«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
Στήν ἀρχή νά λέγης:
1. Τήν προσευχή μέ κομποσχοίνι.
Τό ἀποτέλεσμα: Μετά ἀπό καιρό ἡ προσευχή γίνεται ἀπό μόνη της. Οἱ σκέψεις ὅλες ἐνισχύθηκαν μέ τήν παρουσία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, στό Ὄνομα τοῦ Ὁποίου εἴμεθα βαπτισμένοι. Ὁ χωρισμός ἀπό τά πάθη εἶναι καρπός ἀδιακόπου προσευχῆς. Τότε θά εἶσαι σέ μία κατάστασι, πού εἶναι ἡ δεύτερη βαθμίδα τῆς προσευχῆς.
2. Κατόπιν ἡ προσευχή ἀρχίζει νά λέγεται μόνη της χωρίς νά μετρᾶς τήν εὐχή μέ τό κομποσχοίνι.
3. Ἡ τρίτη βαθμίς εἶναι ὅταν ἀρνήθηκες ὅλους τούς λογισμούς σου. Αὐτός ὁ Ἰησοῦς Χριστός τότε ὁμιλεῖ μέ τό στόμα σου. Ὅταν οἱ λογισμοί καί τά λόγια σου, ὁ νοῦς καί τά αἰσθήματά σου χρησιμοποιοῦνται ἀπό τόν Ἴδιον τόν Κύριο μας Ἰησοῦ Χριστό· Αὐτός ὁμιλεῖ διά τοῦ στόματός σου.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγει: Νά ἔχης τήν αἴσθησι καί τόν νοῦ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ (Φιλιπ.2,1-5).
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ (1910-1989), ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μ.Δ.Γ., 2003
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
