Αυτός ο ευλογημένος Ιωάννης μαρτύρησε στην Κω στις 8 Απριλίου 1669, την Παρασκευή της Διακαινησίμου. Ο τρόπος του μαρτυρίου του έγινε ως εξής.
Μερικοί Αγαρηνοί, δεν ξέρω για ποιαν αφορμή, του έκαναν μάγια, και έχασε τα λογικά του, και έπειτα τον έκαναν τούρκο. Μετά από λίγες μέρες ήρθε στον εαυτό του, και όταν είδε τον εαυτό του περιτετμημένο και να φοράει άσπρο σαρίκι στο κεφάλι του, λυπήθηκε για το κακό που έπαθε, έριξε το σαρίκι και ζούσε πάλι χριστιανικά, μετανοώντας με δάκρυα και αναστεναγμούς προς τον Θεό για το αθέλητο πταίσμα του.
Οι Αγαρηνοί, βλέποντας ότι μετανόησε και είναι πάλι Χριστιανός, έτρεξαν με ορμή καταπάνω του, και αφού τον έδειραν ανηλεώς, τον έβαλαν στη φυλακή. Μετά από λίγες μέρες τον έβγαλαν πάλι και προσπαθούσαν με διάφορους τρόπους να τον μεταστρέψουν στη θρησκεία τους, και του είπαν πολλά γι’ αυτό και πολύ τον φοβέρισαν. Ο Μάρτυρας όμως καθόλου δεν τα λογάριασε αυτά, αλλά έλεγε: «Εγώ στον Κύριό μου Ιησού Χριστό πιστεύω, και αυτόν ομολογώ για Θεό αληθινό, με όλη μου την ψυχή και την καρδιά, ο οποίος πρόκειται να κρίνει όλον τον κόσμο, και τους ζώντες και τους νεκρούς. Τη δική σας θρησκεία την αποστρέφομαι, και είμαι έτοιμος να υπομείνω όσα βάσανα κι αν μου δώσετε για την αγάπη του Χριστού μου».
Όταν λοιπόν εκείνοι τα άκουσαν αυτά, και βλέποντας την αμετάθετη γνώμη του, τον άρπαξαν με θυμό, και δέρνοντας και σπρώχνοντάς τον, πήγαν στον κριτή λέγοντας ότι έγινε τούρκος και τώρα μετάνιωσε.
Ο κριτής πρόσταξε και τον έδειραν ανηλεώς· και όταν είδε ότι ούτε με τους δαρμούς πείθεται, έβγαλε την τελική απόφαση να τον κάψουν. Αφού λοιπόν άναψαν μεγάλη φωτιά, τον έκαψαν, και έγινε θυσία καθαρή και άμωμη στον Χριστό. Και έτσι ετελειώθη και έλαβε χαίροντας το στεφάνι του μαρτυρίου και αξιώθηκε της Βασιλείας των Ουρανών.
Με τις άγιες πρεσβείες του είθε να λυτρωθούμε κι εμείς από τα παρόντα λυπηρά και να αξιωθούμε να σταθούμε στα δεξιά του Χριστού στην αιώνια μακαριότητα. Αμήν.
Από το βιβλίο «Νέον Μαρτυρολόγιον» του Αγίου Νικοδήμου (1799), σελ. 91.
Απόδοση για την Κ.Ο.
