Γράφει ο Παράσχος Ανδρούτσος
Όσο λοιπόν αυτές οι φωνές θα ενημερώνουν μονόπλευρα προσπαθώντας να φανατίσουν τους μουσουλμάνους με ανύπαρκτα γεγονότα εμείς θα ενημερώνουμε όλο τον κόσμο για την πραγματικότητα εκείνης της εποχής
Την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2025 στην Κωνσταντινούπολη στις εγκαταστάσεις του συλλόγου Σαντζακίου Βοσνίας (…; ) με τη συμμετοχή μεταξύ των άλλων και του γνωστού Συλλόγου Δυτικής Θράκης, παρουσίασαν όπως τους ενημέρωσαν τα προσωπικά τους βιώματα εκείνης της ημέρας απαντώντας μάλιστα και σε ερωτήσεις των συμμετεχόντων τονίζοντας ότι «δεν ξεχνούμε τον εθνικό αγώνα των Τούρκων Δυτικής Θράκης διατηρούμε πάντα την ενότητα και την αλληλεγγύη μας!».
Την Πέμπτη πάλι στις 30 Ιανουαρίου στην παράνομη μόνο στα λόγια αλλά που λειτουργεί κανονικά και ανεξέλεγκτα, όπως και της Κομοτηνής αυτοποκαλούμενη «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για την «Ημέρα Αντίστασης 29 Ιανουαρίου» με ομιλίες, ερωτήσεις, απαντήσεις, συζητήσεις και προβολή ντοκιμαντέρ.
Οι συμμετέχοντες δεν ξεπερνούσαν τα 30 άτομα. Αυτές λοιπόν οι ακραίες εθνικιστικές φωνές και εκδηλώσεις που κατευθύνονται από το γνωστό κέντρο της πόλης μας είναι οι ίδιες φωνές που δίχασαν τότε και τώρα τους Θρακιώτες χριστιανούς και μουσουλμάνους. Είναι αυτές οι φωνές που ξεσήκωσαν μεγάλη μερίδα μουσουλμάνων ιδίως από τα χωριά σε πορείες και συγκεντρώσεις ποτίζοντας τους με μίσος. Είναι αυτές οι φωνές που φανάτισαν και έδωσαν το σκαμπό στον μουσουλμάνο που τραυμάτισε θανάσιμα τον Άγγελο Σολακίδη ενώ βρισκόταν ασθενής στο Νοσοκομείο Κομοτηνής.
Στις 21 Φεβρουαρίου 1990 πριν 35 χρόνια, αυτός ο μήνας ήταν βαρύς και
μαύρος για τους κατοίκους της Κομοτηνής που σημαδεύτηκε με το πλέον
λυπηρό γεγονός στην ιστορία του τόπου που έκλαψε τον θάνατο ενός
ανθρώπου που άφησε την πνοή του σε θάλαμο του Νοσοκομείου Κομοτηνής,
λίγη ώρα μετά την εγχείριση του και ενώ βρισκόταν ακόμα υπό την επήρεια
νάρκωσης.
Το μίσος έσπρωξε το χέρι φανατισμένου μουσουλμάνου από
τα λόγια και τις συγκεντρώσεις που έκαναν εκείνη την εποχή και σκότωσε
τον 51χρονο τελωνειακό με βίαιο τρόπο. Το θέμα είναι μείζονος σημασίας
και σημάδεψε τη νεότερη ιστορία της Θράκης. Όμως κοντεύει να ξεχαστεί
και να διαγραφεί άγνωστο για ποιους λόγους, γι' αυτό καλό είναι να το
θυμηθούμε και να είμαστε σε εγρήγορση: Ήταν Ιανουάριος του 1990. Σε
θάλαμο του Νοσοκομείου Κομοτηνής ήταν διασωληνωμένος και μετά από
εγχείριση ο τελωνειακός Άγγελος Σολακίδης και κοντά του στον ίδιο θάλαμο
και ένας μουσουλμάνος από χωριό της Κομοτηνής. Η ατμόσφαιρα των ημερών
ήταν τεταμένη από τις ενέργειες των ψευτοηρώων της μειονότητας που
προσπαθούσαν να φανατίσουν με τουρκισμό τους μουσουλμάνους, με
κινητοποιήσεις κατευθυνόμενες. Οι συζητήσεις επικεντρώνονταν στα
γεγονότα της Κομοτηνής παντού όπως και στον θάλαμο του νεοεγχειρισθέντος
Σολακίδη, οπότε ένας ποτισμένος με τουρκισμό μουσουλμάνος άρπαξε ένα
σκαμπό και το κατέβασε πολλές φορές στο κεφάλι του Άγγελου Σολακίδη,
προκαλώντας του βαρύ τραυματισμό. Ο θάνατος του επήλθε λίγες μέρες
αργότερα στις 21 Φεβρουαρίου 1990.
Η πληροφορία έπεσε σαν κεραυνός στην κοινή γνώμη της Κομοτηνής και
ξύπνησε το θηρίο ορισμένων χριστιανών που βρισκόταν σε χειμερία νάρκη,
συγκεντρώθηκαν έξω από την τότε «τουρκική νεολαία» για να
διαμαρτυρηθούν, παρά την συγκράτησή τους ορισμένοι δημιούργησαν
επεισόδια σε μειονοτικά καταστήματα, συνεπικουρούμενοι και από
πλιατσικολόγους μουσουλμάνους, όλα βέβαια τα καταστήματα αυτά στη
συνέχεια τα κατέγραψε και τα αποζημίωσε με το παραπάνω το ελληνικό
κράτος.
Το τέλος της ζωής του μουσουλμάνου δράστη έτυχε να το
γνωρίσω, ήταν θλιβερό και φρικτό όταν ο ίδιος έδωσε τέρμα στη ζωή του
μέσα στο κελί της Αστυνομίας της Κομοτηνής που είχε έλθει από τις
φυλακές για να δικαστεί την επομένη ημέρα. Είχε κάνει βρόγχο ένα κομμάτι
ύφασμα από την κουβέρτα του παρουσία μάλιστα και άλλου μουσουλμάνου
κρατουμένου που του είπε «μη με σταματήσεις θέλω να πεθάνω έκανα μεγάλο
κακό».
Το συμβάν αυτό κινδυνεύει να ξεχαστεί κάτι το οποίο
φαίνεται να ευνοεί πολλές καταστάσεις και είναι χαρακτηριστικό παρ' ότι
πέρασαν τόσα χρόνια, κανείς αρμόδιος δεν το θυμάται.
Την ίδια
αδιαφορία έδειξαν και δείχνουν όλοι οι σύλλογοι της Ροδόπης που δεν
τίμησαν ποτέ την μνήμη αυτού του ανθρώπου σε κάποια εκδήλωση. Επίσης
κανείς από τους καλοπληρωμένους "υπαλλήλους" του γνωστού ανθελληνικού
κέντρου στην Κομοτηνή δεν οδηγήθηκε στην δικαιοσύνη γιατί αυτοί με τα
γραπτά και τους λόγους τους φανάτισαν αυτόν τον αγράμματο χωρικό.
Όσο
λοιπόν αυτές οι φωνές θα ενημερώνουν μονόπλευρα προσπαθώντας να
φανατίσουν τους μουσουλμάνους με ανύπαρκτα γεγονότα εμείς θα
ενημερώνουμε όλο τον κόσμο για την πραγματικότητα εκείνης της εποχής.
Είναι
γνωστό ότι οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι άνθρωποι θρήσκοι, εργατικοί
και νοικοκύρηδες. Στη Θράκη όπως και στη Ροδόπη οι χριστιανοί με τους
μουσουλμάνους ζούμε ειρηνικά και δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, έχουμε
τα ίδια ακριβώς προβλήματα, τις ίδιες αγωνίες για την ανεργία, την
εργασία, το μέλλον των παιδιών μας. Τα γνωστά μισθωτά όργανα της
Τουρκίας που σπέρνουν ζιζάνια για να φέρουν μίσος μεταξύ των χριστιανών
και των μουσουλμάνων. Αυτές τις κακές, καλοπληρωμένες από το γνωστό
κέντρο και ύποπτες σειρήνες οι φίλοι μας μουσουλμάνοι πρέπει να τις
απομονώσουν γιατί μόνο κακό μπορεί να προκαλέσουν μεταξύ μας, κάτι που
δεν συμφέρει ούτε τους χριστιανούς, ούτε στους μουσουλμάνους, ούτε στην
ομαλή συμβίωσης μας που υπάρχει όλα τα χρόνια.
Με το ανωτέρω γραπτό μου απλά θύμισα τα γεγονότα, τα οποία εντέχνως
παραποιούνται χωρίς καμία πρόθεση, χωρίς να υπάρξει μίσος των χριστιανών
κατά των μουσουλμάνων, κάθε άλλο να υπάρξει ειρηνική και ειλικρινείς
συμβίωση μεταξύ μας, αλλά και να αποδοθεί η στοιχειώδεις αναγνώριση στην
απώλεια του Άγγελου Σολακίδη που χάθηκε τόσο άδικα.
Όλα αυτά τα γράφω γιατί πιστεύω στην ευνομούμενη πολιτεία. Υπάρχει;
