*Ἐρώτηση*: Πόσο εὔκολο εἶναι νά μᾶς βρίζουν, νά μᾶς ἀδικοῦν καί νά τό ἀντέχουμε;
*Ἀπάντηση*: Ἐξαρτᾶται ἀπό τό πόσο ἔχουμε ἀρνηθεῖ τόν ἑαυτό μας, τόν ἐγωισμό μας καί τό θέλημά μας. Ἄν τό ἀποφασίσουμε, εἶναι εὔκολο. Μία σκέψη ταπεινή - κάντε το σάν πείραμα ἄν θέλετε- ἀμέσως μᾶς ἀνακουφίζει. Καί μιά σκέψη ὑπερήφανη ἀμέσως μᾶς στενοχωρεῖ, μᾶς ταράζει, μᾶς ἀγχώνει καί μᾶς συγχύζει.
Ἄν πεῖς μέ ἐπίγνωση:
*Ἀπάντηση*: Ἐξαρτᾶται ἀπό τό πόσο ἔχουμε ἀρνηθεῖ τόν ἑαυτό μας, τόν ἐγωισμό μας καί τό θέλημά μας. Ἄν τό ἀποφασίσουμε, εἶναι εὔκολο. Μία σκέψη ταπεινή - κάντε το σάν πείραμα ἄν θέλετε- ἀμέσως μᾶς ἀνακουφίζει. Καί μιά σκέψη ὑπερήφανη ἀμέσως μᾶς στενοχωρεῖ, μᾶς ταράζει, μᾶς ἀγχώνει καί μᾶς συγχύζει.
Ἄν πεῖς μέ ἐπίγνωση:
«Θεέ μου συγχώρησέ με τόν πιό ἁμαρτωλό ἄνθρωπο στόν κόσμο», ἀμέσως χαλαρώνεις πνευματικά, ἀλλά ἀκόμα καί σωματικά. Ἄν αὐτό τό λές κάθε στιγμή, ὅτι εἶσαι ὁ χειρότερος ὅλων τῶν ἀνθρώπων, μετά ἄν κάποιος σέ βρίσει, μᾶλλον σέ ἀνεβάζει, γιατί ἐσύ ἤδη ἔχεις πάει πιό χαμηλά ἀπό ὅλους. Ὁπότε θά σοῦ πεῖ «εἶσαι τέτοιος», θά πεῖς «μόνο τέτοιος, ἀκόμα πιό κάτω εἶμαι, ἐσύ μέ τιμᾶς μ’ αὐτό πού λές». Ὄχι μόνο δέν ταράζεσαι, ἀλλά εἶσαι σ’ αὐτή τήν ἑτοιμότητα νά εὐχαριστήσεις καί νά δοξάσεις τόν Θεό.
Ὄχι μόνο μειώνεται τό πνεῦμα τῆς ὑπερηφάνειας, ἀλλά ἀντικαθίσταται μέ τό Πνεῦμα τό Ἅγιο πού εἶναι πνεῦμα ταπείνωσης καί μπορεῖ νά γίνει ἄμεσα μ΄ ἕναν λογισμό.
Γι’ αὐτό πρέπει νά ἔχουμε συνεχή προσπάθεια, συνεχή ταπείνωση, συνεχή προσευχή. Εἶναι μία προπόνηση ὅλη μας ἡ ζωή ἐδῶ καί ὅλα θά ἐξαρτηθοῦν ἀπό τά τελευταῖα δευτερόλεπτα τῆς ζωῆς μας. Ἄν ἔχουμε μάθει στή ζωή μας νά εἴμαστε ταπεινοί καί ἐκεῖνα τά δευτερόλεπτα θά εἴμαστε ταπεινοί, θά εἴμαστε στόν Παράδεισο. Ἄν ὅλη τήν ζωή τήν περάσεις στήν ὑπερηφάνεια, ἔστω καί μέ κάποια διαλείμματα ταπείνωσης, τά πράγματα εἶναι ἐπικίνδυνα γιατί μπορεῖ τήν κρίσιμη ὥρα νά πέσεις σέ ὑπερηφάνεια καί νά χάσεις τήν σωτηρία σου.
Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Ὄχι μόνο μειώνεται τό πνεῦμα τῆς ὑπερηφάνειας, ἀλλά ἀντικαθίσταται μέ τό Πνεῦμα τό Ἅγιο πού εἶναι πνεῦμα ταπείνωσης καί μπορεῖ νά γίνει ἄμεσα μ΄ ἕναν λογισμό.
Γι’ αὐτό πρέπει νά ἔχουμε συνεχή προσπάθεια, συνεχή ταπείνωση, συνεχή προσευχή. Εἶναι μία προπόνηση ὅλη μας ἡ ζωή ἐδῶ καί ὅλα θά ἐξαρτηθοῦν ἀπό τά τελευταῖα δευτερόλεπτα τῆς ζωῆς μας. Ἄν ἔχουμε μάθει στή ζωή μας νά εἴμαστε ταπεινοί καί ἐκεῖνα τά δευτερόλεπτα θά εἴμαστε ταπεινοί, θά εἴμαστε στόν Παράδεισο. Ἄν ὅλη τήν ζωή τήν περάσεις στήν ὑπερηφάνεια, ἔστω καί μέ κάποια διαλείμματα ταπείνωσης, τά πράγματα εἶναι ἐπικίνδυνα γιατί μπορεῖ τήν κρίσιμη ὥρα νά πέσεις σέ ὑπερηφάνεια καί νά χάσεις τήν σωτηρία σου.
Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
