"Η εκκλησιολογική διάσταση του Πασχάλιου κανόνα στο πνεύμα της Α΄
Οικουμενικής Συνόδου και του εν Κωνσταντινουπόλει Πανορθοδόξου Συνεδρίου
(1923)". https://www.youtube.
Η ημερίδα, με θέμα, “Πασχάλιος Κανόνας: Όρος αμετακίνητος ενότητος της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, διοργανώθηκε από την «Εστία Πατερικών Μελετών» και έλαβε χώρα στο αμφιθέατρο του OTE Academy την 01-02-2025.
«… Η ενότητα της Εκκλησίας, θεμελιωμένη απαραιτήτως στην μία αληθεύουσα πίστη, εκφράζεται σε τρία αλληλένδετα και αλληλεξαρτώμενα επίπεδα: α. δογματικό, β. διοικητικό, γ. εορτολογικό...».
«… γίνεται σαφές ότι η διοικητική και η εορτολογική ενότητα αποτελούν τις άμεσες δευτερογενείς εκφράσεις της υπαρχούσης ενότητας εν τη πίστει, πράγμα που σημαίνει ότι, αφενός, αν δεν υφίσταται το θεμέλιο της δογματικής ενότητας, είναι φαιδρό, οξύμωρο και θεολογικώς άτοπο το να επιζητείται διοικητική ή εορτολογική ενότητα και συμπόρευση, ενώ αφετέρου, υπαρχούσης της δογματικής ενότητας, αποτελεί ζήτημα που χρήζει θεραπείας η διάσπαση της διοικητικής και εορτολογικής ενότητας...».
«… Η κοινή προσφορά της λατρείας, η εορτολογική συμπόρευση των τοπικών ορθοδόξων Εκκλησιών αλλά και η ξεκάθαρη διαφοροποίηση από το Πάσχα των Ιουδαίων, προκειμένου να μην προκαλείται σύγχυση και άμβλυνση του δογματικού αισθητηρίου των πιστών, αποτελούν την, με άλλες λέξεις, έκφραση του γράμματος και του πνεύματος του πασχάλιου κανόνα. Η ομωνυμία του όρου «Πάσχα» καί στους Ιουδαίους αλλά καί στους χριστιανούς, είναι πιθανόν να δημιουργούσε λανθασμένα την εντύπωση ότι πρόκειται για την αυτή εορτή, σύγχυση η οποία ασφαλώς θα χειροτέρευε έτι περαιτέρω στην περίπτωση ενός κοινού εορτασμού, ως φέροντος στοιχεία συγκρητισμού. Για τον λόγο αυτό η σοφία των Πατέρων της Εκκλησίας θέσπισε δικλείδα ασφαλείας το «μή μετὰ τῶν Ἰουδαίων ἐπιτελεῖν τὸ Πάσχα» , φανερώνοντας ότι οι εορτές, έχοντας χαρακτήρα λατρευτικό και όχι κοινωνικό, αφορούν αποκλειστικά το σώμα της Εκκλησίας, αποφεύγοντας ρητά πράξεις ή κινήσεις που θα προκαλούσαν σύγχυση ή διχόνοια...».
Η ημερίδα, με θέμα, “Πασχάλιος Κανόνας: Όρος αμετακίνητος ενότητος της Ορθοδόξου Εκκλησίας”, διοργανώθηκε από την «Εστία Πατερικών Μελετών» και έλαβε χώρα στο αμφιθέατρο του OTE Academy την 01-02-2025.
«… Η ενότητα της Εκκλησίας, θεμελιωμένη απαραιτήτως στην μία αληθεύουσα πίστη, εκφράζεται σε τρία αλληλένδετα και αλληλεξαρτώμενα επίπεδα: α. δογματικό, β. διοικητικό, γ. εορτολογικό...».
«… γίνεται σαφές ότι η διοικητική και η εορτολογική ενότητα αποτελούν τις άμεσες δευτερογενείς εκφράσεις της υπαρχούσης ενότητας εν τη πίστει, πράγμα που σημαίνει ότι, αφενός, αν δεν υφίσταται το θεμέλιο της δογματικής ενότητας, είναι φαιδρό, οξύμωρο και θεολογικώς άτοπο το να επιζητείται διοικητική ή εορτολογική ενότητα και συμπόρευση, ενώ αφετέρου, υπαρχούσης της δογματικής ενότητας, αποτελεί ζήτημα που χρήζει θεραπείας η διάσπαση της διοικητικής και εορτολογικής ενότητας...».
«… Η κοινή προσφορά της λατρείας, η εορτολογική συμπόρευση των τοπικών ορθοδόξων Εκκλησιών αλλά και η ξεκάθαρη διαφοροποίηση από το Πάσχα των Ιουδαίων, προκειμένου να μην προκαλείται σύγχυση και άμβλυνση του δογματικού αισθητηρίου των πιστών, αποτελούν την, με άλλες λέξεις, έκφραση του γράμματος και του πνεύματος του πασχάλιου κανόνα. Η ομωνυμία του όρου «Πάσχα» καί στους Ιουδαίους αλλά καί στους χριστιανούς, είναι πιθανόν να δημιουργούσε λανθασμένα την εντύπωση ότι πρόκειται για την αυτή εορτή, σύγχυση η οποία ασφαλώς θα χειροτέρευε έτι περαιτέρω στην περίπτωση ενός κοινού εορτασμού, ως φέροντος στοιχεία συγκρητισμού. Για τον λόγο αυτό η σοφία των Πατέρων της Εκκλησίας θέσπισε δικλείδα ασφαλείας το «μή μετὰ τῶν Ἰουδαίων ἐπιτελεῖν τὸ Πάσχα» , φανερώνοντας ότι οι εορτές, έχοντας χαρακτήρα λατρευτικό και όχι κοινωνικό, αφορούν αποκλειστικά το σώμα της Εκκλησίας, αποφεύγοντας ρητά πράξεις ή κινήσεις που θα προκαλούσαν σύγχυση ή διχόνοια...».
