Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ (7)

 ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, Θεολόγου - Φιλολόγου

 Ἕνας οἶκος,
μία οἰκοδομή, ἕνας ναός

•  «Ταῦτά σοι γράφω... ἵνα εἰδῇς πῶς δεῖ ἐν οἴκῳ Θεοῦ ἀναστρέφεσθαι, ἥτις ἐστὶν Ἐκκλησία Θεοῦ ζῶντος, στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α΄ Τιμ. 3:14-15).

Κατὰ τὸ σπουδαιότατο τοῦτο χωρίο ὑπάρχει ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ, ἡ οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ, ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ Θεοῦ τοῦ ἀληθινοῦ, ἡ ὁποία εἶνε ὁ στῦλος καὶ ἡ στερεὰ θάσι τῆς ἀληθείας. Ἕνας οἶκος ἢ μία οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ, μία Ἐκκλησία, ἡ ὁποία κατέχει, ἐγγυᾶται καὶ στηρίζει τὴν ἀλήθεια.

•  «Χριστὸς δὲ ὡς Υἱὸς ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ, οὗ οἶκός ἐσμεν ἡμεῖς» (Ἐβρ. 3:6. Βλέπε καὶ 10:21).

Ἡμεῖς οἱ πιστοὶ εἴμεθα ὁ οἶκος, ἡ οἰκογένεια, ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Υἱοῦ - Χριστοῦ.

•  «Καιρὸς τοῦ ἄρξασθαι τὸ κρίμα ἀπὸ τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ. Εἰ δὲ πρῶτον ἀφ᾽ ἡμῶν, τί τὸ τέλος τῶν ἀπειθούντων τῷ τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίῳ;» (Α΄ Πέτρ. 4:17. Βλέπε καὶ 2:5).

Ἡμεῖς οἱ πιστοὶ εἴμεθα ὁ οἶκος ἢ ἡ οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ, τουτέστιν ἡ ᾿Εκκλησία. Οἱ ἀπιστοῦντες στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Θεοῦ δὲν περιλαμβάνονται στὸν οἶκο τοῦ Θεοῦ, στὴν ᾿Εκκλησία.
Βλέπε καὶ Β΄ Τιμ. 2:19, ὅπου ὁ λόγος γιὰ «τὸν στερεὸν θεμέλιον τοῦ Θεοῦ», ἤτοι τὸν στερεὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, τὴν ᾿Εκκλησία δηλαδή, καὶ πρβλ. τὸν ἑπόμενο στίχ. 20, ὅπου ὁ λόγος περὶ «μεγάλης οἰκίας».

•  «Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε» (Α΄ Κορ. 3:9).

Σεῖς οἱ πιστοί, λέγει ὁ ᾿Απόστολος, εἶσθε χωράφι τοῦ Θεοῦ, οἰκοδομὴ τοῦ Θεοῦ, τουτέστιν ᾿Εκκλησία τοῦ Θεοῦ.

•  «ἐν ᾧ (Χριστῷ) πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ, ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι» (Ἐφ. 2:21-22).

Κατὰ τὸ χωρίο τοῦτο οἱ πιστοὶ ἀπὸ τὸν ᾿Ισραὴλ καὶ ἀπὸ τὸν ἐθνικὸ κόσμο συναποτελοῦν «οἰκοδομήν», «ναὸν» καὶ «κατοικητήριον» τοῦ Θεοῦ, τουτέστι τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ.

•  «Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς» (Α΄ Κορ. 3:16-17).

•  «Τίς συγκατάθεσις ναῷ Θεοῦ μετὰ εἰδώλων; Ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεός, ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός» (Β΄ Κορ. 6:16).

Οἱ πιστοὶ ὡς σύνολον εἶνε «ναὸς» τοῦ Θεοῦ, ἕνας ναός, τουτέστι μία ᾿Εκκλησία. Ὁ λόγος, «Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός», σημαίνει: Ὅποιος καταστρέφει τὴν ᾿Εκκλησία μὲ διάφορα κακά, καὶ ἰδίως μὲ τὶς αἱρέσεις καὶ τὶς διαιρέσεις, θὰ τὸν καταστρέψῃ ὁ Θεός. Οἱ αἱρετικοί, ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπ᾽ αὐτούς, καταστρέφουν τὴν ᾿Εκκλησία, καὶ θὰ τοὺς καταστρέψῃ ὁ Θεός.
Πολλὰ τὰ χωρία τῆς Γραφῆς, ποὺ δείχνουν, ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶνε μία, ὄχι πολλές. Εἶνε δὲ μία ἡ ᾿Εκκλησία, προπάντων καὶ κυρίως διότι εἶνε μία ἡ πίστις, τὸ σύνολο τῶν ἀληθειῶν, ποὺ πρέπει νὰ πιστεύωμε ὡς χριστιανοί. Ἡ Γραφὴ τὴν πρώτη σημασία ἀποδίδει στὴν πίστι, στὴ δογματικὴ διδασκαλία τοῦ Χριστιανισμοῦ. Γιὰ τὴν ἀνάγκη τῆς ἀποδοχῆς τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστεὡς ἡ Γραφὴ ὁμιλεῖ μὲ τὴ μεγαλύτερη ἔμφασι. ᾿Αλλ᾽ ἀφοῦ ἡ ᾿Εκκλησία εἶνε μία, ἡ κάτοχος τῆς μιᾶς πίστεως, τῆς ἀληθινῆς, ὅλες οἱ ἄλλες ὀνομαζόμενες ᾿Εκκλησίες καταχρηστικῶς καὶ ψευδωνύμως ὀνομάζονται ἔτσι, δὲν εἶνε ᾿Εκκλησίες, εἶνε αἱρέσεις καὶ σχίσματα.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, Θεολόγου - Φιλολόγου, Ἔκδοσις Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Ἀδελφότητος «Ὁ ΣΤΑΥΡΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ 2008