Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ
ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΣΙΟΝ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΝ ΣΥΡΟΝ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ
Εὐλογήσαντος τοῦ Ἱερέως, λέγομεν τόν παρόντα Ψαλμόν
ΨΑΛΜΟΣ 142
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τῆ ἀληθείᾳ σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τῆ δικαιοσύνῃ σου. Καί μή εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου. Ἐκάθισέ με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος, καί ἠκηδίασεν ἐπ᾿ ἐμέ τό πνεῦμα μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖρας μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμα μου. Μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἀπ᾿ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστόν ποίησόν μοι τό πρωΐ τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοί ἤλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἧ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἦρα τήν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἶ ὁ Θεός μου. Τό πνεῦμα σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει με ἐν γῆ εὐθείᾳ, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῆ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου, καί ἐν τῶ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου. Καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλος σου εἰμί.
Καί εὐθύς τό: Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἡμῖν...μετά τῶν στίχων αὐτοῦ ἐξ ἑκατέρων τῶν Χορῶν.
Εἶτα τά παρόντα τροπάρια. Ἦχος δ΄ Ὁ ὑψωθείς...
Τον θεοφόρον μετανοίας ἡγέτην, καί φαεινότατον φωστῆρα δογμάτων, το τῆς Συρίας βλάστημα Ἐφραίμ, ἀδελφοί, δεῦτε προθυμότατα, δεηθῶμεν πρεσβείαις τούτου διασώζεσθαι, ἐκ παθῶν τυραννίδος, καί φοβερᾶς γεέννης τοῦ πυρός, ὅτε ἐν Κρίσει σταθῶμεν ὑπόδικοι.
Δόξα Πατρί…Το αὐτό. Καί νῦν…Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομεν ποτέ Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου, λαλεῖν οἱ ἀνάξιοι, εἰμή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν Δέσποινα ἐκ σοῦ, σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί ἐκ παντοίων δεινῶν.
Τόν Ν΄ Ψαλμόν
Ἐλέησόν με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλήθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου. Ἐπί πλεῖον πλῦνόν με ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστιν διά παντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα ὅπως ἄν δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου καί νικήσης ἐν τῶ κρίνεσθαί σε. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τά ἄδηλα καί τά κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ραντιεῖς με ὑσσώπω καί καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καί εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης με ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμα σου τό ἅγιόν σου μή ἀντανέλης ἀπ' ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἡγεμονικῶ στήριξόν με. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσιν. Ρῦσαί με ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε τά χείλη μου ἀνοίξεις καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῶ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουθενώσει. Ἀγάθυνον Κύριε ἐν τῆ εὐδοκία σου τήν Σιών καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλημ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους
Καί ἀρχόμεθα τοῦ Κανόνος
Ὠδή α΄ Ἦχος πλ. Δ Ὑγράν...
Ἐπίχεε χάριτος δωρεάν, ἐμοί τῶ ἀθλίῳ, τοῦ ὑμνῆσαι παμβασιλεῦ, Ἐφραίμ τον πολύκαρπον λειμῶνα, ἐκ χαρισμάτων πλουσίως κοσμούμενον.
Φωτί οὐρανίῳ καλλωπισθείς, Ἐφραίμ θεηγόρε, φώτισόν μου τους ὀφθαλμούς, ἰδεῖν νοερῶς τάς ἀντιδόσεις, τῶν κοιμηθέντων καί κράξω: Βοήθει μοι.
Ρανάτωσαν ὄμβροι πᾶσαν την γῆν, δακρύων σου πάτερ, ὡς ἀγάπῃ καταστρωθείς, τοῦ Πλάσαντός σε, ὅν ἐκδυσώπει, ὑπέρ ἡμῶν δοῦναι ρεῖθρα σωτήρια.
Θεοτοκίον
Ἁγία Ἁγίων τον Ποιητήν, ὅν ἔτεκες θείως, παρρησίᾳ σου μητρικῆ, Αὐτόν καθικέτευε ρυσθῆναι, ἐπηρειῶν τοῦ ἡμᾶς πολεμήτορος.
Ὠδή γ΄ Οὐρανίας ἁψίδος
Ἱκετεύω σε μάκαρ, πρεσβευτικῶς ἅγνισον, σώματος καί ἕλκη ψυχῆς μου, τά συνωθοῦντα μοι, κρημνῶ κολάσεως, καί πιεζόμενος κράζω: Μή γάρ ἀποστρέψης με ὡς συμπαθέστατος.
Ματαιόφρονα γνώμην, διηνεκῶς ὄλεσον, τῆς ἐμῆς καρδίας τρισμάκαρ, καί μεταποίησον, νοΐ θεόφρονι, δι᾿ οὗ τά ἄνω ποθήσας, τύχω τῆς ἀφέσεως τῶν ἐπταισμένων μοι.
Φαίδρυνόν μου χιτῶνα, πάτερ Ἐφραίμ ὅσιε, ὅλον τῆς ψυχῆς βεβλημένον παντοίοις παθεσι, καί μεταρρύθμισον, ταῦτα εὐχαῖς σου πανσόφως, ἵνα ἀπογνώσεως φύγω σκοτόμαιναν.
Θεοτοκίον.
Συμπαθείας σου δρόσῳ,τους τῆς ψυχῆς μώλωπας, ἴασαι καί ρῦσαι με Κόρη βελῶν τοῦ ὄφεως, καί βίον εὔκοσμον, ἐν ἐγκρατείᾳ ἀσχέτῳ, χάρισαί μοι Ἄχραντε, ὅπως δοξάζω σε.
Διάσωσον τους προσιόντας σοι πόθῳ, Ἐφραίμ θεόφρον, ἐν παντοίας τοῦ πολεμήτορος ἐνοχλήσεως, ἵνα κατά χρέος, τιμῶσι σε ἀπαύστως.
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Ἱερεύς
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Κάθισμα. Ἦχος Β΄Τά ἄνω ζητῶν.
Πτωχείᾳ πλουτῶν, καί δάκρυσι ραινόμενος, χιτῶνα ψυχῆς ἐκάλλυνας ἀοίδιμε, καί πελάγει χάριτος, Χριστοκῆρυξ ἔνθεος γέγονας. Διό Ἐφραίμ παμμάκαρ δαψιλῶς, ψυχήν μου τοῖς λόγοις σου κατάυγασον.
Ὠδή δ΄ Εἰσακήκοα Κύριε.
Τῆ δρεπάνῃ τῶν λόγων σου, ἐμπαθείας νέφη πάτερ διάλυσον, τῆς ψυχῆς μου καί κατάνυξιν, καθ᾿ ἡμέραν δίδου μοι ὡς εὔσπλαγχνος.
Ὑπετάγην ὁ δείλαιος, δυναστείᾳ ὅλως ἀμπλακημάτων μου, καί βοῶν σε παμμακάριστε, ταῖς λιταῖς σου τάχει με θεράπευσον.
Ὡς ποτάμια ὕδατα, δάκρυά σου πάτερ Θεῶ ἐξέχεας, σοῦ δεόμενος ρανίδα μοι, δός εὐχαῖς σου τοῦ ρυσθῆναι με.
Θεοτοκίον
Ἐφετῶν το ἀκρότατον, σύ κυοιφορήσας Παναμώμητε, τοῖς ἀνθρώποις πᾶσι δέδωκας, ἵνα σωτηρίας ἐπιτύχωσιν.
Ὠδή Ε΄ Φώτισον ἡμᾶς.
Ἔλαμψον ἡμῖν, κατανύξεως λαμπρότητι, ξηρανθείσας ἀμελείᾳ τάς ψυχάς, καί ἐν σεμνότητι βιῶσαι καταξίωσον.
Σκέπε ἀκλινῶς, Ὁσιώτατε Ἐφραίμ ἡμᾶς, εὐσθενῆ σου ἱκεσίᾳ τῶ Χριστῶ, ἐξ ἀοράτων ἐπιθέσεων τοῦ δράκοντος.
Κάθαρον ἡμᾶς, ἐκ ποικίλων παραπτώσεων, καί ἀπώθου τάς σκανδάλων ἀφορμάς, τῆ πανσθενεῖ σου μεσιτείᾳ ὁσιώτατε.
Θεοτοκίον
Κόπασον Σεμνή, πολεμίων το κλυδώνιον, καί εἰρήνευσον ἡμᾶς διηνεκῶς, ὡς εὐδρομοῦσα τῶ ἐλέει σου Πανύμνητε.
Ὠδή ΣΤ΄ Τήν δέησιν...
Κατήρδευσας τῶ πελάγει λόγων σου, προσιόντων σοι ψυχάς θεοφόρε. Οὕτω καί νῦν ἐκτακείσας καρδίας, ἡμῶν πταισμάτψν τῶ κλύδωνι δρόσισον, καί φαίδρυνον ταλυτας φωτίς, ἀπαθείας πρεσβείαις σου Ὅσιε.
Ἰσάγγελον πολιτείαν χάρισαι, σαῖς λιταῖς τῶν μοναζόντων συλλόγῳ, ὑπακοήν ἀνυπόκριτον πάντῃ καί ἐν ἀβύσςῳ φρονήματος ἔπαρσιν, ὅπως Θεῶ εὐαρεστεῖν, δυνηθῶσιν ἐν λόγοις καί πράξεσιν.
Τά σκάμματα καί ἀγῶνας ἅγιε, οὕς εἰργάσω κατ᾿ ἐχθρῶν καί παθῶν σου, ἐπιποθῶ μιμηθῆναι καί δόξης, τῆς ἀκηράτου τυχεῖν ἀλλ’οὐ δύναμαι, παθῶν φορτίον καθελεῖν, διό πρόφθασον ρῦσαι με τάχιον.
Θεοτοκίον
Παράσχου μοι, Μητροπάρθενε Κόρη, ἱλασμόν ἁμαρτιῶν σαῖς πρεσβείαις, τῶ Βασιλεῖ τῶν ἁπάντων Δεσπότῃ, καί ἐκ κοπρίας παθῶν διανάστησον, ἐσκοτισμένην μου ψυχήν καί εἰς ὕψος οὐράνιον εὔθυνον.
Ἐπίβλεψον, ἐν εὐμενείᾳ, Πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν τοῦ σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.
Ὁ ἱερεύς μνημονεύει, ὡς δεδήλωται.
Ἱερεύς
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Μετά τήν ἐκφώνησιν,
Κοντάκιον, Ἦχος Β΄ Τοῖς τῶν αἱμάτων σου
Καλλωπισθείς ταῖς ροαῖς τῶν δακρύων σου, την Ἐκκλησίαν Ἐφραίμ κατεκάλλυνας, ὡς δούς ἑαυτόν ἀρετῆς τύπον, καί θεοσόφοις συγγράμμασιν ἔθρεψας, πιστῶν τά στίφη παμμακάριστε.
Α' Αντίφωνον
Ήχος δ'
Ἐκ νεότητός μου, πολλά πολεμεῖ με πάθη, ἀλλ᾿ αὐτός ἀντιλαβοῦ, καί σῶσον, Σωτήρ μου. (δίς)
Οἱ μισοῦντες Σιών, αἰσχύνθητε ἀπό τοῦ Κυρίου, ὡς χόρτος γάρ, πυρί ἔσεσθε ἀπεξηραμμένοι. (δίς)
Δόξα...
Ἁγίω Πνεύματι, πᾶσα ψυχή ζωοῦται, καί καθάρσει ὑψοῦται, λαμπρύνεται τῆ Τριαδικῆ μονάδι, ἱεροκρυφίως.
Καί νῦν...
Ἁγίω Πνεύματι, ἀναβλύζει τά τῆς χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τήν κτίσιν, πρός ζωογονίαν.
Προκείμενον
Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ Ὁσίου αὐτοῦ. (τρίς)
Στίχος: Τί ἀνταποδώσωμεν τῶ Κυρίῳ, περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν.
Ἱερεύς: Καί ὑπέρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡμᾶς τῆς ἀκροάσεως τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου, Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν ἱκετεύσωμεν.
Χορός Κύριε, ελέησον (γ').
Ἱερεύς: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωμεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου.
Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι.
Χορός: Καί τῶ Πνεύματί σου.
Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατά Λουκῶν ἁγίου Εὐαγγελίου...
Ἱερεύς Πρόσχωμεν.
Χορός:: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς, πάντα μοι παρεδόθη ὑπό τοῦς Πατρός μου καί οὐδείς ἐπιγινώσκει τόν Υἱόν, εἰ μή ὁ Πατήρ, οὐδέ τόν Πατέρα τις ἐπιγινώσκει, εἰ μή ὁ Υἱός, καί ὧ ἐάν βούλεται ὁ Υἱός ἀποκαλύψαι. Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς. Ἄρατε τόν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καί μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμι καί ταπεινός τῆ καρδίᾳ καί εὑρήσετε ἀνάπαυσιν ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν. Ὁ γάρ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστίν.
Δόξα... Ήχος β'
Πάτερ, Λόγε, Πνεῦμα, Τριάς ἡ ἐν Μονάδι, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν...
Ταῖς τῆς Θεοτόκου, πρεσβεῖαις, Ἐλεῆμον, ἐξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Στίχ. Ἐλεησόν με, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου, καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου.
Ήχος πλ. β' Ὅλην ἀποθέμενοι
Πέπληγμαι ὁ δείλαιος, ἐκ τῶν βελῶν πολεμίου, καί πτῶμα ἐξαίσιον, γέγονα τοῖς πᾶσι φρικτῶς ὁρώμενον. Ἀσθενῶν σώματι, πόνους οὐ δύναμαι, ὑπομεῖναι ὁ πανάθλιος, ρῶσιν οὐράνιον καί εὐχάς ἰάσεως δός μοι γάρ, ποικίλως κατερρύποντα ἔχω τῆς ψυχῆς μου ἐνδύματα. Στάλαξον τρισμάκαρ, Ἐφραίμ τῆ μεσιτείᾳ σου κρουννούς, τῆς μετανοίας καί ἴασαι ψυχῆς μου τήν σκοτόμαιναν.
Ἱερεύς: Σῶσον, ὁ Θεός, τόν λαόν σου, καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου. Ἐπίσκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὁρθοδόξων, καί κατάπεμψον ἐφ᾿ ἡμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια. Πρεσβεῖαις τῆς παναχράντου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας. Δυνάμει τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου προδρόμου καί βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, καί πανευφήμων Ἀποστόλων. Τῶν ἐν ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, μεγάλων Ἱεραρχῶν, καί Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας: Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις τῆς Λυκίας, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, καί Νεκταρίου Πενταπόλεως, τῶν θαυματουργῶν. Τῶν ἁγίων ἐνδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, Θεοδώρου τοῦ Τήρωνος, καί Θεοδώρου τοῦ Στρατηλάτου καί Μηνᾶ τοῦ θαυμαρτουργοῦ, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου,τῶν ἁγίων, ἐνδόξων, μεγάλων μαρτύρων Θέκλας, Βαρβάρας, Ἀναστασίας, Κυριακῆς Φωτεινῆς, Μαρίνης, Παρασκευῆς καί Εἰρήνης, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (ναοῦ), τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, (τῶν Ἁγίων τῆς ἡμέρας), καί πάντων σου τῶν Ἁγίων, ἱκετεύομέν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἡμᾶς.
Χορός Κύριε, ελέησον (ιβ')
Ιερεύς Ἐλέει, καί οἰκτιρμοῖς, καί φιλανθρωπία τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ, μεθ᾿ οὗ εὐλογητός εἶ, σύν τῶ Παναγίῳ καί ἀγαθῶ καί ζωοποιῶ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Χορός Αμήν.
Ὠδή ζ΄Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας...
Τῆς Χριστοῦ παρουσίας, ὡς Κριστοῦ διαγράψας τά γενησόμενα, ἐφώτισας ὡς λύχνος, βροτῶν τά μυριάδας, καί Θεῶ προσοικείωσας, ἐπιθυμεῖν ἀληθῶς, την εὔκλειαν μελλόντων.
Πικροτάτου θανάτου, Ὁσιώτατε Πάτερ ταῖς ἱκεσίαις σου, ἐκλύτσωσαί με τάχει, καί θρόνω ἀδεκάστῳ τοῦ Δεσπότου παρίστασο, ἵνα τρυφῆς ἀγαθῶν, ἀρρήτων ἀπολαύσω.
Προσευχῶν σου τῶ ξίφει, Αἰγυπτίων στρατεύματα καθυπόταξον, προσβάλοντα ἀφρόνως ψυχῆς μου τάς ἰδέας, καί ταράττομαι Ὅσιε. Μή γάρ ἐάσης με νῦν, Ἐφραίμ ἀπεγνωσμένον.
Θεοτοκίον
Διασκέδασον Μῆτερ, λογισμούς ἐπιβούλους ἐμοῦ τοῦ δούλου σου, καί σκάνδαλα ἀπώθου, ἀνθρώπων καί δαιμόνων, ἵνα βίον ἡσύχιον, διάγων ἐπιμελῶς, ὑμνῶ εἰς αἰῶνας.
Ὠδή Η΄ Τόν Βασιλέα.
Τους ἀσθενούντας, τῆς ἐμπαθείας τῶ ρύπῳ, μή παρίδης Ἐφραίμ θεογόρε, μνήσθητι βοώντων καί ρῦδσαι σαῖς πρεσβείαις.
Τους ἀδιστάκτως, ἐπικαλούντας σε μάκαρ, εἰς λιμένας προσόρμισον δόξης, ἵνα εὐφροσύνης μετέχωσιν ἀλήκτου.
Τάς τῶν δαιμόνων, ἐπιδφρομάς ἀποκρούειν, βοηθόν σε καλοῦμαι θεόφρον. Σπεῦσον πρόστηθί μοι, ροπῆ τῶν πρεσβειῶν σου.
Θεοτοκίον
Ἄμαχος σκέπη, καταφυγή καί προστάτις, σύ ὑπάρχεις Παρθένε Μαρία, τῶν ἐπιβοώντων, ἐν θλίψεσι τοῦ βίου.
Ὠδή Θ΄ Ὁ Εἱρμός...
Κλοιόν ψυχῆς μου ἆρον, τῶν ἀμπλακημάτων, ταῖς εὐπροσδέκτοις λιταῖς σου σοφέ Ἐφραίμ, ἵνα ἀνέσεως τύχω, ἐν ὥρᾳ Κρίσεως.
Διάλυσον νεφέλας, ζάλης ἀθυμίας καί λογισμῶν ἐνοχλήσεις μακάριε, ἐκ τῆς ψυχῆς μου καί ταύτην σύ χειραγώγησον.
Ἐπίβλεψον ἱλέῳ ὄμματί σου πάτερ, ἐξ οὐρανοῦ τοῖς ἀχρείοις ἱκέταις σου, δός αὐτοῖς αἰτημάτων την λύσιν εὔσπλαγχνε.
Θεοτοκίον
Ἐκλύτρωσαι λαόν σου, ἐκ τῆς δυναστείας, τοῦ διαβόλου Μαρία Θεόνυμφε, θεογνωσίας την τρίβον σοφῶς διδάσκουσα.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον, καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. Τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καί ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.
Χαίροις κατανύξεως ἡ πηγή, βλύζουσα δακρύων ὀχετούς καί μαρμαρυγαῖς, τοῦ Πνεύματος Πάτερ, διέλαμψας ὁσίως, γενόμενος ἀνθρώποις τύπος ἀσκήσεως.
Δογμάτων σου ράβδῳ νικητικῶς, ἀπήλασας στίφη, τῶν αἱρέσεων χαλεπά, λυμαίνοντα Πίστιν ἁγίαν Ὀρθοδόξων, καί ἐκ τῆς πλάνης ταῦτα, σύ ἐπηνώρθωσας.
Ρωσθείς πανππλίᾳ πνευματικῆ, ἐχθρῶν παρατάξεις, ἀοράτων καί ὁρατῶν, κατέβαλες πάτερ,, Ἐφραίμ καί ἀνεδείχθης, τοῖς πᾶσι φωτοφόρον ὄργανον χάριτος.
Ἱστόρισας λόγοις σου τοῦ Χριστοῦ, φρικτήν παρουσίαν, καταδίκην τοῦ δυσμενοῦς, την δόξαν ἐν κόλποις Θεοῦ τῶν σεσωσμένων, βροτῶν κολαζομένων το ἀπαράκλητον.
Κατάρδευσον ρείθροις σου ρυπτικοῖς, ψυχήν μου αὐχμῶσαν, ταῖς βεβήλοις καί ρυπαραῖς, ἰδέαις καί τρόπους μετανοίας πάτερ, ἐκδίδαξόν με τάχει, ὅπως γεραίρω σε.
Σεμνότης ὁσίων καί ἀσκητῶν, πυρσός καταυγάζων, μοναζόντων τάς στρατιάς, ἐδείχθης τρισμάκαρ, ταπεινωθείς είς βάθος, καί ὕψει οὐρανίῳ ἤρθης μακάριε.
Σοφοῖς σου συγγράμμασι τους πιστούς, διδάσκεις τά κρείττω, ὡς γνωρίσας ἐμπειρικῶς, παθῶν τάς ὰκάνθας πῶς κόπτεσθαι ἀΰλως, καί χάριτος ἐλθούσης, πάντα ἐκβάλλονται.
Νευραῖς πρεσβειῶν σου ἡμᾶς σοφέ, ἐνίσχυσον ὅπως, ἀγαπήσωμεν παντελῶς, Χριστόν ὅν ἐπόθεις, ὡς ἄφρων θεοφόρε, καί νῦν ἀπολαμβάνεις τά ἐπουράνια.
Πᾶσαι τῶν ἀγγέλων αἱ στρατιαί…
Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (γ')
Δόξα... Καί νῦν...
Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον, Κύριε, ἐλέησον.
Δόξα... Καί νῦν...
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τό θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῶ, καί ἐπί τῆς γῆς. Τόν ἄρτον ἡμῶν τόν ἐπιούσιον δός ἡμῖν σήμερον, καί ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλά ρῦσαι ἡμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.
Ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία... Ἀμήν.
Ἦχος πλ. β'
Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, πάσης γάρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τήν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότην, οἱ ἁμαρτωλοί προσφέρομεν, ἐλέησον ἡμᾶς.
Δόξα...
Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπί σοί γάρ πεποίθαμεν, μή ὀργισθῆς ἡμῖν σφόδρα, μηδέ μνησθῆς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν, ἀλλ᾿ ἐπίβλεψον καί νῦν, ὡς εὔσπλαγχνος, καί λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν, σύ γάρ εἰ Θεός ἡμῶν, καί ἡμεῖς λαός σου, πάντες ἔργα χειρῶν σου, καί τό ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.
Καί νῦν...
Τῆς εὐσπλαγχνίας τήν πύλην ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε, ἐλπίζοντες εἰς σέ, μή ἀστοχήσωμεν, ρυσθείημεν διά σοῦ τῶν περιστάσεων, σύ γάρ εἰ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν χριστιανῶν.
· Ἐλέησον ἡμᾶς ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός Σου, δεόμεθά Σου, ἐπάκουσον καί ἐλέησον. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καί πάσης τῆς ἐν Χριστῶ ἡμῶν ἀδελφότητος. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ ἐλέους, ζωῆς, εἰρήνης, ὑγείας, σωτηρίας, ἐπισκέψεως, συγχωρήσεως καί ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, πάντων τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν, τῶν κατοικούντων καί παρεπιδημούντων ἐν τῆ (κώμη, πόλει) ταύτη, τῶν ἐνοριτῶν, ἐπιτρόπων, συνδορομητῶν καί ἀφιερωτῶν τοῦ ἁγίου ναοῦ τούτου. Κύριε ἐλέησον (3)
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τῶν δούλων τοῦ Θεοῦ, (ὀνόματα).
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις, καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῶ Πατρί καῖ τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
· Ἔτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τήν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καί τήν πόλιν ταύτην, καί πᾶσαν πόλιν καί χώραν ἀπό ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου, καί αἰφνιδίου θανάτου, ὑπέρ τόν ἵλεων, εὐμενῆ καί εὐδιάλακτον, γενέσθαι τόν ἀγαθόν καί φιλάνθρωπον Θεόν ἡμῶν, τοῦ ἀποστρέψαι καί διασκεδάσαι πᾶσαν ὀργήν καί νόσον, τήν καθ᾿ ἡμῶν κινουμένην καί ρύσασθαι ἡμᾶς ἐκ τῆς ἐπικειμένης δικαίας αὐτοῦ ἀπειλῆς καί ἐλέησαι ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)
· Ἔτι δεόμεθα καί ὑπέρ τοῦ εἰσακοῦσαι Κύριον τόν Θεόν φωνῆς τῆς δεήσεως ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, καί ἐλεῆσαι ἡμᾶς. Κύριε, ελέησον. (3)
· Ἐπάκουσον ἡμῶν, ὁ Θεός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς καί τῶν ἐν θαλάσση μακράν καί ἵλεως, ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα ἐπί ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, καί ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἐλέησον. (3)
· Ὅτι ἐλεήμων καί φιλάνθρωπος Θεός ὑπάρχεις καί σοί τήν δόξαν ἀναπέμπομεν τῶ Πατρί καί τῶ Υἱῶ καί τῶ Ἁγίῳ Πνεύματι νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡ ἐλπίς ἡμῶν, Κύριε, δόξα Σοι.
Χριστός ὁ ἀληθινός Θεός ἡμῶν ταῖς πρεσβείαις τῆς Παναχράντου καί Παναμώμου Ἁγίας Αὐτού Μητρός, δυνάμει τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, προστασίαις τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων, ἱκεσίαις τοῦ τιμίου, ἐνδόξου, προφήτου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων και πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων, τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, (τοῦ Ναοῦ) τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, (τῆς ἡμέρας) καί πάντων τῶν Ἁγίων, ἐλεῆσαι καί σῶσαι ἡμᾶς, ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος καί ἐλεήμων Θεός.
Ήχος β' Ὅτε ἐκ τοῦ ξύλου
Δεῦτε μοναζόντων ὁ χορός, καί Ὀρθοδοξίας τά πλήθη, δεητικῶς ἀδελφοί, Ἐφραίμ τον πανάριστον, καθικετεύσωμεν νῦν, ἐκ κινδύνων τοῦ δράκοντος, ἡμᾶς ἀπαλλάξαι, καί τά τῶν αἱρέσεων νῦν ἀφανῖσαι δεινά, ὅπως ἱλεούμενοι φόβῳ, τρίβον τήν εὐθεῖαν προς ὕψος, Θεοῦ την ἄγουσαν ὁδεύσωμεν.
Ήχος πλ. δ'
Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις τών δούλων σου, καί λύτρωσαι ἡμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.
Ήχος β'
Τήν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπό τήν σκέπην σου.
Ἔγραψα την Παράκλησιν ταύτην
κατά παράκλησιν τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ, τραπεζάρη διακονητοῦ μου τό 1976.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
