Ευαγγέλιο: Ματθ. στ΄ 14 – 21
2 Μαρτίου 2025
Αφού η Αγία μας Εκκλησία, μας προετοίμασε με τις προηγούμενες Κυριακές για μετάνοια, ταπείνωση, επιστροφή στο Θεό, σήμερα μας δίνει τα τελευταία παραγγέλματα πριν εισέλθουμε στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Είναι πολύ σημαντικό το στάδιο που θα εισέλθουμε από αύριο να μας αποδώσει καρπούς. Έτσι τρεις βασικές αρχές που θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι: η συγχώρεση του αδελφού μας, το ταπεινό φρόνημα και όχι η επίδειξη και να είμαστε ευσπλαχνικοί προς τον συνάνθρωπό μας.
- Ο Χριστός παρόλο που είναι Θεός δεν προστάζει ούτε απειλεί ούτε εξαναγκάζει κανένα να εφαρμόσει τις εντολές Του κάνει όμως μια συμφωνία:
- Από αύριο αρχίζει η νηστεία που είναι η αρχαιότερη, μεγαλύτερη και αυστηρότερη από όλες τις άλλες που έχουμε μέσα στο χρόνο. Ο Μέγας Βασίλειος αναφέρει για τη νηστεία: «συνηλικιώτης εστί της ανθρωπότητος (είναι συνομήλικη με την ανθρωπότητα), αφού «εν τω παραδείσω ενομοθετήθη» Η πρώτη εντολή που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο ήταν η νηστεία, μπορεί να φάγει από όλες τις τροφές εκτός από μία και το κάνει ο Θεός αυτό για να έχουμε άσκηση και να καλλιεργήσουμε την υπακοή σε Αυτόν. Τη νηστεία εφάρμοσε στη ζωή του ο ίδιος ο Χριστός. Την εφάρμοσαν ακόμα και οι δίκαιοι και οι άγιοι και στην Παλαιά Διαθήκη αλλά και ζωή της Εκκλησίας με την νηστεία έγιναν Θεόπτες, αξιώθηκαν της κάθαρσης των παθών και γεύθηκαν τις άκτιστες ενέργειες του Θεού. Η νηστεία ευεργετεί τον άνθρωπο που την τηρεί στη ζωή του, και στην υγεία του σώματος ωφελεί αλλά και την ψυχή μας βοηθά να αναχθεί προς τον Θεό. Χρειάζεται όμως μια προσοχή σε ότι αφορά τη νηστεία να γίνεται με ταπεινό φρόνημα και όχι με επίδειξη. Οι άγιοι μας ήξεραν επιμελώς να αποκρύβουν τον αγώνα και τις αρετές τους για να μην τους φθονήσει ο διάβολος και χάσουν τον μισθό τους. Αξίζει να γνωρίζουμε και τα εξής ότι νηστεία σύμφωνα με τους πατέρες δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσο για επίτευξη της αρετής, δεν είναι σωματοκτόνος αλλά παθοκτόνος.
- Πολύ σημαντικό εισερχόμενοι στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή από αύριο να μην ξεχνάμε και τους αδελφούς μας που έχουν ανάγκη. Μας λέγει ο Κύριός μας σήμερα: «μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπί τῆς γῆς ἀλλά ἐν οὐρανῷ». Ένα μεγάλο θανάσιμο αμάρτημα στον άνθρωπο είναι η φιλαργυρία και η πλεονεξία και κατά συνέπεια η ασπλαχνία του προς τον συνάνθρωπο. Θα πρέπει ο καθένας μας να έχει στηριγμένες τις ελπίδες του στον αληθινό Θεό και όχι στα υλικά πράγματα, τα οποία έρχονται και παρέρχονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο Θεός μπορεί να θρέψει και από το μηδέν τον άνθρωπο, ο οποίος ελπίζει σε Αυτόν. Επίσης όταν ελεούμε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, χωρίς να ελπίζουμε από αυτούς ανταμοιβή, τότε ό,τι δώσαμε αυτό μένει και κατατίθεται στον ουρανό όπου ο Θεός θα μας το αντιπροσφέρει εκατό φορές περισσότερο. Να θυμηθούμε την περασμένη Κυριακή που ο Χριστός παραβολικά αναφέρθηκε για τη Δευτέρα Παρουσία Του και τη Βασιλεία των ουρανών. Θα κριθούμε βάσει της αρετής της αγάπης και της ελεημοσύνης προς τον συνάνθρωπό μας. Η προφορά μας μπορεί να είναι υλική σε όποιον έχει ανάγκη ή να βρήκαμε χρόνο να επισκεφθούμε ένα άρρωστο, έναν που διέρχεται μια δοκιμασία να αφιερώσουμε χρόνο να του συμπαρασταθούμε. Η μεγαλύτερη ελεημοσύνη είναι επίσης να καταβάλουμε προσπάθειες με την προσευχή μας, με την υπομονή και τον γλυκό λόγο προς τους αδελφούς μας να τους μάθουμε τη νηστεία, να τους μάθουμε την μετάνοια, το να εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή. Με αυτό και αυτούς θα σώσουμε αλλά και εμείς με αυτούς.
† ο Πάφου Τυχικός
