Καλούμαστε
μέσα στὴν Ἐκκλησία νὰ πραγματοποιοῦμε ὁ καθένας μας τὸ ὄνομα τὸ ὁποῖο
φέρουμε: στὸ βίο τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, βλέπουμε αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ πρᾶγμα.
Ὁλόκληρη ἠ ζωή της ἦταν μιὰ προΠαρασκευὴ γιὰ τὴ συνάντηση μὲ τὸ Χριστό.
Ἐμπλουτίστηκε παιδιόθεν μὲ τὴν ἀγαθό-τητα, Ἀγάθω-νος τοῦ πατέρα της,
ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν πολιτεία, Πολιτείας τῆς μητέρας της, οἱ ὁποῖοι ἐπίσης
προ-παρασκεύασαν τὸ δρόμο πάνω στὸ ὁποῖο βάδισε ἡ εὐλογημένη θυγατέρα
τους Παρασκευή, πραγματοποιώντας καὶ κεῖνοι τὰ δικά τους ὀνόματα.
Ὁποῖοι γονεῖς, ὁποῖα τέκνα!
Ἐμεῖς;
Πόσοι θὰ πάρουμε ἀπὸ τὸ χέρι τὰ μικρὰ παιδιά μας, εἰδικὰ ὅσα
γιορτάζουν, νὰ τοὺς διηγηθοῦμε τὸ βίο τῆς Ἁγίας τῆς ὀποίας φέρουν τὸ
ὄνομα, ὥστε νὰ τὸ πραγματοποιήσουν ὅπως ἐκείνη; Νὰ τοὺς χαρίσει τὰ δικά
της μάτια, θεραπεύοντας τὰ δικά τους ματάκια, ἐκείνη ποὺ βαστάει τὰ
μάτια μας στὰ χέρια της;
Ἂς παραδώσουμε τὰ παιδιά μας στὰ χέρια καὶ τὰ χνῶτα τῶν Ἁγίων (τους) εἰδικὰ σήμερα πού, ἂν ὄχι ἐκεῖ, στοὺς Ἁγίους, καταλάβαμε καὶ καταλάβατε πλέον ὅλοι, ποῦ τὰ στέλνουμε καὶ ποῦ τὰ παραδίδουμε! Σὲ τί σόι "ἐμπόρους τῶν ἐθνῶν" -Μάρκους Αὐρήλιους τῆς σύγχρονης Μεταμοντέρνας Ρὠμης
