Δρ. Φυσικοῦ, Θεολόγου, MEd
1. Ἡ σχετικὴ ἀπόφαση τῆς ΔΙΣ .
Ἡ ΔΙΣ στὸ δελτίο τύπου της στὶς 13 Ἰουνίου 2025 ἐξέφρασε τὴν θέση ὅτι «ὁ προσωπικὸς ἀριθμὸς ὑποκαθιστὰ ὑφισταμένους ἀριθμούς (ΑΔΤ, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ) ποὺ ἤδη κατέχουν τὰ φυσικὰ πρόσωπα. Ἐπομένως ὡς πρὸς τὸν «προσωπικὸ ἀριθμό» δὲν μπορεῖ νὰ ἐγερθεῖ οὔτε ἐπιφύλαξη θεολογικῆς φύσεως οὔτε ἰσχυρισμὸς περὶ ἀντισυνταγματικοῦ περιορισμοῦ τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν (π.χ. προσωπικῶν δεδομένων) λόγω τῆς ἀντικαταστάσεως τριῶν ὑφισταμένων ἀριθμῶν μητρώου ἀπὸ ἕνα ἑνιαῖο ἀριθμό».
Μὲ ἄλλα λόγια ὑποβαθμίζει τὴν σοβαρότητα τοῦ θέματος, ποὺ ἀπασχολεῖ ὄχι μόνο τοὺς συνειδητοὺς Ἕλληνες Ὀρθόδοξους Χριστιανούς, ἀλλὰ καὶ Ἕλληνες ποὺ δὲν ἔχουν ἰδιαίτερη ἤ καὶ καθόλου σχέση μὲ τὴν Ἐκκλησία, ὥς θέμα ἄνευ θεολογικῆς – πνευματικῆς σημασίας, ἀλλὰ καὶ μὴ ἀπτόμενου ἀτομικὰ δικαιώματα καὶ ἐλευθερίες. Ὡστόσο, ἡ ἀπόφαση αὐτή, ποὺ δὲν εἶναι ἀπόφαση βεβαίως τῆς ὁλομέλειας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὡς ὄφειλε νὰ εἶναι σὲ ἕνα τόσο σημαντικὸ ζήτημα, ὅπως ἄλλωστε πολὺ ὀρθῶς ἐπεσήμανε ὁ σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος στὴν ἀπὸ 18 Ἰουνίου σχετικὴ ἐπιστολή του στοὺς Ἱεράρχες τῆς ΔΙΣ, δὲν ἀποτελεῖ τίποτα ἄλλο παρὰ μιὰ ἐπιπόλαιη ὑπεραπλούστευση ἑνὸς τόσο φλέγοντος ζητήματος γιὰ νὰ παρακαμφθεῖ ἀνώδυνα χωρὶς θόρυβο καὶ νὰ προχωρήσουνε ἀνενόχλητοι στὰ ὑπόλοιπα πρακτικὰ ζητήματα τῆς καθημερινότητας.
Ὅπως ἄλλωστε παρακάμφθηκε ἡ μὴ ἀποδεκτὴ «ὕπαρξη τῶν ἐκκλησιῶν» μὲ τὸν ὅρο «ἱστορικὴ ὀνομασία τῶν ἐκκλησιῶν» κατὰ τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης, ἀλλὰ ὅμως παρακάμφθηκε καὶ ἡ ἀμφισβήτηση τῆς ἐγκυρότητας τῶν χειροτονιῶν τῶν οὐκρανικῶν σχισματικῶν ὁμάδων, καὶ ὄχι μόνο αὐτή, μὲ τερτίπια περὶ τοῦ τρόπου χορήγησης τοῦ τόμου αὐτοκεφαλίας στὴν περίπτωση τῆς τραχιᾶς ἐπέμβασης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὸ Οὐκρανικὸ Ἐκκλησιαστικὸ ζήτημα. Ὅμως γιὰ ἀπόδοση αὐτοκεφάλου σὲ ποιὰ ἐκκλησία πρόκειται, ἐφόσον δὲν ὑπάρχουν ἔγγυρες χειροτονίες στοὺς ἱερωμένους τῆς συγκεκριμένης δομῆς; Καὶ ὅλα αὐτὰ βέβαια χωρὶς νὰ ληφθοῦν ὑπόψιν τὰ ἄλλα δύο σχετικὰ σοβαρὰ θέματα, τῶν δικαιοδοσιῶν καὶ τῆς ἐγκλήτου προσφυγῆς.
Ὅταν λοιπὸν προκύπτουν προκλήσεις στὴν Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία σὲ βαθύτερα θέματα περὶ ἀλήθειας τῆς πίστεως, ὁμολογίας στοὺς κρατοῦντες, θρησκευτικῆς ἐλευθερίας, ὅπου οἱ Ἱεράρχες μας αἰσθάνονται κατώτεροι τῶν περιστάσεων ποὺ καλοῦνται νὰ ἀνταποκριθοῦν, ἐφαρμόζεται ἡ τακτικὴ τῆς παράκαμψης. Ἄς θυμηθοῦμε γιὰ παράδειγμα τι ἔγινε καὶ ἐπὶ κορονοϊοῦ, ὅπου καταπατήθηκαν οἱ πνευματικὲς ἀνάγκες τῶν πιστῶν γιὰ χάρη δήθεν τῆς προφύλαξης τῆς σωματικῆς ὑγείας- ὅμως ὁ ρόλος τῶν πνευματικῶν διδασκάλων δὲν εἶναι γιὰ νὰ μᾶς ποῦν νὰ φοράμε μάσκες, νὰ κάνουμε ἐμβόλια καὶ νὰ μὴν πηγαίνουμε στὴν Ἐκκλησία γιατὶ μπορεῖ νὰ κολλήσουμε τίποτα, ἀλλὰ νὰ προσευχόμαστε ἀπὸ τὸ σπίτι!
2. Περὶ τῶν τριῶν ἀριθμῶν.
Καὶ ἐπιστρέφουμε στὸν προσωπικὸ ἀριθμό, ποὺ παρουσιάζεται ἀπὸ τὴν ΔΙΣ ὡς ἁπλὴ ἀντικατάσταση τῶν τριῶν προηγούμενων ἀριθμῶν. Ἄς δοῦμε ἀναλυτικὰ ὅμως τοὺς τρεῖς ἤδη χρησιμοποιούμενους ἀριθμοῦς. Ὁ πρῶτος, ποὺ εἶναι ὁ ἀριθμὸς ταυτότητας, εἶναι ἕνας ἀριθμὸς ποὺ συνοδεύει τὴν ταυτότητά μας, ὅσο ὑπάρχει ἀυτή, καὶ ὄχι ἐμᾶς ἐφόρου ζωῆς. Δηλαδὴ ἀντικαθιστῶντας αὐτὸ τὸ ἔγγραφο πιστοποίησής μας, ποὺ θεωρεῖται ὅτι ἔχει ἰσχὺ 15 ἔτη, ἀλλάζει καὶ αὐτὸς ὁ ἀριθμός. Ὁ ἀριθμὸς αὐτὸς λοιπὸν οὔτε μὲ μᾶς μπορεῖ νὰ ταυτιστεῖ, οὔτε μὲ τὴν ζωή μας. Ὁ δεύτερος ἀριθμὸς εἶναι ὁ ἀριθμὸς φορολογικοῦ μητρώου καὶ συνοδεύει τὸ οἰκονομικό μας ἱστορικό, μέσω τοῦ ὁποίου παρακολουθεῖ ἡ πολιτεία τὴν οἰκονομική-ἐπαγγελματική μας ἐξέλιξη ἐφόρου ζωῆς. Ἴσως ὁ ἀριθμός αὐτὸς εἶναι ἕνα ἀναγκαῖο κακὸ, διαφορετικὰ πῶς θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρχει ἕνα ὀρθολογικὸ σύστημα ἐφορείας, ὅπως ἀρμόζει γιὰ ἕνα εὐνομούμενο κράτος δικαίου, ἔστω καὶ στὴν πράξη μὲ τὶς πολλὲς δυσλειτουργίες του, καθὼς ἡ ἀποτελεσματικότητά του ἐπαφίεται στὴν ἐνσυνείδητη ἀνταπόκριση τῶν πολιτῶν; Ὁ τρίτος ἀριθμὸς καὶ ὁ νεώτερος εἶναι ὁ ἀριθμὸς κοινωνικῆς ἀσφάλισης, τὰ πρώτα ψηφία τοῦ ὁποίου εἶναι ἡ ἡμερομηνία γεννήσεώς μας, καὶ συνοδεύει ὅλο τὸ ἰατρικό μας ἱστορικό. Ἐδῶ τίθεται τὸ κρίσιμο ἐρώτημα, γιατὶ ἡ πολιτεία θὰ πρέπει νὰ εἶναι σὲ θέση νὰ γνωρίζει τὴν πορεία τῆς ὑγείας μας σὲ ὅλη τὴν ζωή μας; Καὶ ἐπιπλέον, γιατὶ ὁ ὁποιοσδήποτε διαβάζει αὐτὸ τὸν ἀριθμό, νὰ γνωρίζει τὴν ἀκριβῆ ἡλικία μας; Εἰδικὰ γιὰ πολλὲς γυναῖκες, αὐτὸ θεωρεῖται ἀκόμα καὶ μέχρι σήμερα πολὺ εὐαίσθητο προσωπικὸ δεδομένο! Ἐδῶ λοιπὸν ἐγείρονται σοβαρὰ θέματα, ποὺ θεωροῦμε ὅτι δὲν ὑπάρχουν ἰκανοποιητικὲς ἀπαντήσεις καὶ παρεμένει ἀμφισβητούμενο ἄν θὰ ἔπρεπε νὰ εἴχαμε δεχθεῖ νὰ παραλάβουμε αὐτὸ τὸν ἀριθμό.
Μόνο καὶ μόνο γι’ αὐτὸ τὸ τελευταῖο, δὲν εἶναι καθόλου ἀθῶος ὁ προσωπικὸς ἀριθμός, ἀφοῦ θὰ περιέχει καὶ τὸν τρίτο αὐτὸν ἀριθμό. Καὶ ὄχι μόνο θὰ τὸν περιέχει, ἀλλὰ θὰ τὸν συνδυάζει καὶ μὲ τοὺς ἄλλους δύο καὶ θὰ τὸν κάνει εὐρύτερα καὶ εὐκολότερα προσβάσιμο. Ἐκτὸς αὐτοῦ, ὁ ἀριθμὸς ταυτότητας πλέον θὰ εἶναι αὐτὸς ὁ νέος ἀριθμὸς καὶ ἄρα δὲν θὰ μπορεῖ νὰ ἀντικατασταθεῖ, ὁπότε ὅποιος τὸν παραλάβει θὰ τὸν ἔχει ἐφόρου ζωῆς! Ἄρα πλέον θὰ μπορεῖ νὰ ταυτιστεῖ μὲ ἐμᾶς καὶ τὴν ζωή μας. Καὶ αὐτὸ λοιπὸν δὲν νομίζουμε νὰ εἶναι τελικῶς ἄνευ θεολογικῆς καὶ πνευματικῆς σημασίας, ὅπως ἰσχυρίστηκαν οἱ Ἱεράρχες ποὺ συνέταξαν τὸ Δελτίο Τύπου τῆς ΔΙΣ.
3. Οἱ τρεῖς διακριτὲς ἐξουσίες.
Ἐδῶ ἄλλωστε εἶναι σημαντικὸ καὶ σκόπιμο ἀναλογικὰ νὰ σκεφτοῦμε τὴν θεμελιώδη ἔνεκεν δικαιοσύνης καὶ δημοκρατίας διάκριση τῶν τριῶν ἐξουσιῶν, τῆς νομοθετικῆς, τῆς ἐκτελεστικῆς καὶ τῆς δικαστικῆς, ἡ κατάλυση τῆς ὁποίας διάκρισης ὁδηγεῖ στὸ βαθμὸ ποὺ αὐτὴ συμβαίνει σὲ καθεστῶς ὁλοκληρωτισμοῦ. Ὅπως τελείως διαφορετικὸ ἀποτέλεσμα δίνουν στὸν πολιτικὸ καὶ κοινωνικὸ χῶρο οἱ τρεῖς διακριτὲς ἐξουσίες ἀντὶ μιας συγκεντρωτικῆς ὑπερεξουσίας, ἔτσι καὶ οἱ τρεῖς ἀριθμοὶ ΑΔΤ, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ ἀπέχουν ἀπείρως χιλιομετρικὰ σὲ σημασία καὶ ἐπιπτώσεις στὴ ζωή τοῦ ἀνθρώπου ποὺ τοὺς κατέχει ἀπὸ ἕναν ἀριθμὸ ποὺ τοὺς συνοψίζει καὶ ἐν τέλει τους ἀντικαθιστά. Ἐπιπτώσεις δυσμενεῖς ποὺ ἀφοροῦν βέβαια τὰ θεμελιώδη ἀνθρώπινα δικαιώματά του καὶ τὴν πολιτικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἐλευθερία του, καθιστῶντας τὸ μέλλον του σαθρὸ καὶ δυστοπικό.
Εἶναι δυνατὸν νὰ μᾶς καλεῖ ἡ ΔΙΣ νὰ ἐμπιστευτοῦμε μιὰ τέτοια ἀλλαγὴ τρόπου διακυβέρνησης, ποὺ ὅσο ἐπουσιώδης καὶ δευτερεύουσα κι ἄν μας παρουσιάζεται, εἶναι οὐσιωδῶς σημαντικὴ ὑπονομεύοντας ὅλες τὶς πτυχὲς τοῦ βίου καὶ τῆς ὑπάρξεώς μας καὶ στερώντας μας κάθε βεβαιότητα γιὰ τὸ αὔριο;
4. Τὰ τρία πρόσωπα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας.
Καὶ μὴ ξεχνάμε καὶ κάτι ἄλλο ἀκόμα πιὸ σημαντικό, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ τὴν πεμπτουσία καὶ τὸν ἀκρογωνιαῖο λίθο ὅλης τῆς θεολογικῆς ἀλήθειας τῆς πίστεώς μας. Ὁ Θεὸς τῶν Χριστιανῶν ἔχει τρία πρόσωπα μὲ διακριτὰ ἰδιώματα, ἄν καὶ κοινὴ φύση, παραμένοντας ἕνας καὶ μόνος ἀληθινὸς Θεός. Τὶ θὰ γινόταν ἄν στὴ θέση τῶν τριῶν προσώπων θεωρούσαμε ἕνα μοναδικὸ πρόσωπο, ποὺ ἀντιστοιχεῖ στὴν μία οὐσία;
Τότε θὰ κατάρρεε ὅλη ἡ χριστιανικὴ πίστη τοῦ τριαδικοῦ Θεοῦ τῆς ἀγάπης, ὁ Χριστὸς δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ὑπάρχει ὡς Θεός καὶ Σωτήρας, ὁλόκληρη ἡ Καινὴ Διαθήκη θὰ καταργοῦταν καὶ ἐν τέλει θὰ ἔμενε μόνο ἡ Παλαιά Διαθήκη, καὶ αὐτὴ μὲ σημαντικὰ σημεία της νὰ μένουν μὴ ἐρμηνεύσιμα καὶ νὰ ἀποτελοῦν μεγάλες ἀντιφάσεις. Ἄρα πλέον δὲν θὰ μπορούσαμε νὰ μιλάμε γιὰ Χριστιανισμὸ καὶ γιὰ προσωπικὸ Θεό, ὅπως ὁ Χριστιανισμὸς μὲ βαθιὰ ἀμεσότητα καὶ ἀπόλυτη σαφήνεια μᾶς Τὸν διδάσκει. Ὁπότε ὁ μόνος Θεὸς ποὺ θὰ ἀπόμενε θὰ ἦταν ὁ τῶν Ἑβραίων ἤ ἐκεῖνος τῶν Μουσουλμάνων. Κατὰ τὰ ἄλλα γιὰ μερικοὺς Ἱεράρχες τῆς ταλαίπωρης πατρίδας μας ἰσχύει ὅτι «ὡς πρὸς τὸν ʺπροσωπικὸ ἀριθμόʺ ποὺ ὑποκαθιστὰ ὑφισταμένους ἀριθμούς (ΑΔΤ, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ) δὲν μπορεῖ νὰ ἐγερθεῖ ἐπιφύλαξη θεολογικῆς φύσεως».
5. Ἡ ὁνομασία τοῦ «προσωπικοῦ» ἀριθμοῦ.
Καὶ ἀφοῦ μὲ τὸν προσωπικὸ ἀριθμὸ
καταργοῦμε ὄχι μόνο τὸν ἄνθρωπο, ὡς πρόσωπο πλασμένο κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωση
τοῦ
Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ τὸν ἴδιο τὸν προσωπικὸ Θεὸ στὴν πραγματικότητα, δὲν ὑπάρχει πιὸ ἀδόκιμος
ὅρος νὰ τὸν ὀνομάσουμε, παρὰ μὲ χρήση τοῦ ἐπιθέτου «προσωπικός». Ἡ ἀπόλυτη ἀντίφαση:
ἐνῶ ἀποπροσωποποιεῖ τὸν ἄνθρωπο, ἀριθμοποιῶντας τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο, τὸν ὀνόμασαν
οἱ ἀρμόδιοι «προσωπικὸ ἀριθμό»: ἡ ἀπόλυτη παραπλάνηση. Στὴν πραγματικότητα εἶναι
ὁ ἀπρόσωπος ἀριθμὸς τοῦ πολίτη ὡς ἀτόμου.
Αὐτὸς εἶναι ὁ ἀριθμός, ὁ ὁποῖος θὰ ἀποτελέσει τὸ ἐργαλεῖο μὲ τὸ ὁποῖο ἡ κρατικὴ ἐξουσία, ἐνῶ τὰ τελευταία χρόνια ἔκτιζε μιὰ διοικητικὴ δομή, ὅπου κάθε ἔννοια δικαιοσύνης καὶ δημοκρατίας στὴ χώρα μας ὑπονομευόταν καὶ κατέρρεε, μὲ τὰ πάντα νὰ γίνονται εἰς βάρος τῆς ἐλευθερίας καὶ τῶν δικαιωμάτων τῆς πλειοψηφίας τῶν πολιτῶν, τώρα πλέον θὰ μπορέσει αὐτὴ μὲ αὐτὸ τὸ ἐργαλεῖο νὰ εἰσέλθει παραπέρα στὰ ἄδυτα τῆς ζωῆς καὶ τῆς ψυχῆς τους, ἐπιβάλλοντάς καὶ ἐντός αὐτῶν τοὺς δικούς της κανόνες καὶ προθέσεις της, τὶς δικές της ἀρχὲς καὶ προτεραιότητες, ἐδραιώνοντας τὴν δυναστεία της καὶ στὴν ἐσώτερη ὕπαρξή τους, ἄν εἶναι δυνατὸν ἔως καὶ στὴν ἀρχὴ τοῦ εἶναι τους.
6. Ἡ παρέμβαση στὴν προσωπικὴ ζωή μας.
Ἄν δὲν τὸ καταλαβαίνει κάποιος αὐτό, ἄς σκεφτεῖ ὅτι θὰ μποροῦν νὰ δοῦν, οἱ κρατοῦντες ἄν ἐπισκέπτεται ἕνας πολίτης ἕναν ψυχίατρο, τὶ γνωμοδοτεῖ γιὰ τὸν πελάτη του, τὶ φάρμακα τοῦ χορηγεῖ, ἄν τοῦ χορηγεῖ, καὶ φυσικὰ δὲν θὰ τοὺς εἶναι δύσκολο ἄν θελήσουν νὰ ἐπέμβουν, ὑποδεικνύοντας στὸν ψυχίατρο κάποια νέα προσέγγιση τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ παρακολουθεῖ. Σὲ ὅποιον βέβαια ἔχουν κάποιο λόγο νὰ τὸ κάνουν αὐτό (ἄς θυμηθοῦμε τοὺς ψυχιάτρους ποὺ εἶχε στείλει ἡ ἐξουσία τῶν συνταγματαρχῶν ἐπὶ δικτατορίας στὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Φλωρίνης Αὐγουστίνο).
Ἄς ἀναλογιστοῦμε ὅτι ἤδη ἡ τεχνολογία χρησιμοποιεῖται, χωρὶς καν νὰ ὑπάρχει ἀκόμα ὁ προσωπικὸς ἀριθμός, γιὰ νὰ γίνεται κάποια ἀξιολόγηση τῆς ψυχολογίας τῶν πολιτῶν, μέσω τῆς χρήσης τῶν cookies στὸ διαδίκτυο καὶ τοῦ ἐλέγχου τῶν ἐπιλογῶν στὶς ἀναζητήσεις, ποὺ ἀξιοποιεῖται ἐμπορικὰ ἀπὸ τοὺς ἰθύνοντες στὶς διαφημίσεις καὶ στὸν ἔλεγχο τῶν περαιτέρω ἀναζητήσεων. Καὶ μὴ ξεχνάμε καὶ ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ ἐπεργασία τῶν προτιμήσεών μας, ἀλλὰ καὶ ἄλλων προσωπικῶν μας δεδομένων, ἀλλάζει πλέον σημαντικὰ ἐπίπεδο μετὰ τὴν ἐπανάσταση τῆς τεχνιτῆς νοημοσύνης στὶς ἡμέρες μας.
7. Ἐπιπλέον σὲ ὅλα αὐτὰ ἡ τεχνητὴ νοημοσύνη.
Δὲν εἶναι μόνο ὅτι μὲ τὸν προσωπικὸ ἀριθμὸ κάποιος παραδίδει πλήρως τὰ προσωπικά του δεδομένα πρὸς παρακολούθηση, ἔλεγχο καὶ ἐπεξεργασία ἀπὸ ἀνθρώπους, ποὺ δὲν γνωρίζει τίποτα γι’ αὐτοὺς καὶ ποὺ πιθανὸν νὰ εἶναι ἀντίθετων ἀπὸ τις δικές του ἤ καὶ ἄγνωστων πεποιθήσεων, χωρὶς νὰ γνωρίζει πῶς θὰ τὰ χρησιμοποιήσουν, ἀλλὰ ἐπιπλέον μπορεῖ καὶ εὔκολα τώρα πιὰ νὰ χαθεῖ στὸν ἐξωπραγματικὸ πλαστὸ κόσμο τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης. Τότε δὲν θὰ εἶναι πιὰ σὲ θέση νὰ ἀντιληφθεῖ τὸν κίνδυνο, νὰ κρίνει τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό, νὰ διαφυλάξει τὸν ἀξιοπρέπεια καὶ τὴν ἐλευθερία του, νὰ ὑπερασπιστεῖ τὰ πιστεύω καὶ τὶς ἀξίες του, νὰ διατηρήσει τὶς πολύτιμες μνήμες καὶ τὶς αἰσιόδοξες προσδοκίες του. Ἔτσι ἡ ψηφιακὴ διακυβέρνηση μέσω τοῦ «προσωπικοῦ» ἀριθμοῦ ἀπὸ τὴν μιά, καὶ ἡ πέρα τῶν ὁρίων τεχνητὴ νοημοσύνη ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἀρπάζουν τὴν ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου μέσα ἀπὸ τὰ χέρια του, ἀφήνοντάς τον γυμνὸ καὶ ἄδειο, ἀγωνιζόμενο νὰ ἀναπληρώσει τὸ κενό του μὲ τὰ ψεύτικα καὶ ἄχαρα ξυλοκέρατα ποὺ τοῦ προσφέρει ὡς ἀμβροσία ὁ τεχνολογικὸς πολιτισμός.
8. Καὶ ἐδῶ τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως.
Καὶ ἐδῶ ἀκριβῶς μποροῦμε νὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ βδέλυγμα της ερημώσεως, ποὺ περιγράφουν οἱ προφητείες (Δαν. 12, 11, Μτ. 24, 25, Μκ. 13, 14) ὅτι θὰ τοποθετηθεῖ στὸ ναὸ τοῦ Κυρίου, ἡ ἀκάθαρτη προσφορὰ στὸν βωμὸ τοῦ Ὑψίστου, ποὺ δὲν θὰ εὐλογηθεῖ καὶ δὲν θὰ δώσει ζωή, ἀλλὰ θὰ προμηνύσει καὶ θὰ φέρει τὴν καταστροφή. Καὶ αὐτό, γιατὶ ναὸς τοῦ Θεοῦ εἶναι καὶ τὸ ἴδιο τὸ σώμα μας κατὰ τὸ ἱερὸ Ευαγγέλιο (Ἰω. 2, 19-21) καὶ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο (Α’ Κορ. 6, 19), ὅπου ἡ προσφερόμενη θυσία στὸ Θεὸ εἶναι ὁ εὐλαβὴς καὶ φιλόθεος νούς μας. Ἔτσι, ἄν ἐπιτρέψουμε στὴν τεχνολογία νὰ τὸν ἀλωνίσει, τότε θὰ βρεθοῦμε μὲ ἄδεια χέρια ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἔρημοι καὶ ἀνίκανοι νὰ ἔχουμε πραγματικὴ καὶ φυσιολογικὴ ζωή. Ἡ ἄλωση μπορεῖ νὰ ἐπιτευχθεῖ πολὺ πρὶν τὸ χάραγμα, ὁπότε τότε τὸ χάραγμα θὰ ἔρθει μόνο ὡς ἡ ἐπισφράγιση τῆς καταστροφῆς. Τῆς καταστροφῆς ποὺ ἀρχίζει μὲ τὴν ἀριθμοποίηση τοῦ προσώπου καὶ τὴν ἀχρήστευση τοῦ νοῦ ὡς μέσο προσέγγισης τοῦ Θεοῦ καὶ συνάντησης μαζί Του.
