Πειραιάς, 16 Ἰουλίου 2025
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ:
«ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΩΝ ΡΟΩΝ»
«Πόσες χώρες εξαφανίσαμε, των οποίων οι κάτοικοι ζούσαν πλουσιοπάροχα! Βλέπετε τα οικημάτά τους; Είναι σχεδόν έρημα και τα κληρονομήσαμε Εμείς». (Κοράνιον, Σούρα «ΤΑ ΣΥΜΒΑΝΤΑ - αλ Κάσας», Κεφ. 28, στ. 58)
«Να τρέφεσθε απ’ τα αγαθά τα οποία κυριεύσατε από τον εχθρό και να φοβάστε τον Κύριο». (Κοράνιον, Σούρα «ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ – αλ Ανφάλ», Κεφ. 8, στ. 69)
Παρακολουθούμε τον δημόσιο διάλογο για τις μεταναστευτικές ροές που καταφθάνουν στα παράλια της Κρήτης και της Γαύδου και ειλικρινώς διαπορούμε για την έλλειψη διακρίσεως των γεγονότων και μάλιστα από αξιόλογους Πανεπιστημιακούς και Πολιτικούς άνδρες και γυναίκες.
Δυστυχώς, κανείς δεν αναφέρεται στην ουσία του προβλήματος, που για την πατρίδα μας είναι θέμα υπάρξεως, ζωής και επιβιώσεως του Έθνους των Ελλήνων, που αποτελεί και τον πυρήνα του ισχύοντος Συντάγματός μας. Το δικαίωμα κάθε λαού στην άμυνα και την επιβίωση κατοχυρώνεται και από την Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών και από άλλες Διεθνείς Συμβάσεις. Ο λαός μας ποτέ δεν διεξήγαγε επιθετικούς πολέμους ούτε υπήρξε αποικιοκράτης αλλά πάντοτε αμύνθηκε «υπέρ βωμών και εστιών».
Το βασικό λοιπόν πρόβλημα των μεταναστευτικών ροών για την πατρίδα μας είναι η μουσουλμανική θρησκευτική πίστις των πληθυσμών που φθάνουν στις ακτές μας, διότι αυτή η θρησκευτική παραδοχή του Ισλάμ εδράζεται στην «αρπαγή της πατρίδας και της περιουσίας των απίστων» και στην επέκταση του Ισλάμ με την μετοίκηση, όπως καταδεικνύεται με τα δύο εδάφια από τις Σούρες που έχουν τεθεί στον τίτλο του ανακοινωθέντος.
Η Ισλαμική πίστις, που ενδύει με θρησκευτικό χαρακτήρα, ως εντολή του «Θεού», την αρπαγή της γης και των αγαθών των άλλων και αποτελεί το οντολογικό θεμέλιο των ανθρώπων αυτών, που δεν τους επιτρέπει να ενσωματωθούν στις δυτικές πλουραλιστικές κοινωνίες είναι το μέγα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαϊκές Χώρες. Τα ισλαμικά εγκλήματα, με επίκληση των σχετικών χωρίων του Κορανίου είναι πασίγνωστα.
Ειδικότερα, η πατρίδα μας λόγω της γεωπολιτικής της θέσεως και της γειτνιάσεώς της με τα απολεσθέντα εδάφη της στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο και την Μικρά Ασία, που τα διήρπασε ο Τουρκικός επεκτατισμός, γεγονός που το προβάλλει συνεχώς η Γειτονική Χώρα, με γιορτές και πανηγύρια για την αποφράδα, για εμάς, ημέρα της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως, υψώνουσα την χαντζάρα δια του Δ/ντου θρησκευτικών υποθέσεων, εντός του πανιέρου Ναού της του Θεού Σοφίας, που μετέβαλε σε τζαμί, υφίσταται σοβαράν διακινδύνευσιν υπάρξεως από την είσοδο μουσουλμανικών πληθυσμών στην χώρα. Διότι, όταν έχεις απέναντι σου ογδόντα (80) εκατομμύρια Τούρκους μουσουλμάνους, που εποφθαλμιούν την πατρίδα σου και προβάλλουν τις προδήλως γελοίες και παράλογες, βάσει του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας απαιτήσεις τους, για την δήθεν «γαλάζια πατρίδα» που διχοτομεί το Αιγαίο και εξαφανίζει την Ελληνική κυριαρχία στα Νησιά μας, αμφισβητούντα την κυριότητά τους και την Ελληνική διαχρονία τους, είναι αχαρακτήριστη ανοησία και έλλειψις αυτοσυντηρήσεως να επιτρέπεις την είσοδο στην πατρίδα σου, χιλιάδων ατόμων μουσουλμανικής θρησκευτικής παραδοχής, οι οποίοι ποτέ δεν θα ενσωματωθούν στον ανεκτικό, Χριστιανικό και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό μας και οι οποίοι σε κρίσιμη ώρα πολεμικής συρράξεως με την γειτονική Τουρκία, θα αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα, συντασσόμενοι με τους ομοπίστους - εχθρούς μας.
Επομένως, οι άκριτες και ανόητες φωνές από το πολιτικό σύστημα ή τους δημοσιολογούντας, που δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους αυτή την πραγματικότητα και υψώνουν ψευδεπίγραφα ιδεολογήματα δήθεν ανθρωπισμού και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μπορούν να χαρακτηριστούν ως φωνές «χρησίμων ηλιθίων».
Ο λαός μας αγωνίστηκε πεντακόσια χρόνια να εκδιώξει το Ισλάμ από τα ματωμένα μας χώματα με ποταμούς αιμάτων και εκατόμβες θυσιών και τώρα με πρόταγμα τον ψευδοανθρωπισμό θα επιτρέψουμε τον άτυπο «εποικισμό» από το Ισλάμ, της πατρίδος μας; Τι λέει γι’ αυτό το Σύνταγμά μας, αγαπητοί Κύριοι Συνταγματολόγοι;
Τίθεται και το ερώτημα, γιατί όλοι αυτοί οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί επιδιώκουν να ισλαμοποιήσουν με την παρουσία τους την Ευρωπαϊκή χριστιανική Ήπειρο με την επίκληση μιας «καλύτερης ζωής» και δεν καταφεύγουν στα πάμπλουτα και τρισεκατομμυριούχα κράτη των ομοπίστων τους στην Σαουδική Αραβία,στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στο Μπαχρέϊν, στο Κατάρ, στο Ομάν και στα άλλα Κράτη του Περσικού Κόλπου; Και γιατί μπαίνουν σε τόσο μεγάλη διακινδύνυεση και κόπο να πλημμυρίζουν τις ακτές μας, ενώ μπορούν να μεταβούν οδικώς στα γειτνιάζοντα αυτά Κράτη του Ισλάμ με τον τεράστιο πλούτο;
Και ένα προσωπικό παράδειγμα που επιμαρτυρεί τα παραπάνω: στην διακονία μου επισκέπτομαι κάποιους Παιδικούς Σταθμούς της επαρχίας μου και μοιράζω κάποια δώρα και γλυκίσματα. Σ’ έναν από αυτούς, είχα μεταβεί την ώρα που οι γονείς παρελάμβαναν τα παιδιά τους και καθώς μοίραζα τα δώρα και τα γλυκίσματα, ήρθαν και δύο μελαμψά παιδάκια να πάρουν τα δώρα αυτά. Με πολλή αγάπη τους τα προσέφερα. Οι μητέρες τους όμως, που φορούσαν την μουσουλμανική μαντίλα και διεκρίνοντο για την θρησκευτική τους αντίληψη, έσπευσαν να τους τα αφαιρέσουν από τα χέρια τους και να μου τα επιστρέψουν. Δεν χρειάζεται νομίζω κάτι περισσότερο να ειπωθεί.
Εάν υφίσταται ανάγκη εργατικών χειρών, όπως αναφέρεται, μπορεί με διαδικασίες νομίμου μεταναστεύσεως προσώπων από χριστιανικές χώρες να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα. Η είσοδος μουσουλμανικών πληθυσμών στη χώρα αποτελεί μέγιστον κίνδυνον δια την ύπαρξιν της πατρίδος. Κάθε άλλη άποψις είναι προδήλως ύποπτη και επικίνδυνη.
