος του του συμπεριφερόμαστε με έναν τρόπο βίαιο και βάναυσο θα πρέπει να χρεωθούμε ότι συμπεριφερόμαστε κατ’ αυτό τον τρόπο σε έναν άνθρωπο με πλήρη χαρακτηριστικά και πλήρη δικαιώματα. Δεν ξέρω πόσο πολύ πιστεύουμε πραγματικά στο Θεό, αλλά όλοι εμείς που αυτές τις ημέρες προσκυνήσαμε την εικόνα της Παναγίας θα πρέπει να προβληματιστούμε πάρα πολύ εάν και κατά πόσο στη ζωή μας είμαστε συνειδητά ταγμένοι στην προστασία των εμβρύων και στο συμβιβασμό της ύπαρξής τους. Γιατί αν κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, τότε βέβαια κατά παράδοση είμαστε προσκυνητές κατ’ ουσίαν, όμως είμαστε αρνητές του μηνύματος που κομίζει η Παναγία σε εμάς και κατά συνέπεια και της ίδια της Θεοτόκου.
Ν. Παναγιωτόπουλος – Καρδιολόγος
orthodoxostypos.gr
