Γράφει ὁ κ. Χαράλαμπος Μηνάογλου
Δὲν ξέρει κανεὶς τί νὰ πρωτοθαυμάσει τὶς τελευταῖες ἡμέρες ἀπὸ τὰ λόγια καὶ τὰ ἔργα τοῦ Τράμπ. Τὴν ἀπροκάλυπτη πλέον παραδοχή του ὅτι εἶναι σκληρὸς σιωνιστής, ὁ ὁποῖος ἔρχεται μὲ οἰκονομικίστικα τεχνάσματα νὰ ξελασπώσει τὸ Ἰσραὴλ καὶ νὰ παρουσιάσει τὴν γενοκτονία στὴν Γάζα ὡς μπίζνα μὲ ἀπώτερο στόχο νὰ χαραχθεῖ στὶς συνειδήσεις ὅτι τοὺς Παλαιστίνιους δὲν τοὺς ἐκκαθάρισε ἀπὸ ἐκεῖ ὁ ἰσραηλινὸς στρατός, ἀλλὰ ὁ καπιταλισμός! Ἢ τὴν εὐρείας κλίμακας ἀποκάλυψη τοῦ -γνωστοῦ βέβαια, ἀλλὰ χωρὶς ἁπτὲς ἀποδείξεις μὲ ὀνόματα- ρόλου τοῦ USAID στὴν πολιτικὴ χειραγώγηση (δηλαδὴ στὸν ὁλοκληρωτικὸ ἔλεγχο τῆς κοινῆς γνώμης) τῶν “δημοκρατικῶν χωρῶν”; Ἀφῆστε τοὺς δημοσιογράφους, στοὺς ὁποίους καὶ δικαίως ἐπικεντρώνονται οἱ περισσότεροι… νὰ δεῖτε πόσοι ἱστορικοὶ ἔχουν χάσει τὸν ὕπνο τους… μᾶλλον βέβαια δὲν θὰ δοῦμε ὀνόματα “Ἑλλήνων” ἱστορικῶν ποὺ νὰ τὰ ἔχουν πάρει ἀπὸ τὴν USAID, ὄχι τόσο γιατί τὰ ἔπαιρναν ἔμμεσα μέσῳ τοῦ δικτύου τῶν ΜΚΟ τοῦ Σόρος, ὅσο ἐπειδὴ ὁ Μάσκ δὲν ἐνδιαφέρεται πρωτίστως γιὰ τὴν Ἑλλάδα.
Εἶναι, ὅμως, προφανὲς πὼς ὅλοι αὐτοὶ οἱ “ἀντικειμενικοὶ” ἱστορικοί, ποὺ ὅλως τυχαίως ὑποστηρίζουν πάντοτε τὶς θέσεις τῶν ΗΠΑ ἐνάντια στὴν ἑλληνικὴ ἐθνικὴ συνείδηση, ἐνάντια στὰ ἐθνικὰ δίκαια στὸ Αἰγαῖο, τὴν Κύπρο, τὴν Θράκη, καὶ ὅσοι ἔγραφαν συνέχεια γιὰ τὸ πόσο χρήσιμη ἦταν ἡ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν, ὅλοι αὐτοὶ προφανῶς, παρότι τὸ δίκαιο, τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἐπιστήμη τοὺς ὑποστήριζαν, δὲν θὰ παρέλειψαν νὰ πάρουν καὶ κάποια σχετικὴ χρηματοδότηση. Ἄλλωστε, σάμπως εἶναι κακό, ὅταν λὲς τὴν ἀλήθεια, ὑποστηρίζεις τὸ δίκαιο καὶ πράττεις τὸ σωστὸ νὰ κονομᾶς κιόλας; Ἄλλο ποὺ ὅταν κάνει κανεὶς τὰ ἀνωτέρω, τὸ πληρώνει… δὲν τὸν πληρώνουν! Πόσο δίκαιο εἶχε καὶ σὲ αὐτὸ ὁ κορυφαῖος Ἕλληνας ἱστορικός τοῦ 20οῦ αἰώνα, ὁ Σπύρος Βρυώνης, ὅταν μᾶς ἔδειξε ὅτι ἡ πεμπτουσία τῆς ἱστορίας τῆς ἱστοριογραφίας εἶναι νὰ δείχνεις ἀπὸ ποῦ τὰ ἔχει πάρει κάθε ἱστορικός. Τελικά, τὸ κορυφαῖο βιβλίο του μᾶλλον εἶναι τὸ Clio meets the Grey Wolf, τὸ ὁποῖο μεταφράστηκε στὰ ἑλληνικὰ ἀπὸ τὴν Ἑταιρεία Μακεδονικῶν Σπουδῶν καὶ ἐνῶ ἐξαντλήθηκε ἡ πρώτη ἔκδοση, δεύτερη δὲν ἔχει βγεῖ γιὰ χρόνια. Στὸ βιβλίο του αὐτὸ ὁ Βρυώνης, ἔκανε κάτι παρόμοιο μὲ αὐτὸ ποὺ ἀπὸ σπόντα κάνει τώρα ὁ Μάσκ, ἀποκάλυπτε ποιοὶ διάσημοι ὀθωμανολόγοι καὶ εἰδικοὶ τῶν τουρκικῶν σπουδῶν ἀνὰ τὸν κόσμο τὰ ἔπαιρναν ἀπὸ τὸ τουρκικὸ ΥΠΕΞ. Μὲ ὀνόματα καὶ συγκεκριμένα ποσὰ ἀνὰ ἔτος. Τότε μόνον καταλαβαίνει κανείς, γιατί γράφουν οἱ περισσότεροι ὅσα γράφουν. Ἢ ἀλλιῶς, τὴν ἀπύθμενη ξεφτίλα τῶν “ἀντικειμενικῶν ἱστορικῶν”.
