6 Μαΐου
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Πρξ. η΄ 5-17
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα -Ἐκδόσεις Σωτήρ
5 Ὁ δὲ διάκονος Φίλιππος, ἀφοῦ κατέβη ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα εἰς καποίαν πόλιν τῆς Σαμαρείας, ἐκήρυττεν εἰς τοὺς κατοίκους της, ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἦτο ὁ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ χρισμένος Μεσσίας. 6 Τὰ πλήθη δὲ τοῦ λαοῦ ἐπρόσεχαν εἰς ἐκεῖνα ποὺ ἔλεγεν ὁ Φίλιππος. Καὶ τὰ ἐπρόσεχαν ὅλοι μαζὶ μὲ μιὰ καρδιά, διότι ἤκουαν τὸ κήρυγμα, ἀλλὰ καὶ ἔβλεπον συγχρόνως τὰ θαύματα, τὰ ὁποῖα ἔκαμεν ὁ Φίλιππος καὶ τὰ ὁποῖα ἦσαν σημάδια πείθοντα περὶ τοῦ ὅτι τὸ κήρυγμά του ἦτο ἐκ τοῦ Θεοῦ. 7 Ἦσαν δὲ πραγματικῶς τέτοια σημάδια τὰ θαύματα τοῦ Φιλίππου, διότι ἀπὸ πολλούς, ποὺ εἶχαν πνεύματα ἀκάθαρτα, ἔβγαιναν ταῦτα, ἀφοῦ ἐφώναζαν μὲ δυνατὴν φωνὴν καὶ ἔκαναν ταραχὴν μεγάλην. Πολλοὶ δὲ παράλυτοι καὶ χωλοὶ ἐθεραπεύθησαν. 8 Καὶ ἀπὸ τὰς ὑπερφυσικὰς ἐκείνας θεραπείας προεκλήθη μεγάλη χαρὰ εἰς τὴν πόλιν ἐκείνην. 9 Ὑπῆρχεν ὅμως ἀπὸ προτήτερα εἰς τὴν πόλιν ἐκείνην κάποιος ἄνθρωπος, ποὺ ἐλέγετο Σίμων, ὁ ὁποῖος εἰργάζετο τὰς μαγικάς τέχνας καὶ ἐξέπληττε μὲ τὰς μαγείας του τὸ ἔθνος τῆς Σαμαρείας, καὶ ἔλεγε διὰ τὸν ἑαυτόν του, ὅτι ἦτο κάποιος μεγάλος. 10 Καὶ ἐπρόσεχαν εἰς αὐτὸν καὶ τὸν ἤκουαν μετ’ ἐμπιστοσύνης ὅλοι ἀνεξαιρέτως ἀπὸ τὸν μικρὸν ἕως τὸν μεγάλον, καὶ ἔλεγον· εἰς αὐτὸν τὸν ἄνθρωπον ἔχει ἐνσαρκωθῆ ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ ἡ μεγάλη. 11 Ἐπρόσεχαν δὲ καὶ εἰς ὅσα ἔλεγε καὶ εἰς ὅσα ἐνήργει, διότι ἀπὸ μακρὸν χρόνον μὲ τὰς μαγείας τοὺς εἶχε καταπλήξει. 12 Ὅταν ὅμως ἐπίστευσαν εἰς τὸν Φίλιππον, ποὺ τοὺς ἐκήρυττε τὸ εὐαγγέλιον περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ περὶ τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐβαπτίζοντο καὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες. 13 Ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ Σίμων ἐπίστευσε. Καὶ ἀφοῦ ἐβαπτίσθη, παρέμενε συνεχῶς καὶ ἐπιμόνως πλησίον τοῦ Φιλίππου, καὶ ἐπειδὴ ἔβλεπεν ἐκ τοῦ πλησίον καὶ ἐπείθετο, ὅτι ἐγίνοντο σημεῖα καὶ θαύματα μεγάλα, διὰ τὰ ὁποῖα αὐτὸς μὲ ὅλας τὰς μαγείας του ἦτο ἀνίσχυρος, ἔμενεν ἐκστατικός. 14 Ἐν τῷ μεταξὺ δέ, ὅταν ἤκουσαν οἱ ἀπόστολοι, οἱ ὁποῖοι παρέμεναν ἀκόμη εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτι ἡ Σαμάρεια ἐδέχθη τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀπέστειλαν πρὸς τοὺς Σαμαρείτας τὸν Πέτρον καὶ τὸν Ἰωάννην, διὰ νὰ συμπληρώσουν τὸ κήρυγμα τοῦ Φιλίππου καὶ διὰ νὰ μεταδώσουν εἰς τοὺς βαπτισθέντας Πνεῦμα Ἅγιον. 15 Οὗτοι δέ, ἀφοῦ κατέβησαν εἰς Σαμάρειαν, προσηυχήθησαν ὑπὲρ αὐτῶν, διὰ νὰ λάβουν τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 16 Καὶ ἔκαμαν τὴν προσευχὴν αὐτήν, διότι δὲν εἶχεν ἀκόμη μεταδοδῆ εἰς κανένα ἀπὸ αὐτοὺς τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, μόνον δὲ ἦσαν βαπτισμένοι εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. 17 Τότε ἔθετον οἱ δύο ἀπόστολοι τὰς χεῖρας ἐπ’ αὐτῶν καὶ ἐλάμβανον οὗτοι Πνεῦμα Ἅγιον, ὅπως ἐφαίνετο καὶ αἰσθητῶς μὲ τὰ ἔκτακτα χαρίσματα, τὰ ὁποῖα μετεδίδοντο εἰς αὐτούς.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἰω. ς΄ 27-33
27 Ἐργάζεσθε μὴ τὴν βρῶσιν τὴν ἀπολλυμένην, ἀλλὰ τὴν βρῶσιν τὴν μένουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἣν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑμῖν δώσει· τοῦτον γὰρ ὁ πατὴρ ἐσφράγισεν ὁ Θεός. 28 εἶπον οὖν πρὸς αὐτόν· τί ποιῶμεν ἵνα ἐργαζώμεθα τά ἔργα τοῦ Θεοῦ; 29 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτό ἐστι τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ, ἵνα πιστεύσητε εἰς ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος. 30 εἶπον οὖν αὐτῷ· τί οὖν ποιεῖς σὺ σημεῖον ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμέν σοι; τί ἐργάζῃ; 31 οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ μάννα ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθώς ἐστι γεγραμμένον· ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς φαγεῖν. 32 εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλ᾿ ὁ πατήρ μου δίδωσιν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν ἀληθινόν. 33 ὁ γὰρ ἄρτος τοῦ Θεοῦ ἐστιν ὁ καταβαίνων ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ζωὴν διδοὺς τῷ κόσμῳ.
Ἑρμηνεία Π. Ν. Τρεμπέλα -Ἐκδόσεις Σωτήρ
27 Δὲν πρέπει ὅμως τὸ ἐνδιαφέρον σας ὁλόκληρον νὰ στρέφεται εἰς τὰ ὑλικὰ ψωμιά, ἀλλὰ νὰ ἐργάζεσθε μὲ ζῆλον, ὅπως ἀποκτήσετε ὅχι τὴν ὑλικὴν τροφήν, ποὺ εἶναι προσωρινὴ καὶ φθείρεται, ἀλλὰ τὴν πνευματικὴν τροφήν, ποὺ μένει ἄφθαρτος καὶ παράγει ὡς ἀποτέλεσμα τὴν αἰώνιον ζωήν. Τὴν τροφὴν αὐτὴν θὰ σᾶς δώσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ μόνος αὐτός. Διότι αὐτὸν ὁ Πατήρ, δηλαδὴ αὐτὸς ὁ Θεός, ἀπέδειξε καὶ ἐφανέρωσε διὰ τῆς σφραγῖδος καὶ μαρτυρίας τῶν θαυμάτων του ὡς τὸν μόνον χορηγὸν τῆς τροφῆς καὶ τῆς ζωῆς ταύτης. 28 Κατόπιν λοιπὸν τῆς παρατηρήσεως ταύτης τοῦ Ἰησοῦ εἶπαν ἐκεῖνοι πρὸς αὐτόν· Τί πρέπει νὰ πράττωμεν διὰ νὰ ἐργαζώμεθα ἐκεῖνα τὰ ἔργα, ποὺ ὁ Θεὸς ζητεῖ ἀπὸ ἡμᾶς ὡς ὅρον ἀπαραίτητον διὰ νὰ μᾶς δώσῃ τὴν ἄφθαρτον τροφήν; 29 Ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ τοὺς εἶπεν· Αὐτὸ εἶναι τὸ ἔργον, ποὺ ὁ Θεὸς ζητεῖ, τὸ νὰ πιστεύσετε ζωντανὰ καὶ ἐμπράκτως εἰς αὐτόν, τὸν ὁποῖον ἀπέστειλεν ἐκεῖνος. 30 Κατόπιν λοιπὸν τῶν λόγων τούτων εἶπον πρὸς αὐτὸν οἱ πρόκριτοι Ἰουδαῖοι· Ποῖον θαῦμα, τὸ ὁποῖον νὰ δεικνύῃ τὴν ἀποστολήν σου, ἐνεργεῖς σύ, διὰ νὰ τὸ ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμεν εἰς σέ; Ποῖον ἔργον θαυμαστὸν καὶ ὑπερφυσικὸν ἐργάζεσαι; 31 Οἱ πατέρες μας ἔφαγαν τὸ μάννα εἰς τὴν ἔρημον σύμφωνα μὲ ἐκεῖνο, ποὺ ἔχει γραφῇ εἰς τοὺς Ψαλμούς· Ἄρτον, ὁ ὁποῖος παρήχθη μὲ ὑπερφυσικὴν καὶ οὐράνιον ἐνέργειαν, ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς αὐτοὺς νὰ φάγουν. 32 Κατόπιν λοιπὸν ἀπὸ αὐτά, ποὺ εἶπαν οἱ Ἰουδαῖοι, τοὺς εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· Ἐν πάσῃ ἀληθείᾳ σᾶς λέγω, ὅτι δὲν σᾶς ἔδωκεν ὁ Μωϋσῆς τὸν πραγματικὸν οὐράνιον ἄρτον. Διότι τὸ μάννα οὔτε ὁ ἀληθινὸς οὐράνιος ἄρτος ἦτο, οὔτε ἀπὸ τὸν Μωϋσέα ἐδόθη εἰς τοὺς προγόνους σας. Ἀλλ’ ἐδόθη ἀπὸ τὸν Πατέρα μου, ὁ ὁποῖος ἀπὸ τώρα καὶ εἰς τὸ μέλλον ἑξακολουθεῖ νὰ σᾶς δίδῃ ἀνελλιπῶς τὸν ἀληθινὸν οὐράνιον ἄρτον. 33 Διότι ὁ ἄρτος, ποὺ πολὺ περισσότερον ἀπὸ τὸν ὑλικὸν ἄρτον δίδεται ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ εἶναι δι’ αὐτὸ ὁ κατ’ ἐξοχὴν ἄρτος τοῦ Θεοῦ, εἶναι αὐτὸς ποὺ κατεβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ μεταδίδει ζωὴν ἀθάνατον ὄχι εἰς ὀλίγους μόνον, ἀλλ’ εἰς ὁλόκληρον τὸν κόσμον.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
H ΟΣΙΑ ΣΟΦΙΑ Η ΕΝ ΚΛΕΙΣΟΥΡᾼ
Στίς 6 Μαΐου ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν μνήμη τῆς σύγχρονης ἁγίας, τῆς Ὁσίας Σοφίας τῆς ἐν Κλεισούρᾳ. Γεννήθηκε τό 1883 σέ ἕνα χωριό κοντά στήν Τραπεζούντα τοῦ Πόντου. Τό 1907 παντρεύτηκε τόν Ἱορδάνη Χοτοκουρίδη καί ἀπέκτησαν ἕνα παιδί, τό ὁποῖο πέθανε μετά ἀπό δύο χρόνια μέ τραγικό τρόπο: τό ἅρπαξαν ἄγρια ζῶα τήν ὥρα πού θέριζαν οἱ γονεῖς του. Μετά ἀπό ἀκόμη δύο χρόνια, Τοῦρκοι ἔστειλαν τόν ἄντρα της στά τάγματα ἐργασίας. Ἀπό τότε ἡ ὁσία ἔμεινε στά βουνά καί ζοῦσε ἀσκητικά. Ὁ Ἅγιος Γεώργιος τήν προειδοποίησε γιά ἐπικείμενη ἐπίθεση τῶν Τσετῶν καί σώθηκαν οἱ συγχωριανοί της. Κατά τήν ἀνταλλαγή τῶν πληθυσμῶν καί καθώς ταξείδευε πρός τήν Ἑλλάδα, τό πλοῖο κινδύνευε σοβαρά ἀπό τήν κακοκαιρία, ἐκείνη ὅμως ἔβλεπε τήν Παναγία καί τούς Ἀγγέλους στά κύματα. Μέ τήν προσευχή της σώθηκε τό καράβι, γεγονός πού ἀναγνώρισαν καί οἱ συγχωριανοί της. Στήν Ἑλλάδα, μετά ἀπό παρότρυνση τῆς Παναγίας, πῆγε νά ἀσκητεύσει στήν ἱερά Μονή Γενεθλίου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στήν Καστοριά. Μέ πνευματικό ὁδηγό τόν Ἱερομόναχο Γρηγόριο ἔζησε ἀσκητικά τήν ὑπόλοιπη ζωή της. Τά περισσότερα χρόνια ζοῦσε μόνη της στό ἔρημο μοναστήρι, ὑπομένοντας τόν βαρύ χειμώνα, τό χιόνι καί τήν ὑγρασία. Ἀρνιόταν νά ἀνάψει φωτιά γιά νά ζεσταθεῖ καί μέσα στό ἀχυρένιο στρῶμα της ἔβαζε μυτερές πέτρες. Τό φαγητό της ἦταν ἐξαιρετικά λιτό, λάδι ἔτρωγε τό Σαββατοκύριακο καί νήστευε μέ τό παλιό ἀλλά καί τό νέο ἡμερολόγιο. Μέ τούς ἄλλους ἦταν πολύ ἐπιεικής καί ἀπό τά χρήματα πού τῆς ἔδιναν δέν κρατοῦσε τίποτα. Ποτέ δέν στεναχώρησε κανένα καί ὅλους τούς νουθετοῦσε μέ σοφία καί ἀγάπη. Γνώριζε πολλά σκάνδαλα ἱερέων καί μοναχῶν, αλλά δέν κατηγοροῦσε ποτέ κανέναν. Ἔλεγε, σκεπάζετε γιά νά σᾶς σκεπάζει καί ὁ Θεός. Τό 1967 πού ἀρρώστησε πολύ βαριά τήν γιάτρεψε ἡ ἴδια ἡ Παναγία μέ τόν Ἀρχάγγελο Γαβριήλ καί τόν Ἅγιο Γεώργιο. Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ στίς 6 Μαΐου 1974. Ὅταν ἔγινε ἡ πρώτη ἀνακομιδή τῶν λειψάνων τής τό 1981, ἀναδιδόταν ἔντονη εὐωδία. Συμβούλευε τούς νέους νά ἀκοῦν τούς γονεῖς τους καί νά παραμένουν ἁγνοί μέχρι τήν ἡμέρα τοῦ γάμου τους, διότι ὁ Χριστός τήν ὥρα τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου στέλνει ἄγγελο, νά στεφανώσει τήν παρθενία. “Προσεύχεστε νά σωθεῖτε κι ἐσεῖς καί τά παιδιά σας”.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος γ΄. Τήν ὡραιότητα.
Σοφίας γέγονας, μῆτερ ἀοίδιμε, Σοφία σέμνωμα, τῆς Θεομήτορος, ἐν τῇ Μονῇ ἀσκητικῶς, τόν βίον σου διελθοῦσα· ὅθεν καί ἀπείληφας τῶν καμάτων σου ἔπαινον κατατραυματίσασα τῶν δαιμόνων τάς φάλαγγας, καί πρέσβειρα Χριστῷ παρεστῶσα μή ἐπιλάθου τών πόθῳ τιμώντων σε.
Μεγαλυνάριον.
Σοφισθεῖσα, μῆτερ, πνευματικῶς ὅλον σου τόν βίον ἐν τελείᾳ ὕπομονῇ διῆλθες, Σοφία, καί νῦν τοῦ σοῦ Νυμφίου τό κάλλος ἐποπτεύεις ἐν ταῖς παστᾶσιν αὐτοῦ.
