Διηγήσεις ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν π. Αὐγουστῖνο:
«Ἂν κάποιος ἦτο φλογερὸς πατριώτης, κινδύνευε καὶ ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς κατακτητάς. Ἐὰν δὲν μ' ἔδιωχνε ὁ δεσπότης... Τοῦ χρωστῶ εὐγνωμοσύνη ποὺ μ' ἔδιωξε καὶ πρόλαβα νὰ φύγω, γιατὶ μετὰ ἀπὸ λίγες μέρες ἔγινε ἀπαγχονισμὸς 15 πατριωτῶν (στὶς 9.8.1943) στὴν Kλαδορράχη καὶ θὰ ἤμουν ὁπωσδήποτε μεταξὺ αὐτῶν. Nὰ μὴν τὶς ζήσουμε ξανὰ τὶς ἡμέρες αὐτές. Tώρα ἔχουμε τοὺς Σκοπιανούς [νὰ διεκδικοῦν τὴ Μακεδονία], ποὺ εἶναι εἶδος σαλιγκαρίου, τὰ ὁποία εἶναι κρυμμένα δεξιὰ καὶ ἀριστερά, ἀλλὰ μόλις πέσῃ ἡ βροχούλα, τὰ ἔχετε παρατηρήσει, βγαίνουν ὅλα στὴν ἐπιφάνεια» (Kατασκήνωσι 4.8.1992).
