«Ὁ Προφήτης Ἠλίας εἶπε: "Ὁρκίζομαι, στὸ ζῶντα Θεό, μπροστὰ στὸν Ὁποῖο εἶμαι παρών, ὅτι δὲ θὰ πέσῃ οὔτε βροχή, οὔτε δροσιὰ στὴ γῆ, παρὰ μόνο ὅταν τὸ ζητήσουν τὰ χείλη μου».
(Γ΄ Βασ. ιζ΄1)
Ἔγινε μπροστὰ στὸν Προφήτη Ἠλία παράδοξο θαῦμα! Διότι ὁ φιλάνθρωπος Θεὸς μόλις ἄκουσε τὸν δοῦλο Του Ἠλία, ποὺ εἶχε ζῆλο καὶ ὁρκίσθηκε στὸ ὄνομά Του, ἀμέσως ἐκπλήρωσε τὸ λόγο του. Καὶ κλείσθηκε ὁ οὐρανὸς καὶ σφραγίσθηκαν τὰ σύννεφα καὶ ξεράθηκαν τὰ πάντα στὴ γῆ. Μὲ τὸ νὰ δεθῇ λοιπὸν ὁ οὐρανὸς καὶ νὰ μὴ βρέξῃ, ὁ εὔσπλαγχνος Θεὸς πραγματοποιοῦσε τὴν ἀπόφαση τοῦ Ἠλία.
Ἁγίου Ἐφραὶμ τοῦ Σύρου
