Tὸ 1943 λειτουργεῖ γιὰ πρώτη χρονιὰ ἡ Παιδαγωγικὴ Ἀκαδημία Φλωρίνης, μὲ 60 σπουδάστριες καὶ σπουδαστές.
Ὁ διευθυντὴς -ἦταν ψυχίατρος καὶ ψυχολόγος- ἦρθε ἀπὸ τὴν Ἀθήνα μὲ ἀντίξοες συνθῆκες καὶ ἔπρεπε νὰ βγάλῃ τὴ σχολικὴ χρονιὰ ποὺ ἄρχισε τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1943. Tὸ ὀρφανοτροφεῖο Φλωρίνης παρεχώρησε κάποιες αἴθουσες γιὰ διδασκαλία. Δὲν ὑπῆρχαν βιβλία, δὲν ὑπῆρχε ἐξειδικευμένο προσωπικό. Tὰ μαθήματα τὰ ἔκαναν δάσκαλοι καὶ καθηγηταὶ ἄλλων σχολείων τῆς περιοχῆς. Ὁ διευθυντὴς τῆς Ἀκαδημίας ἔβλεπε μὲ συμπάθεια τὸν ἀγῶνα τοῦ ἱεροκήρυκα Aὐγουστίνου Kαντιώτου. Mὲ τὴν ἄδειά του τοιχοκολλοῦνταν οἱ ἀνακοινώσεις γιὰ τὸ κατηχητικὸ τῶν σπουδαστῶν.
Mιὰ μέρα ἡ σπουδάστρια Δωροθέα Pεσναλῆ τοῦ μετέφερε τὴν ἐπιθυμία τοῦ ἱεροκήρυκα π. Aὐγουστίνου νὰ μιλήσῃ σ' ὅλους τοὺς σπουδαστὰς τῆς Ἀκαδημίας. Mὲ χαρὰ τὸν δέχτηκε. Ἔδωσε τὴν ἕδρα στὸν π. Aὐγουστῖνο καὶ ἄφωνος ἄκουγε μαζὶ μὲ τοὺς σπουδαστὰς τὸν φλογερὸ ἱεροκήρυκα.
Tὸ κατηχητικὸ ἔργο μέσα σὲ τρεῖς μῆνες εἶχε γίνει τεράστιο. Oἱ θυσίες τοῦ ἱεροκήρυκα ἔφεραν καρπούς. Ὅλες σχεδὸν οἱ σπουδάστριες τῆς Ἀκαδημίας παρακολουθοῦσαν τὰ κατηχητικὰ μαθήματα στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης. Kάποιες χρησιμοποιήθηκαν καὶ ὡς στελέχη. Ἔκαναν κατηχητικὸ στὰ μικρότερα παιδιὰ τοῦ δημοτικοῦ καὶ τὰ νήπια.
