… και το νέο κτύπημα του συνταγματικού πυλωρού μας Νίκου Αλιβιζάτου
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Κάθε άρθρο που δημοσιεύεται σε αυτό το ιστολόγιο είναι προϊόν μεγάλου πνευματικού κόπου και πολύπλευρης, ατομικής έρευνας τόσο του διαχειριστή του όσο και των λοιπών συγγραφέων. Η βιωσιμότητα του ιστολογίου εξαρτάται από την ελάχιστη οικονομική στήριξη των αναγνωστών, η οποία ανέρχεται μόλις σε 5 € μηνιαίως ή 50 € ετησίως. Ευχαριστώ θερμά για την αλληλεγγύη σας! Λεπτομέρειες σχετικά με την συνδρομή υπάρχουν στον ακόλουθο σύνδεσμο:
kvathiotis.substack.com/subscribe
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
ΙΙ. ΜΝΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΝΕΣΕΙΣ
Α. ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
1. «Special Report», Antenna, 20.10.2020
2. «Πρώτο Πρόγραμμα», 10.11.2021
Β. ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
ΙΙΙ. ΝΟΜΙΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Α. ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 86!
Β. AYTONOHTO: ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΛΟΓΧΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΑΣ
Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ
Η συνέχεια στο σίριαλ αυτό δόθηκε αιφνιδιαστικά με την επιστολή Τριαντόπουλου, διά της οποίας ο πρώην υφυπουργός υπέβαλε αίτημα να παραπεμφθεί η υπόθεση απευθείας στον φυσικό δικαστή του, δηλ. στο Δικαστικό Συμβούλιο¹, λες και οι διατάξεις του Συντάγματος είναι ενδοτικού και όχι αναγκαστικού Δικαίου, οπότε ο καθένας μπορεί, κατά το δοκούν, να ζητεί την παράκαμψή του, με το πρόσχημα της αυτοπαράδοσής του σε ένα (τάχα) πιο δίκαιο σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης.
 |
Το άρθρο 86 του Συντάγματος, το οποίο, βεβαίως, δεν θεμελιώνει κάποιο δικαίωμα-προνόμιο του υπόπτου για τέλεση ποινικού αδικήματος, από το οποίο μπορεί αυτός να παραιτηθεί όποτε «του καπνίσει», προβλέπει με σαφήνεια ότι (βλ. και άρ. 4 Ν. 3126/2003):
«1. Μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. […]
2. Δίωξη, ανάκριση, προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση κατά των προσώπων και για τα αδικήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται χωρίς προηγούμενη απόφαση της Βουλής κατά την παράγραφο 3.
Αν στο πλαίσιο άλλης ανάκρισης, προανάκρισης, προκαταρκτικής εξέτασης ή διοικητικής εξέτασης προκύψουν στοιχεία, τα οποία σχετίζονται με τα πρόσωπα και τα αδικήματα της προηγούμενης παραγράφου, αυτά διαβιβάζονται αμελλητί στη Βουλή από αυτόν που ενεργεί την ανάκριση, προανάκριση ή εξέταση.
3. Πρόταση άσκησης δίωξης υποβάλλεται από τριάντα τουλάχιστον βουλευτές. Η Βουλή, με απόφασή της που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, συγκροτεί ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, διαφορετικά, η πρόταση απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη. Το πόρισμα της επιτροπής του προηγούμενου εδαφίου εισάγεται στην Ολομέλεια της Βουλής, η οποία αποφασίζει για την άσκηση ή μη δίωξης. Η σχετική απόφαση λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Με τη διαδικασία και την πλειοψηφία του πρώτου εδαφίου της παραγράφου αυτής η Βουλή μπορεί οποτεδήποτε να ανακαλεί την απόφασή της ή να αναστέλλει τη δίωξη, την προδικασία ή την κύρια διαδικασία.
4. Αρμόδιο για την εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων σε πρώτο και τελευταίο βαθμό είναι, ως ανώτατο δικαστήριο, Ειδικό Δικαστήριο που συγκροτείται για κάθε υπόθεση από έξι μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας και επτά μέλη του Αρείου Πάγου. […]».
Με αφορμή το αίτημα Τριαντόπουλου, ξανακτύπησε ο συνταγματικός πυλωρός μας Νίκος Αλιβιζάτος, ο πάλαι ποτέ καθηγητής μου στη Νομική Σχολή Αθηνών (1987-1991) και πρότυπο πανεπιστημιακής διδασκαλίας, που, όμως, τα τελευταία χρόνια, όποτε ανοιγκλείνει τα χείλη του, είναι, ως επί το πλείστον, για να θυμιατίσει την κυβέρνηση του λαομπαίκτη Μητσοτάκη, δηλ. την κυβέρνηση της Νέας Δικτατορίας.
 |
ΙΙ. ΜΝΗΜΟΝΙΚΕΣ ΕΝΕΣΕΙΣ
Α. ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Ποιος ανεμβολίαστος μπορεί να ξεχάσει το μίσος και τον αυταρχισμό που ξεβραζόταν από το στόμα του εν λόγω συνταγματικού πυλωρού μας εναντίον εκείνων των πολιτών, οι οποίοι δεν ήθελαν να γίνουν πειραματόζωα στην εποχή της εμβολιαστικής μανίας κατά την διετία 2020-2022;
Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να γίνουν δύο μνημονικές ενέσεις από την εποχή της υγειονομικής δικτατορίας, στην οποία ο συνταγματικός πυλωρός μας είχε συμπράξει:
1. «Special Report», Antenna, 20.10.2020
«Ο πολίτης έχει δικαίωμα να το αρνηθεί τον εμβολιασμό του κατά του κορωνοϊού από τη στιγμή που θα αποφασίσει να κάτσει στο σπίτι του ή να μείνει σε ένα ερημικό νησί και να ακούει ενδεχομένως τα τραγούδια που αγαπάει. Από τη στιγμή που το ίδιο το άτομο θέλει να ζει στο κοινωνικό σύνολο, να πάρει το λεωφορείο, να πάει στη δουλειά του, να συγχρωτισθεί με άλλους ανθρώπους, δεν έχει το δικαίωμα να αρνηθεί τον εμβολιασμό. Πρέπει το κράτος να του πει: αφού δεν εμβολιάζεσαι, δεν μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά»².
2. «Πρώτο Πρόγραμμα», 10.11.2021
«Καθένας έχει το δικαίωμα να πει ότι δεν θέλει το εμβόλιο, εφόσον είναι αποφασισμένος να ζήσει στο σπίτι του, να μην βλέπει κανέναν, να αποκοπεί από το κοινωνικό περιβάλλον, να είναι ένας νέος Ροβινσώνας Κρούσος»³.
Δεδομένου, όμως, ότι το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού δεν είχε δοκιμασθεί επαρκώς και άρα ήταν πειραματικό, από τον γνωστικό ορίζοντα του συνταγματολόγου κ. Αλιβιζάτου είχε εξαφανισθεί ως διά μαγείας το άρ. 2 παρ. 1 του Συντάγματος, στο οποίο ορίζεται ότι:
«O σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας».
Β. ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Αλλά ο συνταγματικός πυλωρός μας είναι γνωστός και για την πολλαπλώς προβληματική τοποθέτησή του σε ό,τι αφορά το ζήτημα του αποκλεισμού πολιτικών κομμάτων από τις εκλογές.
Σε άρθρο του στην νεοταξίτικη και μητσοτακοπροσκυνημένη εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» («Τι κάνουμε με την άκρα δεξιά; Ο νομικός αποκλεισμός και το πολιτικό δίλημμα)⁴, είχε αποφύγει να θίξει ή είχε θίξει μεν αλλά ελλιπώς, κάποιες κρίσιμες παραμέτρους, η φωταγώγηση των οποίων επιχειρήθηκε από την πλευρά του γράφοντος, ώστε να αναδειχθεί η παθολογία των απαράδεκτων τροπολογιών Βορίδη που ψηφίστηκαν από το άκρως αυταρχικό κόμμα της Νέας Δικτατορίας σε συνεργασία με το πασοκικό δεκανίκι της⁵.
Για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, είχε επικαλεσθεί, μεταξύ άλλων, και το ακόλουθο επιχείρημα:
«Εκείνο που οι “πατέρες” του Συντάγματός μας δεν μπορούσαν βέβαια να φανταστούν είναι ότι, στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, μια συνήθης ποινική υπόθεση, για να συζητηθεί στον Άρειο Πάγο και να εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση, θα χρειάζονταν τουλάχιστον 7-8 χρόνια. Πολύ περισσότερο μια υπόθεση πολιτικά φορτισμένη, όπως αυτή της Χρυσής Αυγής, με πάνω από 60 κατηγορουμένους, που μόνον η πρωτόδικη εκδίκασή της κράτησε πάνω από 5 χρόνια».
Ακολούθως, ο συνταγματικός πυλωρός μας είχε διευκρινίσει ότι:
Το φλέγον ζήτημα για την δημοκρατία μας «δεν ήταν αν θα έπρεπε να απαγορευτεί η Χρυσή Αυγή και οι όποιες παραφυάδες της ως κόμμα –απαγόρευση που, σημειωτέον, σύμφωνα με την κρατούσα ερμηνεία, το Σύνταγμα δεν επιτρέπει–, αλλά αν θα έπρεπε να βρεθεί τρόπος ώστε να μην μπορούν να εκλεγούν βουλευτές, τουλάχιστον όσο εκτίουν την ποινή τους, πρόσωπα καταδικασμένα, έστω και πρωτοδίκως, ως μαχαιροβγάλτες της πολιτικής. Γιατί, προφανώς, αυτό θα αποτελούσε τον μέγιστο εξευτελισμό για τη δημοκρατία μας».
Άρα, το ηθικό δίδαγμα που θέλει να προπαγανδίσει ο συνταγματικός πυλωρός μας είναι το εξής:
Επειδή δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε θα καταστεί αμετάκλητη μια ποινική απόφαση, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να παραβιάσουμε το Σύνταγμα, στο άρ. 51 παρ. 3 του Συντάγματος προβλέπεται ότι ο νόμος δεν μπορεί να περιορίσει το εκλογικό δικαίωμα (και άρα το δικαίωμα του εκλέγεσθαι) παρά μόνο ως συνέπεια αμετάκλητης και όχι απλώς πρωτόδικης/τελεσίδικης καταδίκης, ενώ στο άρ. 29 δεν προβλέπεται δυνατότητα απαγόρευσης πολιτικού κόμματος.
ΙΙΙ. ΝΟΜΙΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Α. ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 86!
Για να δούμε, λοιπόν, τώρα τι δήλωσε προσφάτως στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ⁶ ο συνταγματικός πυλωρός μας σε σχέση με το αίτημα Τριαντόπουλου για άμεση παραπομπή στο δικαστικό συμβούλιο:
«Οι συγγενείς των θυμάτων περιμένουν κάθαρση, απόδοση ευθυνών και δεν νομίζω ότι αυτό το αίτημα, το αυτονόητο, μπορεί να ικανοποιηθεί διαφορετικά από το να πάνε το ταχύτερο οι υποθέσεις στη Δικαιοσύνη».
Επομένως, για μία ακόμη φορά ο συνταγματολόγος κ. Αλιβιζάτος δεν αισθάνθηκε τον παραμικρό ανασχετικό φραγμό για να ευλογήσει νομικά την νέα καταπάτηση του Συντάγματος, και δη του άρθρου 86, όπως ακριβώς είχε πράξει επί υγειονομικής και εκλογικής δικτατορίας.
Πάνω απ’ όλα η μακιαβελλική λογική: «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»!
Στην ίδια συνέντευξη, ο συνταγματικός πυλωρός μας εξέφρασε την ακόλουθη ευχή:
«Μακάρι να είναι το προανάκρουσμα της αναθεώρησης του άρθρου 86. Να τελειώνουμε με το άρθρο 86. Είμαστε στις ελάχιστες χώρες που προβλέπουμε αυτή την πολυτελέστατη διαδικασία την οποία δυστυχώς επικύρωσε και κατέστησε αυστηρότερη, ως προς αυτό το σκέλος, η συνταγματική αναθεώρηση του 2001. Η κατεύθυνση είναι η δίωξη των υπουργών να δικαστικοποιηθεί, να μοιάζει όσο γίνεται περισσότερο με τη δίωξη των κοινών πολιτών».
Αν ισχύει ότι ένας «γηραιός υπουργός» ωρυόταν μέσα από το γραφείο του στον δεύτερο όροφο του Μεγάρου Μαξίμου, λέγοντας την φράση «τελειώνετε με το μπάζωμα γιατί θα σας γαμ… όλους»⁷, τότε μπορεί τώρα να έχει βροντοφωνάξει κάποιος άλλος την φράση «τελειώνετε με το άρθρο 86», φράση που χρησιμοποίησε και ο κ. Αλιβιζάτος.
 |
Το έμμεσο μήνυμα που έστειλε ο συνταγματικός πυλωρός μας είναι το εξής:
Δεν χάθηκε ο κόσμος! Κάντε ξανά κουρέλι το Σύνταγμα! Δεν μας δεσμεύει το γράμμα του νόμου, πάνω απ’ όλα μετρά η ουσία!
Ορθότερα, μετρούν οι εκάστοτε ορέξεις της εκτελεστικής εξουσίας, η οποία τελικώς δικαιώνει τον τίτλο της, αφού, εκτός των άλλων, εκτελεί, κατ’ εξακολούθησιν, και… Τρι(ι)ανταχτά το Σύνταγμα!
Είναι η ίδια λογική που είχε εφαρμοσθεί και επί συζητήσεως του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια⁸. Παραδεχόμενος, εμμέσως πλην σαφώς, την αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου, ο τότε Υπουργός Παιδείας Κυρ. Πιερρακάκης είχε δηλώσει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει την αλλαγή του άρθρου 16 του Συντάγματος⁹.
 |
Από αυτήν την απαράδεκτη δήλωση, που υποτιμά την νοημοσύνη του μέσου Έλληνα πολίτη, προκύπτει ξεκάθαρα πόσο επικίνδυνη είναι η παρούσα ψευτοδημοκρατική κυβέρνηση, η οποία γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της το πολιτικό ευαγγέλιο της χώρας, δηλ. το ελληνικό Σύνταγμα, που πλέον είναι ένα τίποτα, ιεραρχώντας ως υπερσυνταγματική αξία την ανυπομονησία των πολιτών της.
Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε στην κοινοβουλευτική ιστορία της Ελλάδος να είχε υπάρξει άλλη κυβέρνηση, η οποία να φέρνει στην Βουλή προς ψήφιση το ένα αντισυνταγματικό νομοσχέδιο μετά το άλλο και να μη νιώθει τον παραμικρό φόβο απέναντι στην κατακραυγή της κοινωνίας.
Μια τέτοια κυβέρνηση είναι προφανές ότι διακατέχεται από ύψιστη αλαζονεία, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι οι παραδοσιακοί της αντίπαλοι κάθονται προσχηματικά στα έδρανα της αντιπολίτευσης, ενώ στην πραγματικότητα ανήκουν στο ίδιο προδοτικό και ανθελληνικό στρατόπεδο από το οποίο εκτοξεύονται κάθε τρεις και λίγο τόνοι δηλητηρίου κατά των εθνικών, θρησκευτικών και οικογενειακών παραδόσεων και αξιών.
Κατ’ αναλογίαν, λοιπόν, προτείνεται πάλι το εξής:
Δεν μπορούμε να περιμένουμε μέχρι να αλλάξει το αναχρονιστικό άρθρο 86 του Συντάγματος, ας το αλλάξουμε εδώ και τώρα de facto, όπως αλλάξαμε de facto και το αναχρονιστικό άρθρο 16!
Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και ο Διευθυντής της εφημερίδας «ΕΣΤΙΑ» Μανώλης Κοττάκης στο άρθρο του με τίτλο «Σκίζουν το Σύνταγμα σελίδα σελίδα»:¹⁰
«Με την απευθείας διαβίβαση του φακέλου Τριαντόπουλου στον Άρειο Πάγο, χωρίς ποινική αξιολόγηση των πράξεων του, η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός καταργούν de facto ως περιττές, χωρίς αναθεώρηση του Συντάγματος, τις Προανακριτικές Επιτροπές!
Δεν είναι η πρώτη φορά που «σκίζει» το Σύνταγμα ο κύριος Πρόεδρος της Κυβερνήσεως. Το έσκισε με την ωμή παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών. Το έσκισε με την παραβίαση του άρθρου 29 και με την απαγόρευση καθόδου κομμάτων στις εκλογές. Το έσκισε όταν εδώ και έξι χρόνια παραλείπει να φέρει προς ψήφιση τον εκτελεστικό νόμο του Συντάγματος που θα εναρμονίσει την νομοθεσία περί Ευθύνης Υπουργών με την νέα εικοσαετή παραγραφή που εθέσπισε με το άρθρο 86 το νέο Σύνταγμα του 2019».
 |
Μάλιστα, σε αυτό το άρθρο του, ο κ. Κοττάκης αναφέρθηκε επικριτικά (και ονομαστικά) στον συνταγματικό πυλωρό μας:
«Για τον ομότιμο καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο επίσης δεν το συζητώ. Ευτελίζει κάθε μέρα την ιδιότητα του συνταγματολόγου όταν εισηγείται λύσεις που καταπατούν τις ισχύουσες διατάξεις του Συντάγματος και τους νόμους».
Σημειωτέον ότι, στην πρόσφατη συνέντευξή του, ο κ. Αλιβιζάτος είπε ακόμη ότι:
«Εμπιστευόμαστε περισσότερο μια επιτροπή της οποίας την πλειοψηφία έχει η Νέα Δημοκρατία, δηλαδή το κυβερνών κόμμα, από έναν ανακριτή ο οποίος κληρώνεται και ο οποίος έχει τεράστιες αρμοδιότητες βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών; Αυτό είναι το κρίσιμο μέγεθος».
Γελάει και το παρδαλό κατσίκι!
- Τις ξέρουμε πολύ καλά τις αδιάβλητες κληρώσεις τους.
- Ποιος πιστεύει στα σοβαρά ότι οι κληρώσεις διασφαλίζουν το αδιάβλητο;
- Υπάρχει κάτι που έχει μείνει αδιάβλητο στο Ελλαδιστάν;
Ο κ. Αλιβιζάτος συμπλήρωσε:
«Η κλήρωση γίνεται στη Βουλή ενώπιον της Βουλής. Εάν πιστεύουν ότι όποιος και αν κληρωθεί είναι πιασμένος, ε, λυπάμαι πάρα πολύ, δεν υπάρχει κράτος».
Τώρα το παρδαλό κατσίκι έχει πέσει κάτω και χτυπιέται ασταμάτητα!
Διότι εκείνο ξέρει άριστα ότι κράτος δεν υπάρχει. Ορθότερα, το κράτος που υπάρχει έχει καταληφθεί από μασκοφορεμένους νεοδικτάτορες που υποδύονται τους δημοκράτες και τους φύλακες του πολίτη, ενώ στην πραγματικότητα είναι θύλακες συνταγματικής ανωμαλίας.
Β. AYTONOHTO: ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΛΟΓΧΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΑΣ
Ας δούμε τώρα τι άλλο περίεργο δήλωσε ο συνταγματικός πυλωρός μας σε αυτήν πρόσφατη συνέντευξή του:
«Οι συγγενείς των θυμάτων περιμένουν κάθαρση, απόδοση ευθυνών και δεν νομίζω ότι αυτό το αίτημα, το αυτονόητο, μπορεί να ικανοποιηθεί διαφορετικά από το να πάνε το ταχύτερο οι υποθέσεις στη Δικαιοσύνη».
Ο αφυπνισμένος αναγνώστης θα πρέπει να εστιάσει την προσοχή του στην λέξη «αυτονόητο», διότι σήμερα ο πόλεμος εναντίον του ελληνικού λαού (όπως και εναντίον των υπόλοιπων λαών οι οποίοι πλήττονται από την ύπουλη επίθεση που έχουν εξαπολύσει οι αυλοκόλακες της παγκόσμιας δικτατορίας) διεξάγεται πρωτίστως με γλωσσικές λόγχες.
Μέσω της γλώσσας επιχειρείται η άλωση του μυαλού μας, αφού οι λέξεις είναι οχήματα της σκέψης.
Σε αυτόν ακριβώς τον νόμο βασίζεται ο μηχανισμός της προπαγάνδας, που, κατ’ επανάληψιν, έχει επισημανθεί ότι αποτελεί σήμερα το απόλυτο όπλο των μακιγιαρισμένων δικτατόρων εναντίον των καλοκάγαθων προβατοποιημένων πολιτών.
Παρατηρείται, λοιπόν, τελευταίως, μια πληθωριστική χρήση της λέξης «αυτονόητος», η οποία έχει επιστρατευθεί από την νεοδικτατορική κυβέρνηση Μητσοτάκη, για να εξηγεί όσα συμβαίνουν με φόντο ιδίως το μακελλειό των Τεμπών.
Ας θυμηθούμε και το αυτονόητο αίτημα για απονομή δικαιοσύνης και βελτίωσης του σιδηρόδρομου, που ο υποκρυπτόμενος, αρχιπροπαγανδιστής πρωθυπουργός, δηλαδή ο αριστεροπασόκος Γιάννης Βλαστάρης¹¹, ήτοι ο λογογράφος της μητσοτακικής μαριονέτας (για τον οποίο όλοι γνωρίζουν και όλοι σιωπούν ενόχως), ανακάλυψε αίφνης ότι αρθρώθηκε μέσω των συλλαλητηρίων-μαμούθ για τα Τέμπη.
Όποιος δεν έχει ακόμη ανησυχήσει αρκετά με όσα αντισυνταγματικά (και προπαγανδιστικά) συμβαίνουν, έχει ακόμη ένα μικρό περιθώριο για να προλάβει να δει το πλοκάμια του νεοταξίτικου τέρατος σε όλο τους το μεγαλείο.
Διότι όποιος επικαλείται συνεχώς τα αυτονόητα, συνήθως προσπαθεί να συγκαλύψει όσα άνομα και ανομολόγητα κρύβονται κάτω από το πέπλο του αυτονόητου.
Το αυτονόητο δίδει στον οργανωτή της κάθε ανομίας την δυνατότητα να αφαιρεί από τον λαό κάθε λόγο αμφισβήτησης αυτού που περιγράφεται ως αυτονόητο.
Άρα, η επίκληση του αυτονόητου είναι ένα ακόμη προπαγανδιστικό τερτίπι για να ευνουχίζεται η κριτική σκέψη και να φιμώνεται η αντίθεται άποψη.
Τα αυτονόητα οφείλεις να τα δέχεσαι αμάσητα, αγαπητέ συμπολίτη μου!
Έλα, όμως, που η επιστήμη πήγε μπροστά ακριβώς επειδή βρέθηκαν κάποιοι να προβληματισθούν για τα αυτονόητα!
Η αλιβιζάτειος γλώσσα είναι, δυστυχώς, σταθερά και εμετικά συστημική και νεοταξίτικη.
Και το χειρότερο:
Ο εν λόγω καθηγητής, όπως και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, το έτερο θωρηκτό της Νέας Τάξης Πραγμάτων, θεωρεί ότι ανήκει στις αυθεντίες-Πυθίες που κάθε τρεις και λίγο βγαίνουν να νουθετήσουν τον ελληνικό λαό με τις σοφίες που εξεμούν.
Εξ ου και ο χαρακτηρισμός που εισηγούμαι από σήμερα για τον συγκεκριμένο καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου: «συνταγματικός πυλωρός μας» (mutatis mutandis, ο χαρακτηρισμός αυτός ταιριάζει και στον έτερο καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου από την Νομική Σχολή ΑΠΘ, δηλ. τον Ευάγγελο Βενιζέλο).
2 Βλ. σχετικώς Βαθιώτη, Από την τρομοκρατία στην πανδημία. Υποχρεωτικές ιατιρκές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού, Τρίτη επικαιροποιημένη έκδοση, 2023, σελ. 367.
3 Βλ. σχετικώς Βαθιώτη, Από την πανδημία στην κλιματική αλλαγή, Συντονισμένα τρομο-κράτη σε φόντο παγκόσμιας διακυβέρνησης, 2023, σελ. 215.
4 Φύλλο της 2/7/2023, σελ. 18.
5 Η ρετσινιά του ακροδεξιού και η κονκάρδα του δημοκράτη
|
|
||||||
|
||||||
 |
||||||
|
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
|
||||||
|
7 Βλ. π.χ.
8 Ιδιωτικά Ψευτοπανεπιστήμια σε Σύνταγμα Κου(λη)ρελού ποδοπατηθέν από την Νέα Δημοκρατορία
|
|
||||||
|
||||||
 |
||||||
|
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
|
||||||
|
10 Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε και στην εφημ. «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», 20.3.2025, σελ. 07, με τον διευρυμένο τίτλο «Σχίζουν το Σύνταγμα σελίδα σελίδα και υποτιμούν βαθιά τον λαό».
 |
