"Ἄν τά πρόσκαιρα εἶναι τέτοια, τί θά εἶναι τά αἰώνια;
Ἄν τά ὁρατά εἶναι τόσο ὡραῖα, πόσο ὡραῖα εἶναι τά ἀόρατα;
Ἄν τοῦ οὐρανοῦ τό μέγεθος ὑπερβαίνει τά μέτρα τῆς ἀνθρωπίνης διανοίας,
τῶν αἰωνίων τήν φύσιν ποιός νοῦς θά μπορέσει νά τήν ἐξιχνιάσει;
τῶν αἰωνίων τήν φύσιν ποιός νοῦς θά μπορέσει νά τήν ἐξιχνιάσει;
Ἄν αὐτός ὁ φθαρτός ἥλιος εἶναι τόσο ὡραῖος, τόσο μεγάλος,πού στολίζει τήν κτίση,
ἄν αὐτόν δέν χορταίνει κανείς νά τόν βλέπει, ποιός πρέπει νά εἶναι στό κάλλος ὁ ἥλιος
τῆς δικαιοσύνης;
ἄν αὐτόν δέν χορταίνει κανείς νά τόν βλέπει, ποιός πρέπει νά εἶναι στό κάλλος ὁ ἥλιος
τῆς δικαιοσύνης;
Ἄν εἶναι συμφορά στόν τυφλό νά μή βλέπει αὐτό τόν ἥλιο, πόση συμφορά εἶναι στόν ἁμαρτωλό νά στερηθεῖ τό ἀληθινό Φῶς;"
Μ.Βασίλειος, Ἑξαήμερος,6:1
