Περί Ὑπομονῆς

❈ Ὅ,τι σοῦ συμβαίνει, νά τό ὑπομένεις. Μήν ἀντιδρᾶς, μή θυμώνεις, μή γκρινιάζεις, μή γογγύζεις, μήν τά βάζεις μέ τόν Θεό, μήν τά βάζεις μέ τόν συνάνθρωπό σου, μέ κανέναν. Κάνε ὑπομονή, δέξου τα ὅλα ὡς ἀπό Θεοῦ.
Καί ὄντως ἀπό Θεοῦ εἶναι, ὅλα ὅσα συμβαίνουν. Δόξασε τόν Θεό πού σέ ἐπισκέφτηκε - μέσα ἀπό τίς θλίψεις μᾶς ἐπισκέπτεται ὁ Θεός, ὅπως εἴπαμε - καί θά δεῖς ὅτι σιγά - σιγά, ἄν ἀσκήσεις αὐτή τήν ἀρετή, θά φτάσεις νά κάνεις ὅλες τίς ἀρετές. Γιατί ἕνας πού ὑπομένει, σιγά - σιγά ἀποκτάει πραότητα, συγχωρητικότητα, ἀγάπη, ταπείνωση, ὁπότε αὐτός ὁ ἄνθρωπος ἀποκτάει ὅλες τίς ἀρετές.
Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου

hristospanagia3