«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ὑπό Γέροντος Κλεόπα Ἠλίε, ρουμάνου
ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ
Μετάφρασις ἀπό τά ρουμανικά
Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης. 2010
Διάφορα περιστατικά ἀπό τήν ζωή τοῦ ὁσίου Γέροντος Ἰωάννου Ἰακώβου
Ὅταν μπῆκε ὁ
π.Ἰωάννης στήν μονή τοῦ ἁγίου Σάββα τό 1937, ἔμαθε καλά τήν ἑλληνική γλῶσσα,
τήν ὡμιλοῦσε τέλεια σάν ἕνας ἕλληνας μοναχός. Ἀσχολεῖτο πολύ μέ τήν ἀνάγνωσι,
ἐνδιαφερόταν γιά τά βιβλία τῆς περιφήμου βιβλιοθήκης τῆς Μονῆς καί μετέφραζε
ἀπό τά ἑλληνικά στά ρουμανικά πνευματικά κείμενα γιά τήν ὠφέλεια ὅλων τῶν Ρουμάνων πού θά τά ἐδιάβαζαν. Ἐργάσθηκε ἀκόμη σάν βοηθός τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ,
βοηθός τοῦ Οἰκονόμου καί ἰδιαίτερα ἐφρόντιζε τούς ἀσθενεῖς, γιά τούς ὁποίους
ἐθυσίαζε πολύ χρόνο.
Σάν βοηθός τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ἄναβε τά καντήλια σέ δύο μεγάλες
ἐκκλησίες καί σέ τέσσερα παρεκκλήσια. Ἐπέστρεφε στό κελλί του τό βράδυ, ὥρα 10
γιά νά ξεκουρασθῆ. Ὅταν ἐκοιμᾶτο τόν ἐνωχλοῦσε ἔνας γείτονας γέροντας μέ τίς
γνωστές ἰδιοτροπίες του, ὁ ὁποῖος εἶχε χορτάσει ὕπνο καί ἄρχιζε νά ψάλη
τροπάρια καί κοντάκια, ἐνῶ ὁ π. Ἰωάννης ἔπρεπε νά σηκωθῆ καί πάλι ὥρα 11 νά
ἀνάψη τά καντήλια, νά κτυπήση τίς καμπάνες γιά τήν ἔγερσι τῶν μοναχῶν. Γι᾿ αὐτό
ὁ π. Ἰωάννης ἦταν μία ἀκοίμητη κανδήλα, πού φρόντιζε γιά ὅλα.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
