Αλέξανδρος Μ. Στεφανόπουλος
Ο 91χρονος γέρων Αρχ. Δαμιανός μετά την έκπτωση και παύση του από την πλειοψηφία της νόμιμης -κατά τις θεμελιώδεις καταστατικές διατάξεις – στις 30 Ιουλίου 2025, απομονωμένος και πλήρως αποκομμένος πλέον από την πλειοψηφία της Σιναϊτικής Αδελφότητας, αρχικά προσέφυγε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο με επιστολή του στις 30 Ιουλίου 2025 διαμαρτυρόμενος και καταγελώντας αφενός τους μοναχούς που λίγο νωρίτερα τον έπαυσαν από τα καθήκοντα του, αφετέρου απειλώντας εμμέσως πλην σαφώς ότι θα αναγκαστεί να προσφύγει «εις την κρίσιν ευρυτέρων δικονομικών οργάνων».
ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΡΧ. ΔΑΜΙΑΝΟΥ.
Και αφού μάλλον δεν βρήκε την ανταπόκριση που θα ανέμενε τώρα απειλεί και προειδοποιεί με ένα προσφυγή προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο και εναντίον του Πατριάρχη Ιεροσολύμων . Ας δούμε τις τελευταίες εξελίξεις πως διαμορφώνονται.
Όπως προκύπτει από τα όσα περιγράφει στην επιστολή του προς τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων ο Αρχ. Σινά κ. Δαμιανός με όσα καταμαρτυρεί εναντίον όσων των έπαυσαν ουσιαστικά καλεί τον πατριάρχη Ιεροσολύμων απλά να τιμωρήσει και να επικυρώσει τις ήδη διατυπωμένες απειλές που δημοσίως προανήγγειλε με δημόσια δήλωση του στις 31 Αυγούστου (2025( την επομένη ακριβώς της έκπτωσης του από την Ηγουμενία της Αδελφότητας τονίζοντας εμφατικά και τα εξής:
«Ως πνευματικός τους πατέρας έχω το καθήκον να καταβάλω κάθε προσπάθεια ώστε να κατανοήσουν το λάθος τους και να μην γίνουν πατραλοίες. Κατόπιν προσευχής και με άφατο πόνο καρδιάς, με χέρι τρεμάμενο όχι από το βάρος 91 ετών επίγειας ζωής αλλά από την ευθύνη για το μέλλον της Ιεράς Μονής, οφείλω να πράξω ότι προβλέπουν οι Θείοι και Ιεροί Κανόνες στον συνετιστικό χαρακτήρα των οποίων θα παραδοθούν, ώστε να έχουν την ευκαιρία να μετανοήσουν». ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧ. ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΤΗΣ 31ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2025.
Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων ανταποκρινόμενος στο κοινό αίτημα της Πλειοψηφούσας Αρχής της Σιναϊτικης Αδελφότητας αλλά και του γηραιού Αρχ. Δαμιανός σπεύδει να ανταποκριθεί και λόγω του πατροπαράδοτου αρχαίου αλλά και νεότερου εσωτερικό κανονισμό , κατά των νεότερων κατασταστικών ήδη από το 1904 έως και του τελευταίου καταστατικού επί Ποιμαντορίας Αρχ. Δαμιανού του 1971 που ισχύει μέχρι και σήμερα ιδιαίτερου εκκλησιολογικού καθεστώτος της Σιναϊτικης Αδελφότητας σπεύδει να απαντήσει διευκρινίζοντας όμως επί λέξη και τα εξής: «Η έκκληση αυτή αποτελεί σαφή αναγνώριση ότι, σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες και την ακλόνητη Παράδοση της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων φέρει την πνευματική και κανονική δικαιοδοσία επί της Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Σινά. Εξ αυτού προκύπτει ότι οποιαδήποτε επιθυμητή συμφιλίωση μπορεί να προχωρήσει μόνον διά της αναγνωρισμένης κανονικής οδού και υπό την ποιμαντική μέριμνα του Θρόνου της Εκκλησίας της Σιών».
Πράγματι το Πατριαρχείο απέστειλε στην Αθήνα προς συνάντηση με τον Αρχ. Δαμιανό αλλά και διαβουλεύσεις και με την Ελληνική Κυβέρνηση Πατριαρχική εξαρχεία αποτελούμενη από τους Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντίνης Αρίσταρχο, Αρχιγραμματέα του Πατριαρχείου, Αρχιμανδρίτη Ιερώνυμο, Έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Ελλάδα, Αρχιμανδρίτη Χριστόδουλο, Γραμματέα της Ιεράς Συνόδου. Μαζί με την επιστημονική υποστήριξη του κ. Θεόδωρου Γιάγκου, καθηγητή κανονικού δικαίου στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Στην συνέχεια μετά τις αποκαλύψεις της Ζ στις 6 προς 7 Αυγούστου(2025) με τις τρέχουσες ραγδαίες εξελίξεις , εντός και εκτός των τειχών της Σιναϊτικης Αδελφότητας, σε έξαλλη κατάσταση με νέα επιστολή του, προς τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο , αργά το απόγευμα της 7ης Αυγούστου (2025) και σε γλώσσα μάλλον ανοίκεια απευθυνόμενος προς τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο, σύμφωνα με αυστηρά επιλεγμένα αποσπάσματα που επιλεκτικά διέρρευσαν στην δημοσιότητα γηραιός Αρχ. Δαμιανός εγγράφως και ενυπογράφως, εκτοξεύει απειλές και προειδοποιεί τον Πατρ. Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο ακόμα και με προσφυγή προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο κάνοντας χρήση του κανονικού δικαιώματος του έκκλητου (δηλ. εφέσεως στην κοσμική διαδικασία) που έχει κάθε Ορθόδοξη Εκκλησία στην περίπτωση που «Εφ’ όσον παρά τα κανονικά εγκλήματα των στασιαστών η Υμετέρα Μακαριότης χωρήσει εις εξέτασιν της υποθέσεως, η διαδικασία θα καταστή δι’ημάς απαράδεκτος και εισπηδητική εν τη Αυτονόμω και Αυτοδεσπότω καθ’ ημάς Ι. Μονή…».
Σε άλλο σημείο στην ίδια επιστολή μεταξύ άλλων επισημαίνονται ότι η αναφορά του Πατριάρχη Θεόφιλου σε «σαφή ομολογία ότι, συμφώνως προς τους Ιερούς Κανόνας και την αδιασάλευτον Παράδοσιν της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων φέρει την πνευματικήν και κανονικήν αρμοδιότητα επί της Σταυροπηγιακής Ιεράς Μονής του Σινά…» είναι σαφής παρανόηση η οποία αντιβαίνει στο Σιγίλλιο του 1782 που εξέδωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Γαβριήλ σύμφωνα με το οποίο «η τε Ιερά και Βασιλική Μονή, και Αρχιεπισκοπή αύτη, και ο εν αυτή Ιερώτατος Αρχιεπίσκοπος άμα και Ηγούμενος…, και ελεύθεροι, ασύδοτοι, αδούλωτοι, και ακαταπάτητοι, και υπέρτεροι, και ανώτεροι, και καθ’ υπεροχήν υπερκείμενοι πάσης υποταγής και δουλαγωγίας, η σχέσεως και αναφοράς εις τινα των Πατριαρχικών Θρόνων, μη δυναμένων ούτε του Αλεξανδρείας ούτε του Αντιοχείας ούτε του Ιεροσολύμων των Αγιωτάτων Πατριαρχών ούτε άλλου τινός εκτείναι επί τη Μονή άμα και Αρχιεπισκοπή ταύτη η επί τοις εν αυτή Πατράσι χείρα εξουσίας…».
Για να καταλήξει σε άλλο σημείο της ίδιας επιστολής προς τον Πατρ. Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλον ότι «θα αναγκάσει ημάς, ίνα χωρήσωμεν εις ανώτατον βαθμόν τελεσιδίκου κρίσεως» με σαφή και ξεκάθαρο υπαινιγμό ότι θα προσφύγει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Σύμφωνα τώρα με πληροφορίες και το ρεπορτάζ που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη την όλη υπόθεση γύρω από τα όλα όσα διαδραματίζονται εντός και εκτός των τειχών της Σιναϊτικης Αδελφότητας παρακολουθεί άφωνη και άναυδη όχι μόνον ολόκληρη η παγκόσμια ορθόδοξη κοινότητα και ηγεσία όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών συμπεριλαμβανομένου και αυτού ακόμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως , αλλά και όπως είναι σε θέση να γνωρίζει ο γράφων και υπογράφων το παρόν κείμενο, με έντονο ενδιαφέρον παρακολουθεί και το Βατικανό αλλά και οι αρμόδιες υπηρεσίες για τις θρησκευτικές ελευθερίες του State Department αφενός, αφετέρου ανάλογο ενδιαφέρον επιδεικνύουν και οι αντίστοιχες άγρυπνες υπηρεσίες για τις Αβραμιαίες μονοθεϊστικές θρησκείες του κράτους του Ισραήλ.
