«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Ὑπό Γέροντος Κλεόπα Ἠλίε
Σπουδαστής: Γιά τήν ἀκριβή χρονολογία τῆς Δευτέρας παρουσίας τοῦ Κυρίου, τί μπορεῖτε νά μᾶς εἰπῆτε;
Ἐάν οὔτε οἱ ἄγγελοι τοῦ οὐρανοῦ, οὔτε ὁ Υἱός ὡς ἄνθρωπος δέν γνωρίζουν ἐπακριβῶς αὐτή τήν χρονολογία, Πῶς θά μπορεῖ νά εἶναι ἄραγε αὐτό γνωστό ἀπό τούς ἀνθρώπους; ἀπό ἐδῶ καταλαβαίνουμε μόνο ὅτι πρέπει νά εἴμεθα πάντοτε ἐν ἐγρηγόρσει γιά τήν σωτηρία μας, νά εἴμεθα ἕτοιμοι γιά τόν ἐρχομό του Κυρίου, ἀφοῦ δέν γνωρίζουμε οὔτε τήν ἡμέρα οὔτε τήν ὥρα πού θά ἔλθη ὁ Κύριος καί οὔτε τήν ὥρα τοῦ τέλους μας. Ἡ παρουσία Του θά εἶναι ξαφνική, ὅπως μᾶς προειδοποίησε ὁ Κύριος, ὅταν εἶπε: «Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τήν ἡμέραν οὐδέ τήν ὥραν ἐν ἧ ὁ Υἱὁς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται» (Ματθ. 25,13).
Σπουδαστής: Εἶναι ἀλήθεια ὅτι στήν ἀρχή οἱ Ἀπόστολοι δέν ἐγνώριζαν τήν ἀκριβῆ χρονολογία τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Σωτῆρος (Ματθ. 24,36), ἀλλά, ἀφ᾿ ὅτου ἐνισχύθηκαν μέ τήν ἄνωθεν δύναμι κατά τήν ἐπιφοίτησι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τούς ἔγιναν πλέον ὅλα γνωστά διότι τό Ἅγιο Πνεῦμα τούς ἀπεκάλυψε ὅλα τά Μυστήρια, ὅπως τούς τό προεῖπε ὁ Σωτήρ: «Ἔτι πολλά ἔχω λέγειν ύμίν, ἄλλ᾿ οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι. Ὅταν δέ ἔλθη ἐκεῖνος, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν οὐ γάρ λαλήσει ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ἄλλ᾿ ὅσα ἄν ἀκούση λαλήσει, καί τά ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν» (Ίωάν. 16, 12-13). Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐστάλη στούς Ἀποστόλους τήν Πεντηκοστή καί ἀπό τότε περίπου τόσο οἱ Ἀπόστολοι, ὅσο καί οἱ πιστοί χριστιανοί, μέ τήν φώτισι καί σοφία τήν ὁποία ἔλαβαν ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, μποροῦν νά γνωρίζουν «πᾶσαν τήν ἀλήθειαν», δηλαδή ὁλόκληρο τό θεῖο σχέδιο τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου καί τοῦ τέλους του καί μποροῦν νά ὑπολογίζουν ἀπό τήν Ἁγία Γραφή τά μέλλοντα, δηλαδή τήν χρονολογία τῆς Δευτέρας Παρουσίας. Εἶναι ἄραγε δυνατός ἕνας τέτοιος ὑπολογισμός;
Ἱερεύς: Ὁ Γουίλιαμ Μύλλερ ὑπελόγισε κατά τήν Γραφή ὅτι μεταξύ τῆς 1ης Μαρτίου 1843 καί 1ης Μαρτίου 1844 θά γίνη ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Αὐτός εἶχε γνωστοποιήσει αὐτή τήν χρονολογία ἀπό τό ἔτος 1833 ἀκόμη στό φυλλάδιο «Πρόβλεψις ἀπό τήν Ἁγία Γραφή περί τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου τό ἔτος 1843». Ἕνας ἄλλος προφήτης, ὁ Ἰωσήφ Χίμες, εἶχε ὑπολογίσει στό περιοδικό «Ή φωνή τοῦ Μεσονυκτίου» (1842) καί στό «ὁ κώδων τοῦ κινδύνου» ὅτι ὁ Κύριος θά ἔλθη τό ἔτος 1843.
Ὁ Σνόου, ὁ πλησιέστερος μαθητής τοῦ Μύλλερ, ὁ ὁποῖος εἶπε ὅτι πρέπει νά προσθέση στήν «προφητεία» τοῦ Μύλλερ ἀκόμη ἑπτά μῆνες καί δέκα ἡμέρες, προκαθορίζοντας τήν χρονολογία τῆς δευτέρας ἐλεύσεως τοῦ Κυρίου στίς 10 Ὀκτωβρίου 1844, ντροπιάσθηκε καί αὐτός, ὅπως ὁ δάσκαλος του. Αὐτοί εἶχαν γνωστοποιήσει μέ τά περιοδικά τους, μέ ἐφημερίδες καί μέ δημόσιες συζητήσεις, τήν ἀκριβή χρονολογία τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Κυρίου. Ὅλοι αὐτοί πού ἐπίστευσαν ἐξώδευσαν τίς περιουσίες τους, μοιράζοντας τό κάθε τι πού εἶχαν καί ἀγοράζοντας λευκά ἐνδύματα ἀκόμη καί λαμπάδες γιά νά προϋπαντήσουν τόν Κύριο. Θά εἶχαν ἄραγε τότε οἱ βιτρίνες τῶν καταστημάτων τῆς Ἀμερικῆς τόσα λευκά ἐνδύματα γιά τούς ταξιδεύοντας στόν οὐρανό στίς 10 Ὀκτωβρίου 1844; ἀλλά δέν ἐπέρασε καί αὐτή ἡ ἡμέρα, ὅπως καί οἱ ἄλλες; Ἄραγε οἱ λεγόμενοι «προφῆται» δέν εἰσέπραξαν κάθε εἴδους ντροπή καί χλευασμό ἀπό τούς ἐξαπατηθέντες ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν διασκορπίσει τίς περιουσίες τους δίνοντας βάσι, στίς ψευδοπροφητεῖες τους;
Μετά ἀπ᾿ αὐτές τίς θλιβερές ἐμπειρίες θά πρέπει τουλάχιστον ὅλοι νά κατανοήσουν ὅτι ἡ ὑπόσχεσις τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ γιά τήν ἀποκάλυψι τῶν μελλόντων διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δέν ἀναφερόταν στήν χρονολογία τῆς Δευτέρας ἐλεύσεώς Του, ὅπως φάνηκε σέ πολλούς, ἀλλά στίς προφητεῖες πού θά συμβοῦν στήν Ἐκκλησία, ὅσον ἀφορᾶ τά διάφορα μελλοντικά γεγονότα καί σημεῖα. Ετσι ἀποκαλύψεις ἔγιναν, πράγματι, διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διότι βλέπουμε ἐπί παραδείγματι ὅτι ἡ ἀποκάλυψις εἶναι γεμάτη άπ' αὐτές καί ὑπάρχουν σέ διάφορα βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Αὐτές περιέχουν διάφορες ἐσχατολογικές διδασκαλίες (ὅσον ἀφορᾶ τήν ἐμφάνισι τοῦ Ἀντίχριστου, τῶν ψευδοπροφητῶν, τήν ἐξαπόλυσι τῶν διωγμῶν ἐναντίον τῶν χριστιανῶν), καθώς καί τήν ἀπαραίτητη σοφία τῶν Ἀποστόλων προκειμένου νά μπορέσουν, ὅταν θά ὁδηγηθοῦν σέ ἀπολογία ἐνώπιον τῶν δικαστῶν, νά παρουσιάσουν τήν διδασκαλία πού διδάσκουν (Ματθ. 10, 19-20). Αὐτά εἶναι τά μέλλοντα γιά τά ὁποῖα ὁ Σωτήρ ὁμιλεῖ στό κείμενο πού ἐδιάβασες.
Σπουδαστής: Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει: «ὑμεῖς δέ, ἀδελφοί, οὐκ ἐστέ ἐν σκότει, ἵνα ἡ ἡμέρα ὑμᾶς ὡς κλέπτης καταλάβη, πάντες ὑμεῖς υἱοί φωτός ἐστε καί υίοί ἡμέρας. Οὐκ ἐσμέν νυκτός οὐδέ σκότους» (Α' Θεσ. 5, 4-5). Άπ᾿ αὐτά τά λόγια προκύπτει ὅτι ἐμεῖς οἱ χριστιανοί μποροῦμε καί ἀκόμη πρέπει νά γνωρίζουμε τήν ἀκριβή χρονολογία τῆς Δευτέρας Παρουσίας γιά νά εἴμεθα ἕτοιμοι νά τήν ὑποδεχθοῦμε.
Ἱερεύς: Γιατί ἐπῆρες τούς στίχους 4 καί 5 τοῦ 5ου κεφαλαίου τῆς Α' πρός Θεσσαλονικείς ἐπιστολής, παραμερίζοντας τούς στίχους 1 καί 2, τούς παραπάνω, οἱ ὁποῖοι ἑρμηνεύουν τούς 4 καί 5 καί τούς ἑπομένους; Ἄκουσε τί λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἐκεῖ: «Περί δέ τῶν χρόνων καί τῶν καιρῶν, ἀδελφοί, οὐ χρείαν ἔχετε ὑμῖν γράφεσθαι, αὐτοί γάρ ἀκριβῶς οἴδατε ὅτι ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί οὕτως ἔρχεται» (Α' Θεσ. 5, 1-2). Συνεπῶς αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια τήν ὁποία διατηρεῖ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Διότι ἡ ἀληθινή Ἐκκλησία διδάσκει, ἐξ ἴσου μέ τόν Μέγα Παῦλο, ὅτι ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου θά ἔλθη ὡς κλέπτης τήν νύκτα καί κανείς δέν γνωρίζει τήν ἡμέρα καί τήν ὥρα πού θά ἔλθη ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου.
Μόνο ἡ προσέγγισις τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου μπορεῖ νά γίνη γνωστή, μέ τά σημεῖα πού πρέπει νά προηγηθοῦν καί τά ὁποῖα εἶναι τά ἑπόμενα:
Τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου σ' ὁλόκληρο τόν κόσμο (Ματθ. 24,14), ἡ μεταστροφή τῶν Ἑβραίων στόν χριστιανισμό μετά τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου σ' ὅλο τόν κόσμο (Ρωμ. 11 , 25, 34), ή ἐμφάνισις τοῦ ἀντίχριστου (Α' Ίωάν. 2,18), τοῦ ἀνθρώπου τῆς ἀνομίας (Β' Θεσ. 2, 3-11) ἤ θηρίου (ἀποκ. 13, 1-18) ἐργαζομένου μέ τούς εκπροσώπους του, ψευδοΧριστούς καί ψευδοπροφήτας, μέ κάθε εἴδους σημεῖα πού θά γίνωνται μέ τήν δύναμι τοῦ σατανᾶ γιά νά πλανήσουν τούς ἀνθρώπους (ἀποκ. 20, 1-10). Αὐτός ὁ Αντίχριστος θά ύποκαταστῆση τόν Θεό καί ὡς σκληρό θηρίο θά ἐκδιώξη μέ ὁλη του τήν μανία τούς ἐκλεκτούς δοῦλους τοῦ Θεοῦ (Ματθ. 24,9). Τό πλῆθος τῆς ἀνομίας καί ἡ ψυχρότης τῆς αγάπης μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι θά μισήσουν καί θά προδίδουν ὁ ἕνας τόν ἄλλον (Ματθ. 24, 10-12)* τό πλῆθος τῶν πολέμων καί οί ειδήσεις πολέμων μεταξύ τῶν εθνών, τῶν λαῶν καί τῶν κρατῶν (Ματθ. 24, 6-7), ή ἐμφάνισις θεομηνιών ὅπως, πείνες, άρρώστειες κλπ. (Ματθ. 24, 7-9), ἡ ἐμφάνισις μερικῶν σημείων στόν κόσμο ὅπως τό σκότος τοῦ ηλίου καί τῆς σελήνης, ἡ πτῶσις τῶν αστέρων, ἡ παρἔλευσις τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, ἡ ἐμφάνισις στόν οὐρανό τοῦ σημείου τοῦ Υίοῦ τοῦ ἀνθρώπου, δηλαδή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, διότι αὐτός εἶναι τό σημεῖο τῆς νίκης τοῦ Κυρίου μας καί κανένα ἄλλο σημεῖο δέν προειδοποιεῖ τόσο χαρακτηριστικά ὁσο ὁ Σταυρός.
Γιά τήν ἐξήγησι αὐτῶν τῶν σημείων ὁ Κύριος εἶπε: «ἀπό δέ τῆς συκής μάθετε τήν παραβολήν. ὅταν ἤδη ὁ κλάδος αὐτῆς γένηται ἁπαλός καί τά φύλλα ἐκφύη, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς τό θέρος, οὕτω καί ὑμεῖς ὅταν ίδητε ταῦτα πάντα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύς έστιν ἐπί θύραις» (Ματθ. 24, 32-33). Ἑπομένως, γιά τά σημεῖα πού θά προηγηθοῦν τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου ἔχουμε ἐξηγήσεις καί ἐπιβεβαιώσεις ἀπό τόν ἴδιο ἀκόμη τόν Σωτῆρα Χριστόν, ἐνῶ γιά τήν ἀκριβή χρονολογία τῆς έλεύσεώς Του δέν γνωρίζουν οὔτε οἱ ἄγγελοι οὔτε καί ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὡς ἄνθρωπος, παρά μόνο ὁ Πατήρ.
Μετάφρασις ἀπό τά ρουμανικά π. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
