.jpg)
Στην φωτογραφία διακρίνεται ο π.Αντωνίου Αντώνιος (1908-1944).
Ο
π.Αντωνίου Αντώνιος διετέλεσε Ιερεύς και Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίων
Κωνσταντίνου και Ελένης, στο Κάτω Κουρούνι Ευβοίας, στην Ιερά Μητρόπολη
Καρυστίας και Σκύρου
Ο π.Αντώνιος Αντωνίου γεννήθηκε στο χωριό Ενορία της Εύβοιας το 1908, και μεγάλωσε κοντά στον Ιερέα θείο του Ευάγγελο Αντωνίου, επειδή είχε ορφανέψει έξι ετών από μητέρα, και δέκα ετών από πατέρα. Παράλληλα με το σχολείο εργαζόταν για να θρέψει και τα δύο μικρότερα αδέλφια του, τον Γεώργιο και την Μαρία.
Τον Δεκέμβριο του 1934 με την βοήθεια του τότε εφημερίου της ενορίας Καλημεριάνων, Δημητρίου Παπαγεωργίου, χειροτονήθηκε Ιερέας. Τοποθετήθηκε ως εφημέριος στο Ρεούζι, και ύστερα στο Κάτω Κουρούνι Ευβοίας. Ως Ιερέας ήταν συνεπής και αφοσιωμένος στα καθήκοντά του, ενώ συμπαραστεκόταν σε άπορους και πάσχοντες ενορίτες του. Επίσης, με τις ενέργειές του συνετέλεσε να ολοκληρωθεί το κτίσιμο του Ιερού Ναού του Οσίου Σεραφείμ.
Κατά την διάρκεια της Κατοχής, ζητούσε επίμονα από τους κατακτητές να
απελευθερώσουν τους συλληφθέντες ενορίτες του, ενώ στους ΕΛΑΣίτες που
λυμαίνονταν και πλιατσικολογούσαν την ενορία του, προέβαινε συνεχώς σε
συστάσεις και έντονες παρατηρήσεις.
Στις 4 Ιουλίου 1944 τα ξημερώματα, τον συνέλαβαν ΕΛΑΣίτες και τον
μετέφεραν με ύβρεις και κακοποιήσεις στην θέση Ψούχρη Μανικίων. Εκεί
για δέκα ημέρες του αποσπούσαν τις τρίχες της γενειάδας του, έσκιζαν με
μαχαίρι τις σάρκες του και έριχναν αλάτι στις πληγές του, ώσπου στο
τέλος λίγο πριν ξεψυχήσει από τις κακοποιήσεις, του συνέτριψαν το κεφάλι
στις 14 Ιουλίου 1944. Αξιοσημείωτο είναι ότι το έλατο κάτω από το οποίο φονεύθηκε ξηράθηκε για πάντα.
