Τοῖς δέ δειλοῖς...

Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος

...Και πρώτα-πρώτα είναι οι δειλοί. Τοῖς δέ δειλοῖς... Σας κάνει εντύπωση αγαπητοί μου ότι προηγείται η δειλία όλων των άλλων αμαρτημάτων;
Και θα μπορούσατε να φανταστείτε ποτέ ότι η δειλία θα μπορούσε να αποτελεί βαρύ αμάρτημα και δή στην σειρά το πρώτο; Θα μπορούσατε αυτό να το φανταστείτε; Εάν τώρα το αναλύσουμε, πιστεύω να δικαιώσετε το γιατί η δειλία είναι βαρύ αμάρτημα.

 Κατ' αρχάς πρέπει να πούμε ότι από την δειλία πάσχουν πολλοί πιστοί. Σας παρακαλώ αυτό το σημείο να το θυμόσαστε. Να το θυμάμαι κι' εγώ για τον εαυτό μου. Δέν ξέρω αύριο τι έρχεται. Δέν ξέρω αύριο τι θα υπάρχει. Δέν ξέρω πού θα βρίσκομαι και δέν ξέρω τι δειλία μπορεί να δείξω. Δέν το ξέρω. Δέν προεξοφλεί ποτέ κανείς το μέλλον σε τέτοια θέματα. Ποτέ. Εκείνος ο οποίος προεξοφλεί το μέλλον ότι θα είναι γενναίος, δέν ξέρει τίποτε. 

Μάλιστα χαρακτηριστικώς θα σας έλεγα αναφέρεται στο μαρτυρολόγιο του αγίου Πολυκάρπου Σμύρνης, μία ιστορία, είναι περιστατικό. Για κάποιον "Κόηντον " που είχε έρθει από το εσωτερικό της Μικράς Ασίας εις την Σμύρνη με καμία 12άρια πιστούς χριστιανούς, αποφασισμένοι όλοι να μαρτυρήσουν. Είναι εκείνο που λέει κάνεις "θα πάω να γίνω μάρτυρας." κάτσε καλά. Πας να γίνεις μάρτυρας...
Την ίδια εποχή, διότι ο συντάκτης αυτής της βιογραφίας του μαρτυρολογίου του αγίου Πολυκάρπου, γράφει βεβαίως το μαρτυρολόγιο του αγίου Πολυκάρπου, γράφει και την ιστορία του Κοήντου αυτού, την ίδια στιγμή να αναζητείται να συλληφθεί ο άγιος Πολύκαρπος και κρύπτεται. Κρύπτεται απο σπίτι σε σπίτι ο άγιος Πολύκαρπος. Μάλιστα σε αγροτικά σπίτια. Ήρθε κάποια στιγμή, από μία προδοσία, και συνελήφθη ο άγιος Πολύκαρπος. Κρυπτόμενος όμως. Διότι ακολούθησε την συμβουλή του Κυρίου, την εντολή του Κυρίου, ότι όταν θα σας διώχνουν, φεύγετε. «ὅταν δέ διώκωσιν ὑμᾶς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, φεύγετε εἰς τήν ἄλλην·» (Ματθ. 10,23)

Όταν σας κυνηγούν θα κρύβεστε Ήρθε η ώρα να συλληφθείτε άλλη παράγραφος. Αυτήν την εντολή του Κυρίου μας ακολούθησε ο Άγιος Πολύκαρπος. 

Και όταν ήρθε η ώρα να συλληφθεί, συλληφθείς δεν αρνήθηκε τον Χριστό. 

Ο άλλος, ο Κόηντος, γι' αυτό και αναφέρει το περιστατικό αυτό ο βιογράφος, μ' αυτούς τους κάπου 12, που φτάνουν στην Σμύρνη με καύχηση, υπερηφάνεια, λέγοντες ότι θα μαρτυρήσουν για τον Χριστό. Πήγαν λοιπόν και λένε: "ξέρετε, είμαστε Χριστιανοί." Βεβαίως τους συνέλαβαν αμέσως, τους οδήγησαν στην φυλακή και ορίστηκε να ριχθούν στα θηρία. Όταν οδηγήθηκαν στο θέατρο για να ριφθούν στα θηρία, στο στάδιο, δειλίασαν αγαπητοί μου και θυσίασαν στα είδωλα. 

Και το αναφέρει το περιστατικό αυτό ο συγγραφέας, ο βιογράφος, για να δείξει πόσο απονενοημένο πράγμα είναι το να καυχάται κανείς ότι δεν είναι δειλός.

Και να παρουσιάζει παλικαρισμούς και να λέει: εγώ; εγώ να δειλιάσω; Μή λέμε μεγάλη κουβέντα αγαπητοί μου. Δέν ξέρω τι θα κάνω, δέν ξέρετε τί θα γίνετε. 

Εκείνους που χαρακτηρίζουμε δειλούς, σε μία στιγμή μπορεί να γίνουν λεοντάρια. Κι' εκείνοι που μπορεί να εμφανίζονται λεοντάρια να φανούν δειλότατοι και να υποχωρήσουν.

Πάντως πρέπει να σας πώ ότι κρίνοντες έτσι γενικά τους Χριστιανούς μας, μας καταλαμβάνει δειλία όλους μας. Λίγο ή πολύ. Κάτι που έρχεται σαν σύννεφο και μας καλύπτει όλους τους πιστούς, είναι η δειλία. 

Ο δειλός τί είναι; Ο δειλός είναι ο αντιτιθέμενος εις τον αγωνιζόμενο. Και εις τον νικώντα. Προηγουμένως τί είπε; Ότι Εκείνος που διψά κι εκείνος που αγωνίζεται και νικά, να έρθει να του δώσω το νερό της ζωής. 

Ο δειλός τί είναι; Ο δειλός είναι εκείνος ο οποίος δεν αναλαμβάνει τον πνευματικό του αγώνα επειδή τον βρίσκει βαρύ, δυσκατόρθωτο, αλλά προπαντός να φοβείται τις αντίθεες δυνάμεις του κόσμου. Προπαντός αυτό. Δηλαδή για να καταλάβετε, ό,τι έρχεται σε αντίθεση από εκείνο που πιστεύει, φοβείται να το αντιμετωπίσει και τελικά προδίδει εκείνο που πιστεύει ένεκα της δειλίας του.

Ακόμα είναι η δειλία, όπως σας είπα της πίστεως, σε καιρό διωγμού. Ο διωγμός βέβαια παίρνει μία μεγάλη κλιμάκωση. Μή ξεχνάμε ότι το Ευαγγέλιο και στις πιο χρυσές εποχές του είχε τον διωγμό του. Διότι είναι στη φύση του μέσα να υπάρχει ο διωγμός. Ευαγγέλιο που δεν έχει διωγμό δεν είναι γνήσιο. Θα το πώ άλλη μία φορά. Είναι στη φύση του Ευαγγελίου να διώκεται. Αλλιώτικα θα έπρεπε να διαψευσθείε, ο ίδιος ο λόγος του Θεού. Λέει ο Απόστολος Παύλος ότι «καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται·» (Β Τιμ. 3,12) Απ' την στιγμή που παίρνεις την απόφαση να ζήσεις ευσεβή ζωή, θα υποστείς διωγμό. Είδατε τί λέγει; «πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν διωχθήσονται».

Και ο Κύριος αφιερώνει τον τελευταίο του μακαρισμό σε εκείνους οι οποίοι θα διωχθούν.
«μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ».(Ματθ. 5,11) 

Λέγει Μακάριοι είσαστε, ευτυχισμένοι είσαστε όταν σας διώξουν, όταν θα βγάλουν λόγια πονηρά για σας. Πονηρά ε; Ρήματα πονηρά. Θα πούν ότι αυτός είναι τέτοιος και τέτοιος και τέτοιος.. Μή φοβηθείτε. Τα ίδια έκαναν και είς τους προφήτες. Οι προφήτες παρακαλώ, δεν έζησαν κάποιες εποχές, όχι όλοι, καλές; Άλλοι σε πολύ δύσκολες εποχές. Στην Παλαιά Διαθήκη, πέστε μου, ποιός προφήτης δεν διώχθηκε; Ποιος προφήτης; Άν σας πώ, κι αυτός ο Μωυσής ακόμη κινδύνευσε να λυντσαρισθεί από τους Εβραίους που θέλησαν να γυρίσουν πίσω στην Αίγυπτο, και μόλις πρόλαβε, μόλις πρόλαβε ο Μωυσής, ο ηγέτης και προφήτης. Μόλις πρόλαβε μαζί με τον αδερφό του τον Ααρών που πήγανε στην σκηνή του μαρτυρίου να κρυφτούν. Από εκείνο το μαινόμενο πλήθος. Και εκεί κατέβηκε αμέσως η θεία δόξα και τους έκανε πέρα τους διώκοντας. Και λέγει ο Θεός "Ε, ήρθε η ώρα όλους αυτούς να τους σακατέψω". Δέν υπάρχει κανείς πού να θέλησε να ζήσει η ζωή Θεού, ζωή ευσεβείας, και να μην διώχθηκε. Να το ξέρετε δηλαδή αυτό. Ευαγγέλιο που δεν διώκεται δεν είναι γνήσιο.

Άρα, θα λέγαμε, ότι πάντα υπάρχει ο διωγμός του Ευαγγελίου. Που; Από πού; Από την ειρωνεία, την χλεύη, τις αντιθέσεις των οικείων μας, δέν διαψεύδεται η Αγία Γραφή όταν λέγει «καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ». (Ματθ. 10,36)

Ο Κύριος περιφραστικά επάνω σ' αυτό πόσα είπε: «ἦλθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς». (Ματθ. 10,35) θα στραφεί, λέει, η μάνα εναντίον σου, ο πατέρας σου, ο πατέρας εναντίον του γιου και ο γιος εναντίον του πατέρα. Όλα αυτά τι δείχνουν; Διωγμό μέχρι το σημείο του μαρτυρίου του αίματος. Όλη αυτή η κλιμάκωση είναι ένα μαρτύριο. Ε, λοιπόν αγαπητοί, η δειλία, σ' οποιοδήποτε σημεία αυτής της κλιμακώσεως βρίσκεται η εποχή σου, εάν δείξεις την δειλία, τότε ανήκεις στην κατηγορία που λέει: τοῖς δὲ δειλοῖς... τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος». (Αποκ. 21,8).

Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν ότι το θέμα της δειλίας είναι μεγάλο πράγμα. Βλέπετε το παιδί πάει στο σχολείο, και το κοροϊδεύουν οι συμμαθητές του επειδή κάνει το σταυρό του. Επειδή πηγαίνει στην Εκκλησία. Επειδή πηγαίνει στο κατηχητικό σχολείο. Και να γυρίσει σπίτι και να πεί, δέν ξαναπάω στην Εκκλησία, δέν κάνω τον σταυρό μου. Γιατί παιδάκι μου, να λέγουν οι γονείς. Διότι με κοροϊδεύουν τα παιδιά. Δειλία! Ακούσατε; Δειλία! Να μας φυλάξει ο Θεός.

Ακόμα, σε δύσκολες στιγμές είναι η δειλία προ ανθρωπίνων δικαστηρίων και βασανιστηρίων. Νομίζετε ότι όσοι ήχθησαν από τους χριστιανούς μπροστά σε βασιλείς και ηγεμόνες -το είπε ο Κύριος, και εκεί θα δώσετε λέγει λόγο, θα σας ζητήσουν απολογία- όσοι οδηγήθησαν μπροστά σε δικαστήρια και ηγεμόνες, όλοι αυτοί έδωσαν την καλήν ομολογία; Έτσι νομίζετε; Όχι δεν είναι έτσι αγαπητοί μου. Υπήρξαν και εκείνοι οι οποίοι εγκατέλειψαν τον αγώνα από δειλία. Θυσίασαν εις τα είδωλα. Είναι οι μελανές μορφές των Χριστιανών μας.

Γι' αυτό λέγει ο Απ. Παύλος πάνω σ' αυτό: «μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν μηδὲ ἐμὲ τὸν δέσμιον αὐτοῦ, ἀλλὰ συγκακοπάθησον τῷ εὐαγγελίῳ κατὰ δύναμιν Θεοῦ». (Β Τιμ. 1,8)
Μήν λοιπόν ντραπείς το μαρτύριο του κυρίου μας Ιησού Χριστού. Δηλαδή την μαρτυρία.....

Ολόκληρο το απόσπασμα :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/.../blog-post_65...

proskynitis