«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
155. Ὁ Θεός εἰσέρχεται μυστικά μέσα στήν πνευματική σου οἰκοδομή μέ τήν δική σου ἐλευθερία. Σύ εἶσαι τό μπόλι στά χέρια τοῦ καλλιεργητοῦ τῆς ψυχῆς σου, τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ, πού εἶναι ἀνώτερος τῶν ἐπιγείων καταστάσεων. Εἶσαι καί σύ υἱός τοῦ Θεοῦ, κατά χάριν. Μᾶς ἔδωσε τήν δύναμί νά γίνουμε υἱοί τοῦ Θεοῦ. Ἐάν κάποιος εἶναι συνειδητός καί ζῆ αὐτή τήν ἐσωτερική κοινωνία, κανένα κακό δέν ἠμπορεῖ νά τοῦ συμβῆ στήν ζωή του. Οὔτε οἱ δολοφόνοι δέν μποροῦν νά τούς κάνουν τίποτε, διότι ἔχουν μέσα τους δυνατή τήν θεία παρουσία, ἡ ὁποία διώχνει τήν ὁποιαδήποτε ταραχή πού θά ἔλθη κατεπάνω τους.
156. Τήν μόνη ἀλάνθαστη ἀντίληψι πού εἶναι ἀπηλλαγμένη ἀπό τήν σχετικότητα τήν ἔχει μόνο ὁ Θεός-ὁ Ἀπόλυτος-ἡ ἀρχή καί τό τέλος τοῦ κόσμου. Αὐτός εἶναι ὁ μόνος τοῦ Ὁποίου ἡ ἀντίληψις γίνεται ἀπό χάος κόσμος.
157. Ὁ Θεός μᾶς συνοδεύει πάντοτε καί στό μέτρο στό ὁποῖον Τόν γνωρίζουμε, ἡ βιολογική καί ψυχολογική ζωή μας διέρχεται δυνατά μέσα ἀπό τήν ἀλήθεια καί τό φῶς τῆς γνώσεως.
158. Ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται στήν ταπείνωσι.
159. Ὁ δίκαιος γνωρίζει ἕνα Θεό προσωπικό, φιλάνθρωπο καί προσιτό στούς ἀνθρώπους, ἐνῶ ὁ ἁμαρτωλός αἰσθάνεται τόν Θεό σκληρό, κρυφό, παντοκράτορα, ἀπομακρυσμένο, φοβερό καί ἀδυσώπητο.
160. Γιά τόν Θεό κανείς δέν ἠμπορεῖ νά ὁμιλήση μέ ἀπόλυτη ἁρμοδιότητα παρά μόνο Αὐτός ὁ Ἴδιος, ὅταν ἀκτινοβολῆ τήν δόξα του στίς μορφές τῶν παιδιῶν Του, τῶν ἁγίων Του.
161. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μπροστά στό μεγαλύτερο ἁμαρτωλό εἶναι μεγαλύτερη ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ μεγαλυτέρου ἁγίου πρός τόν Θεό.
162. Ὁ Θεός δέν λησμονεῖ τόν ἄνθρωπο, ὅπως λησμονεῖ ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό.
163. Τό ὡραιότερο δῶρο, τό ὁποῖον ἠμποροῦμε ἐμεῖς νά κάνουμε στόν Θεό εἶναι νά Τοῦ χαρίσουμε τόν ἑαυτό μας, ὁλόκληρη τήν ζωή μας. Ὁ Θεός δέχεται καί ἀγκαλιάζει, προστατεύει καί ἐνισχύει ἕνα τέτοιο δῶρο. Μέ αὐτή τήν δωρεά τῆς ἀγάπης μας, ἀμέσως ἀποκτοῦμε δύναμι ἐπάνω στίς δυσκολίες μας, ἐπάνω στίς ἀδυναμίες μας καί παίρνουμε θάρρος στήν ἄσκησί μας. Ἕνα νέο πνεῦμα στεγάζεται μέσα μας ἀπό ἐκείνη τήν στιγμή. Τό εἴχαμε ἐμεῖς ἀπό παλαιότερα, ἀφ᾿ ὅτου ἐβαπτισθήκαμε, ἀλλά τώρα ξεχύθηκαν στήν καρδιά μας οἱ ἀκτῖνες του. Διότι τό θεῖο Πνεῦμα εἶναι ἀγάπη, τό ὁποῖο ἐδόξασε τούς ἁγίους.
164.Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ πληρώνει τά καλά μας ἔργα μέ ἐλεημοσύνη.
165. Ὁ Θεός εἶναι πανταχοῦ παρών μέ ὅλη τήν δύναμι, τό ἔλεος καί τήν βοήθειά Του γιά τόν καθένα πού Τόν ἀναζητεῖ.
166. Ὁ Θεός μᾶς φροντίζει σ᾿ ὅλες τίς θλίψεις καί δοκιμασίες τῆς ζωῆς μας.
167. Ὁ Θεός δέν μᾶς ζητεῖ θαύματα. Ἐκεῖνα τά κάνει ὁ Ἴδιος.
168. Δέν ἠμπορεῖ νά φαντασθῆ ὁ ἄνθρωπος πόσο ἀντίθετα πράγματα ζητοῦν οἱ ἄνθρωποι ἀπό τόν Θεό καί τί ἁπλᾶ πράγματα ζητεῖ ὁ Θεός ἀπό τούς ἀνθρώπους.
169. Πιστεύω ὅτι ἡ πιό παραμορφωμένη ὕπαρξι στόν νοῦ τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων εἶναι ὁ Θεός.
170. Ὁλόκληρος ὁ κόσμος ὁδηγεῖται μέ τούς νόμους πού φτιάχνει ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ὁλόκληρος θά φθάση κάποτε μπροστά στόν Θεό· τότε ὅμως θά εἶναι τό τέλος τοῦ κόσμου.
171. Ἡ φροντίδα τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο, ἁπλουστεύει τήν φροντίδα τοῦ ἀνθρώπου γιά τόν ἄνθρωπο.
172. Ὁ Θεός ἔκανε τό πᾶν ἐκ μέρους Του. Στήν ζωή μας αὐτή ἀκολουθεῖ ὅ,τι ἐκάναμε ἐμεῖς ἐκ μέρους μας. Οἱ ἀποφάσεις αὐτές ἤ ἡ φυγή ἀπ᾿ αὐτές ἀποφασίζουν καί τήν αἰωνιότητά μας.
173. Ἡ ὁμολογία τοῦ Θεοῦ μέ τίμημα τήν ζωή εἶναι ἡ τιμή τῆς ἀναστάσεως τῶν ἀνθρώπων ἀνάμεσα στούς ἁγίους.
ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ ΡΟΥΜΑΝΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ (+1910-1989) «ΜΕΓΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΟΣ ΨΥΧΩΝ», ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΣΟΦΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΛΟΓΩΝ ΣΕ 500 ΚΕΦΑΛΑΙΑ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Μον. Δαμασκηνός Γρηγοριάτης.
