Τοῦ κ. Γεωργίου Κούβελα
1ον
Λευτεριὰ γιὰ λίγο πάψε
νὰ χτυπᾶς μὲ τὸ σπαθί,
τώρα σίμωσε καὶ κλάψε
στοῦ κάθε Μάρτυρα
τῆς Ρωμιοσύνης τὸ Κορμί!
Μετὰ ἀπὸ τόσους ἀγῶνες, μετὰ ἀπὸ τόσες θυσίες, μετὰ ἀπὸ τόσο αἷμα – αἷμα Ἑλληνικό, νὰ καὶ πάλι ἡ Ἐλευθερία ματωμένη περπατεῖ. Νὰ καὶ πάλι ἡ Ρωμιοσύνη μὲ τό «σουγιὰ στὸ κόκκαλο, μὲ τὸ λουρὶ στὸ σβέρκο»! Τώρα ὁ Ἐθνικός μας ποιητὴς ὑμνεῖ τὴν Ἐλευθερία μὲ μιὰ μικρὴ παραλλαγή:
Καὶ Σὺ ἀθάνατη, Ἐσὺ θεία
ποὺ ὅ,τι θέλεις τὸ μπορεῖς
εἰς τὴν Κύπρο Ἐλευθερία
ματωμένη περπατεῖς!
Καὶ ὁ Ἐθνικός μας Ποιητὴς συνεχίζει:
Καὶ Σὺ ἀθάνατη, Ἐσὺ θεία
ποὺ ὅ,τι θέλεις τὸ μπορεῖς
στὴ Βόρειο Ἤπειρο Ἐλευθερία
στὴ Μακεδονία Ἐλευθερία
στὰ Νησιὰ Ἐλευθερία,
στὸ Αἰγαῖο Ἐλευθερία,
ματωμένη περπατεῖς!
Ὁ Ἐθνικός μας ποιητής, ταυτίζει τὴν Ἐλευθερία μὲ τὴ Ρωμιοσύνη! Ἔτσι φτάνουμε στὴν πιὸ συγκλονιστική στιγμή, στὴν πιὸ Ἱερὴ στιγμὴ τοῦ Ἀγώνα:
Πῆγες εἰς τὸ Μεσολόγγι Ἐλευθερία,
πῆγες εἰς τὸ Μεσολόγγι Ρωμιοσύνη,
τὴν ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ,
μέρα π᾽ ἄνθιζαν οἱ λόγγοι,
γιὰ τὸ τέκνο τοῦ Θεοῦ.
Σοῦ ᾽ρθε μπρὸς
λαμποκοπώντας
ἡ Θρησκεία μ᾽ ἕνα Σταυρό,
καὶ τὸ δάχτυλο κινώντας
ὁποῦ ἀνεῖ τὸν Οὐρανό
σ᾽ αὐτὸ ἐφώναξε τὸ χῶμα
στάσου ὁλόρθη Ἐλευθεριά.
Καὶ φιλώντας σου τὸ στόμα
μπαίνει μές τὴν Ἐκκλησιά!
Τώρα ἡ Ἐλευθερία εἶναι μὲς τὴν Ἐκκλησία,
Ἀγροικάει τὴν ψαλμωδία,
ποὺ ἐδίδαξεν αὐτή,
βλέπει τὴ φωταγωγία
στοὺς Ἁγίους ἐμπρὸς χυτή.
Ἀπὸ τούτη τὴν ὥρα, ἡ Ἐλευθερία – Ρωμιοσύνη, παίρνει δύναμη ἀπὸ τὸ Χριστό, καὶ γίνεται φωτεινή, φωτισμένη, φωτοστεφανωμένη, φωτοπλημμυρισμένη. Τώρα ὁ Ἐθνικός μας Ποιητὴς θὰ ὑμνήσει τὴ γεμάτη φῶς Χριστοῦ Ἐλευθερία μὲ ἀκόμη περισσότερο φῶς:
Εἶσαι Ἐλευθερία,
Φῶς στὸ χέρι, φῶς στὸ πόδι
κι ὅλα γύρω σου εἶναι φῶς!
Ἔτσι μὲ τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ ἡ Ἐλευθερία γίνεται ἀνίκητη, ἀνυπέρβλητη, δυνατή. Καὶ ὁ Ἐθνικός μας ποιητὴς συνεχίζει· Εἶναι μιὰ ἀκόμη συγκλονιστικὴ εἰκόνα τοῦ μεγάλου μας Ἐθνικοῦ, Ἐθνικοαπελευθερωτικοῦ ἀγώνα τοῦ 1821:
Τὸ σπαθί σου ἀντισηκώνεις
τρία πατήματα πατᾶς
σὰν τὸν πύργο μεγαλώνεις
καὶ στὸ τέταρτο χτυπᾶς!
Εἶναι τὸ χτύπημα τῆς Λευτεριᾶς, ποὺ ἔδιωξε τὸν Τύραννο ἀπὸ τὰ ἱερὰ χώματα τῆς Ρωμιοσύνης, ἔδιωξε τὸ σκοτάδι ποὺ μᾶς πλάκωνε στὰ τετρακόσια χρόνια τῆς σκλαβιᾶς μας καὶ μᾶς ἔφερε τὸ Φῶς!
Δυστυχῶς ὅμως δὲ μᾶς ἔφερε καὶ τὴν ἑνότητα. Δὲ σταμάτησαν τὰ μίση. Γι᾽ αὐτὸ τώρα ἡ Ἐλευθερία ἐπιτάσσει. Ἐπιτάσσει στοὺς Ἕλληνες, στὶς Ἑλληνίδες καὶ στοὺς ὁπλαρχηγούς, γυναῖκες καὶ ἄνδρες: Σταματῆστε τὰ πάθη, σταματῆστε τὰ μίση:
Μὴν εἰποῦν στὸ στοχασμό τους
Τὰ ξένα ἔθνη ἀληθινὰ
ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους
δὲν τοὺς πρέπει Ἐλευθεριά!
Σταματῆστε τὰ πάθη, σταματῆστε τά μίση, νὰ εἶστε ἑνωμένοι, γιατὶ ὁ ἐχθρὸς εἶναι πρὸ τῶν πυλῶν καὶ ἐντὸς τῶν πυλῶν!
Ὁ πρὸ τῶν πυλῶν ἐχθρὸς εἶναι ὁ Ἀττίλας, ποὺ χρόνια τώρα μᾶς καννιβαλίζει. Συνεχῶς καὶ διαρκῶς μᾶς ἀπειλεῖ μὲ βάρβαρες, σκαιὲς καὶ ἀνήκουστες ἀπειλὲς καὶ ὕβρεις, ὅπως τὸ casus belli, ἡ γαλάζια πατρίδα, ὅτι θὰ ἔλθει ξαφνικὰ ἕνα βράδυ καὶ θὰ γίνουμε μεζὲς στὸ πιάτο του, ὅτι δὲν πρόκειται νὰ συμμορφωθεῖ οὔτε μὲ τὰ ψηφίσματα τοῦ Ο.Η.Ε. οὔτε μὲ τὶς ἀποφάσεις τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων, ποὺ μᾶς δικαιώνουν καὶ ὑποχρεώνουν τὴν Τουρκία νὰ φύγει ἀπὸ τὴν Κύπρο καὶ νὰ πάψει νὰ κατέχει Εὐρωπαϊκὸ Ἔδαφος. Καὶ συνεχίζει ὁ ἄφρων: Ἡ Εὐρώπη εἶναι Ναζί! Ὁ Μακρὸν νὰ πάει σὲ ψυχίατρο! Τὸ ΝΑΤΟ εἶναι νεκρό! Στὶς διαμαρτυρίες τῆς Ἑλλάδας, τῆς Εὐρώπης, τῆς Unesco καὶ ὁλόκληρου τοῦ κόσμου γιὰ τὴ βάρβαρη βεβήλωση τῆς Ἁγίας Σοφιᾶς ἀπαντᾶ ὅτι εἶναι κυριαρχικό του δικαίωμα νὰ μετατρέψει τὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ σὲ τζαμί, γιατὶ αὐτὸ θέλει ὁ Ἀλλὰχ ποὺ τοῦ ἔδωσε τὴν Ἁγιὰ Σοφιὰ σὰν δῶρο!
Στὸν ἀλαζόνα, ἄφρονα Ἰσλαμιστὴ Δικτάτορα ἀπαντᾶμε: Νὰ ξέρει ὅτι δὲν ἀλλάζουν οὔτε ἡ πορεία τῆς Αἰωνιότητας οὔτε τὸ Θέληµα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ οὔτε οἱ Πυλῶνες τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους οὔτε τὰ Σύνορα τῆς Ἑλλάδας. Τὸ Ἔθνος τῶν Ἑλλήνων θὰ νικήσει τὴν Ὕβρη, τὴν Ἀλαζονεία, τὴ Βλασφηµία!
Καὶ τοῦ θυµίζουµε τὸ θρυλικὸ δηµοτικὸ τραγούδι ποὺ ἀποτελεῖ θερµὴ Ἱκεσία πρὸς τὴ Μητέρα τοῦ Κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ:
Σώπασε, Κυρία Δέσποινα,
µὴ κλαίεις, µὴ δακρύζεις,
πάλι µὲ χρόνους µὲ καιρούς,
πάλι δικά Σου εἶναι!
Τότε θὰ πραγµατοποιηθεῖ τὸ µεγάλο Τάµα µας:
Ἡ Πόλις ἔπεσε,
ὅµως ἡ Πόλις οὐκ ἑάλω!
Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀττίλας τοῦ ἐξωτερικοῦ. Ὑπάρχει ὅμως καὶ ὁ Ἀττίλας τοῦ ἐσωτερικοῦ. Εἶναι ὁ Ἀττίλας ποὺ μᾶς στέλνουν οἱ φίλοι μας ἀπὸ τὴ Δύση: Εἶναι ἡ «νέα κανονικότητα», ποὺ θέλει νὰ μᾶς ἐπιβάλει τὴν ἀτζέντα τῶν ΛΟΑΤΚΙ+ καὶ τὴν ἀτζέντα τῆς woke (γουόκ) κουλτούρας. Αὐτὴ ἡ ἀτζέντα ἔχει ἐξαπολύσει κατὰ πάντων µία ὑβριστική, βάρβαρη καὶ σκαιὰ ἐκστρατεία τρόµου καὶ µίσους, γιὰ νὰ ξερριζώσει τὶς ρίζες µας, ποὺ εἶναι: ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ Ἑλληνορθόδοξη Παράδοση καὶ ἡ Πίστη µας στὸ Χριστὸ καὶ τὴν Πατρίδα. Εἶναι χαρακτηριστικὸ τὸ ὅραµα τῶν ΛΟΑΤΚΙ+: «Νὰ πεθάνει ἡ Ἑλλάδα, γιὰ νὰ ζήσουµε ἐµεῖς!»
Αὐτὴ ἡ ἐκστρατεία διδάσκει στὰ παιδιά μας, στὰ ἱερώτερα πλάσµατα τοῦ Θεοῦ νὰ σεξουαλικοποιοῦνται σὲ κάθε ἀνωµαλία, νὰ ἀρνοῦνται τὴ βιολογική τους ταυτότητα καὶ νὰ «ψάχνονται» ἂν εἶναι ἀγόρια ἤ κορίτσια! Καὶ ἂν δὲν τοὺς ἀρέσει τὸ φῦλο νὰ τὸ ἀλλάζουν, γιατί, ὅπως λένε, δὲν ὑπάρχουν µόνο δύο φῦλα, ἀλλὰ καὶ γιατὶ τὸ φῦλο δὲν εἶναι ἀπαραίτητο, δηλαδὴ μπορεῖ νὰ ζοῦν… καὶ χωρὶς… φῦλο!
Πρόκειται γιὰ ἀληθινό παραλογισµό, ποὺ ἔχει φέρει σὲ ἀπόγνωση τὴν παγκόσµια κοινότητα καὶ ἰδιαίτερα τοὺς γονεῖς. Εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ κραυγὴ ἀγωνίας τοῦ γνωστοῦ κροίσου τοῦ πλούτου Ἔλον Μάσκ, ποὺ δήλωσε: «Ὁ γιός µου Χαβιὲ εἶναι νεκρός. Σκοτώθηκε ἀπὸ τὸν ἰὸ τῆς woke κουλτούρας». Μὲ τὸ ρῆµα σκότωσε ἀποδίδει ὁ Μὰσκ τὴν κατάσταση, στὴν ὁποία βρίσκεται ὁ «πρώην» γιός του Χαβιέ, ὁ ὁποῖος τὸ 2022, µὲ τὴ συγκατάβαση τοῦ πατέρα του, ὑποβλήθηκε σὲ ἐγχείριση ἀλλαγῆς φύλου καὶ ἀκούει τώρα στὸ γυναικεῖο ὄνοµα Βίβιαν Τζένα Γουΐλσον. Καὶ συνεχίζει ὁ τραγικὸς πατέρας Ἔλον Μάσκ: «Μὲ ἐξαπάτησαν νὰ ὑπογράψω ἔγγραφα γιὰ ἕνα ἀπὸ τὰ µεγαλύτερα ἀγόρια µου, τὸν Χαβιέ. Μὲ ξεγέλασαν γιὰ νὰ κάνω αὐτό». … µοῦ εἶπαν ὅτι ὁ Χαβιὲ µπορεῖ νὰ αὐτοκτονήσει, ἂν δὲν τὸ ἔκανε». […] Εἶναι ἀπίστευτα διαβολικὸ καὶ συµφωνῶ ὅτι ὅσοι προωθοῦν αὐτό (σ.σ. τὴν ἀλλαγὴ φύλου) θὰ ἔπρεπε νὰ πᾶνε φυλακή», καὶ κατέληξε: «Ὁρκίστηκα νὰ καταστρέψω τὸν ἰὸ τῆς woke (γουόκ) κουλτούρας µετὰ ἀπὸ αὐτό». («iefimerida.gr» 23-7-2024).
* Ὁμιλία, Θεσσαλονίκη 2/6/2025
