«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ὑπό Γέροντος Κλεόπα Ἠλίε, ρουμάνου
ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ
Μετάφρασις ἀπό τά ρουμανικά
Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης. 2010
Ἡ δύναμις τῆς παρθενίας
Ἡ ἁγία Θέκλα εἶναι ἡ πρώτη Μάρτυς πού ἔπαθε πολλά γιά τήν πίστι της στόν Χριστό. Ἔζησε τόν καιρό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Γεννήθηκε στό Ἰκόνιο τῆς Μικρᾶς Ἀσίας (Τουρκία) καί ἀπό τήν ἡλικία τῶν 18 ἐτῶν λογοδόθηκε μέ ἕνα νεαρό, ὀνόματι Θάμυρις. Καί ὡς πρός τά ἄλλα χαρίσματά της εἶχε ἡ Ἁγία μία μεγάλη σωματική ὡραιότητα καί καί εἶχε ἀποκτήσει πολλές γνώσεις γιά τήν δική της νεαρά ἡλικία.
Κατά τό ἔτος 45, μετά Χριστόν, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἦλθε στό Ἰκόνιο συνοδευόμενος ἀπό τόν Βαρνάβα. Ἐκεῖ ἡ Θέκλα τόν ἄκουγε νά διδάσκει στό σπίτι τοῦ Ὀνησιφόρου καί γοητεύθηκε ἀπ᾿ αὐτή τήν νέα διδασκαλία του. Ἀφοῦ κατενόησε ἀπό τήν διδασκαλία τοῦ Παύλου γιά τήν τιμή τῆς παρθενίας, ἀπεφάσισε νά ζήσει τήν παρθενική ζωή καί νά βοηθήσει στήν διάδοσι τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, διότι εἶχε ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα τοῦ κηρύγματος.
Μαθαίνοντας οἱ γονεῖς της τήν ἀπόφασι τῆς κόρης τους νά ζήσει παρθενική ζωή ἀκολουθώντας τόν Παῦλο, ἄρχισαν νά τήν μαλλώνουν, νά τήν βασανίζουν νά τή κτυποῦν στά πόδια. Ὁ ἀρραβωνιαστικός της, μή κατορθώνοντας ν᾿ ἀλλάξη τήν πίστι τῆς Θέκλας, ἐπῆγε στόν διοικητή τῆς πόλεως καί τοῦ ἐζήτησε νά συλλάβη τόν Παῦλο καί νά τόν φυλακίσει, διότι εἶναι χριστιανός καί ὡδήγησε στήν πίστι του καί τήν Θέκλα.
Ἐπειδή ἡ Θέκλα εὑρισκόταν στόν κίνδυνο νά φυλακισθῆ, ἐγκατέλειψε τήν οἰκογένειά της καί τόν ἀρραβωνισατικό της καί ἀνεζήτησε ν᾿ ἀκολουθήσει τόν Ἀπόστολο Παῦλο. Ἐπειδή αὐτός διώχθηκε ἀπ᾿ αὐτή τήν πόλι, κατέφυγε στήν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας. Ἐδῶ ἕνας νέος, ὀνόματι Ἀλέξανδρος, ἀπό διαβολικό πειρασμό, κατήγγειλε τήν Θέκλα καί ἐζήτησε τήν τιμωρία της.
Ἡ ὡραία χριστιανή παρθένος συνελήφθηκε καί δικάσθηκε νά φαγωθῆ ἀπό τά ἄγρια θηρία. Καί ἠμποροῦσες νά τήν βλέπεις νά ἔχει γίνει θέαμα ἀπό χιλιάδες μάτια θεατῶν, ἐνῶ τά ἄγρια θηρία νά κάθωνται κάτω καί δίπλα στά πόδια τῆς Ἁγίας, χωρίς νά τήν πειράζουν. Μέ τήν στάσι τους τά ζῶα αὐτά ὡμολόγησαν ὅτι δέν ἠμποροῦν νά βλάψουν σωματικά τήν Θέκλα. Ὁπότε, βλέποντας ὁ λαός ὅτι τά ζῶα δέν ἐπιτίθενται στήν Ἁγία, ἔκραξε μέ μεγάλη φωνή:
-Μέγας εἶναι ὁ Θεός, τόν ὁποῖον πιστεύει ἡ Θέκλα!
Καί ἀμέσως ἀπηλευθέρωσαν τήν Ἁγία!
Ἔτσι ἡ Ἁγία, ἀφοῦ ἐκήρυξε μέ τό ἔργο τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό καί βασανίσθηκε πολύ γιά τήν πίστι της, κατόπιν ἐπέστρεψε στήν πατρίδα της. Ἐκεῖ ἐπέρασε σ᾿ ἕνα ἔρημο τόπο στήν πόλι παλιά Σελεύκεια, ὅπου μέ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ, ἔκανε καί πολλά θαύματα καί ἔφθασε στό τέλος τῆς ζωῆς της μέ προσευχές καί νηστεῖες ἐκεῖ στήν ἔρημο. Στήν ζωή αὐτή ἔζησε συνολικά 96 χρόνια καί ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ τό 130 μετά Χριστόν.
Ἡ μνήμη της ἑορτάζεται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας στίς 24 Σεπτεμβρίου κάθε ἔτους.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
