
Σε μια εποχή όπου η Εκκλησία
δοκιμάζεται από νεωτεριστικές τάσεις και φαινόμενα οικουμενισμού, η
στάση του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού ξεχωρίζει ως φωνή ακραιφνούς
Ορθοδοξίας. Ο Σεβασμιώτατος επιλέγει να πορεύεται στον δρόμο της
Πατερικής Πίστης και της θεολογικής συνέπειας, τιμώντας το ήθος της
Εκκλησίας όπως αυτό αποτυπώνεται στη ζωή και τα έργα των Αγίων Πατέρων.
Ο Μητροπολίτης Τυχικός επιμένει ότι κάθε εισερχόμενος εις την Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να τελεί το Άγιο Βάπτισμα, εφόσον εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει έγκυρο μυστήριο. Η πρακτική του να αποδέχεται η Εκκλησία «βάπτισμα» αιρετικών δια του χρίσματος, εφόσον δεν έχει προηγηθεί κανονικό βάπτισμα εντός της Εκκλησίας, δεν έχει Πατερική βάση. Πρόκειται για «οικονομία» εξαιρετικών περιπτώσεων που σήμερα δυστυχώς εκλαμβάνεται ως κανόνας.
Ο λόγος του Μητροπολίτη Τυχικού προς το ποίμνιο είναι καθαρός, απλός και Πατερικός. Δεν επιδιώκει να ευχαριστήσει τους πολλούς, αλλά να ‘σώσει’ ψυχές. Κατηχεί όχι με καινοτομίες ή ψευδοθεολογίες «μεταπατερικής» μόρφης, αλλά με βάση τους Αγίους και αυτός είναι ο λόγος που διώκεται. Όπως κάθε Ορθόδοξος Ιεράρχης που τολμά να υψώσει φωνή μέσα σε μια Εκκλησιαστική τάξη που πολλές φορές προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε Εκκλησία και κόσμο.
Ο Μητροπολίτης Τυχικός δεν χρειάζεται απολογία. Χρειάζεται στήριξη. Και όσοι αγαπούν την Ορθόδοξη Εκκλησία, οφείλουν να σταθούν στο πλευρό του. Από σεβασμό στη φωνή της Αληθείας που ακόμη επιμένει να ακούγεται στις μέρες μας. Αν υπάρχει κάποιος που πρέπει να απολογηθεί σήμερα, δεν είναι ο Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός, αλλά εκείνοι που μνημονεύουν τους σχισματικούς της Ουκρανίας και βαδίζουν σε μια μεταπατερική πορεία καθαρής εκκλησιολογικής παρέκκλισης. Πρόκειται για εκφάνσεις της παναίρεσης του Οικουμενισμού, της θεωρίας ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί “κλάδο” ανάμεσα σε άλλες “χριστιανικές εκκλησίες”.
Ο Μητροπολίτης Τυχικός επιμένει ότι κάθε εισερχόμενος εις την Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να τελεί το Άγιο Βάπτισμα, εφόσον εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει έγκυρο μυστήριο. Η πρακτική του να αποδέχεται η Εκκλησία «βάπτισμα» αιρετικών δια του χρίσματος, εφόσον δεν έχει προηγηθεί κανονικό βάπτισμα εντός της Εκκλησίας, δεν έχει Πατερική βάση. Πρόκειται για «οικονομία» εξαιρετικών περιπτώσεων που σήμερα δυστυχώς εκλαμβάνεται ως κανόνας.
Ο λόγος του Μητροπολίτη Τυχικού προς το ποίμνιο είναι καθαρός, απλός και Πατερικός. Δεν επιδιώκει να ευχαριστήσει τους πολλούς, αλλά να ‘σώσει’ ψυχές. Κατηχεί όχι με καινοτομίες ή ψευδοθεολογίες «μεταπατερικής» μόρφης, αλλά με βάση τους Αγίους και αυτός είναι ο λόγος που διώκεται. Όπως κάθε Ορθόδοξος Ιεράρχης που τολμά να υψώσει φωνή μέσα σε μια Εκκλησιαστική τάξη που πολλές φορές προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε Εκκλησία και κόσμο.
Ο Μητροπολίτης Τυχικός δεν χρειάζεται απολογία. Χρειάζεται στήριξη. Και όσοι αγαπούν την Ορθόδοξη Εκκλησία, οφείλουν να σταθούν στο πλευρό του. Από σεβασμό στη φωνή της Αληθείας που ακόμη επιμένει να ακούγεται στις μέρες μας. Αν υπάρχει κάποιος που πρέπει να απολογηθεί σήμερα, δεν είναι ο Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός, αλλά εκείνοι που μνημονεύουν τους σχισματικούς της Ουκρανίας και βαδίζουν σε μια μεταπατερική πορεία καθαρής εκκλησιολογικής παρέκκλισης. Πρόκειται για εκφάνσεις της παναίρεσης του Οικουμενισμού, της θεωρίας ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί “κλάδο” ανάμεσα σε άλλες “χριστιανικές εκκλησίες”.