Προφητεία Ἁγίου Νείλου τοῦ Μυροβλύτου γιά τήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου
(Πιστό ἀντίγραφο ἀπό τό βιβλίο «Εὐαγγελικός Κῆπος» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σταυροβουνίου, Κύπρου)
«Κατά τό 1900 ἔτος, βαδίζοντας πρός τό μεσασμό τοῦ 8ου αἰῶνος, ἀρχίζει ὁ κόσμος τοῦ καιροῦ ἐκείνου νά γίνεται ἀγνώριστος. Ὅταν πλησιάσει ὁ καιρός τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντιχρίστου, θά σκοτισθεῖ ἡ διάνοια τῶν ἀνθρώπων ἀπό τά σαρκικά πάθη, καί θά πληθυνθεῖ σφόδρα ἡ ἀσέβεια καί ἡ ἀνομία. Τότε θ’ ἀρχίσει ὁ κόσμος νά γίνεται ἀγνώριστος, οἱ μορφές τῶν ἀνθρώπων θά μετασχηματίζονται καί δέν θά γνωρίζονται οἱ ἄνδρες ἀπό τίς γυναῖκες, διά τῆς ἀναισχύντου ἐνδυμασίας καί τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς.
Οἱ τότε ἄνθρωποι θά ἀγριέψουν καί θά γίνουν σάν θηρία ἀπό τήν πλάνη τοῦ Ἀντιχρίστου. Δέν θά ὑπάρχει σεβασμός στούς γονεῖς καί τούς γεροντότερους, ἡ ἀγάπη θά ἐκλείψει, οἱ δέ ποιμένες τῶν Χριστιανῶν -ἀρχιερεῖς καί ἱερεῖς- θά εἶναι ἄνθρωποι κενόδοξοι, δέν θά γνωρίζουν καθόλου τήν δεξιά ὁδό ἀπό τήν ἀριστερά. Τότε θ’ ἀλλάξουν τά ἢθη καί οἱ παραδόσεις τῶν Χριστιανῶν καί τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ σωφροσύνη θά χαθεῖ ἀπό τούς ἀνθρώπους καί θά βασιλεύσει ἡ ἀσωτία.
Τό ψεῦδος καί ἡ φιλαργυρία θά φθάσουν στό μέγιστο βαθμό καί ἀλλοίμονο σ’ αὐτούς, πού θησαυρίζουν χρήματα. Οἱ πορνεῖες, οἱ μοιχεῖες, οἱ ὁμοφυλοφιλίες, οἱ κλοπές καί οἱ φόνοι θά αὐξηθοῦν. Ἐκεῖνο τόν καιρό, ἀπό τήν ἐνέργεια τῆς μεγίστης ἁμαρτίας καί ἀσελγείας, οἱ ἄνθρωποι θά στερηθοῦν τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅπου ἔλαβαν στό Ἅγιο Βάπτισμα, καθώς καί τίς τύψεις τῆς συνειδήσεως.
Οἱ Ἐκκλησίες δέ, τοῦ Θεοῦ, θά στερηθοῦν εὐλαβῶν καί εὐσεβῶν ποιμένων καί ἀλλοίμονο τότε, στούς Χριστιανούς πού θά βρίσκονται στόν κόσμο, οἱ ὁποῖοι θά στερηθοῦν τελείως τήν πίστη, διότι δέν θά βλέπουν ἀπό κανέναν φῶς ἐπιγνώσεως. Τότε θά ἀναχωροῦν ἀπό τόν κόσμο στά Ἱερά Καταφύγια, γιά νά βροῦν ψυχική ἀνακούφιση τῶν θλίψεών τους καί παντοῦ θά βρίσκουν ἐμπόδια καί στενοχώριες.
Καί ὅλα αὐτά θά γίνουν, διότι ὁ Ἀντίχριστος θέλει νά κυριεύσει τά πάντα καί νά γίνει ἐξουσιαστής ὅλης τῆς Οἰκουμένης καί θά ἐνεργεῖ τέρατα καί σημεῖα κατά φαντασίαν. Θέλει νά δώσει δέ, πονηρή σοφία στόν ταλαίπωρο ἄνθρωπο, θά βρεῖ νά ὁμιλεῖ ὁ ἕνας μέ τόν ἄλλο, ἀπό τή μία ἄκρη τῆς γῆς στήν ἄλλη. Τότε θά πετοῦν στόν ἀέρα σάν πτηνά καί θά διασχίζουν τόν βυθό τῆς θάλασσας σάν ψάρια. Καί ὅλα αὐτά, θά τά κάνουν οἱ δυστυχεῖς ἄνθρωποι ζώντας στήν ἄνεση καί καλοπέραση, μή γνωρίζοντας ὅτι ὅλα αὐτά εἶναι πλάνη τοῦ Ἀντιχρίστου. Καί τόσο θά προσδέσει στήν ἐπιστήμη κατά φαντασίαν ὁ πονηρός, ὣστε θά ἀποπλανήσει τούς ἀνθρώπους καί δέν θά πιστεύουν στήν ὕπαρξη τοῦ Τρισυποστάτου Θεοῦ.
Τότε, βλέποντας ὁ Θεός τήν ἀπώλεια τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, θέλει νά κολοβώσει τίς ἡμέρες γιά τούς λίγους σωζομένους, διότι ὁ διάβολος θέλει νά πλανήσει ἐάν εἶναι δυνατόν καί τούς ἐκλεκτούς. Τότε αἰφνιδίως θέλει νά ἔρθει ἡ δίστομος ρομφαία καί θά θανατώσει τόν πλάνον καί τούς ὀπαδούς αὐτοῦ».
*Θά δοῦμε, δηλαδή, τό φαινόμενο, ἀνθρώπους πού ἔχουν ξεκινήσει τήν πνευματική τους πορεία μέ ζῆλο, ἀγωνιστικότητα καί ὀρθοδοξότατο φρόνημα (εἴτε αὐτοί εἶναι ἁπλοί πιστοί εἴτε ἄνθρωποι τοῦ Κλήρου, ὅλων τῶν βαθμίδων), σταδιακά -καί χωρίς, ἴσως, οἱ ἴδιοι νά τό ἀντιλαμβάνονται- νά κάνουν ὑποχωρήσεις, «ἐκπτώσεις» σέ θέματα πίστεως, νά ἀλλοιώνεται τό φρόνημά τους, νά «συσχηματίζονται» μέ τόν κόσμο καί τέλος-τέλος νά καταλήγουν σέ αἱρετικές ἀποκλίσεις, ἄρνηση πίστεως καί ἔκπτωση ἤθους.
Αὐτό συμβαίνει, γιατί ἐμπιστεύονται πολλοί ἀπόλυτα τόν λογισμό τους καί ὁ Ἀντίχριστος -τοῦ ὁποίου τό πεδίο τῶν λογισμῶν εἶναι τό «βασίλειό» του- δρᾶ ὓπουλα καί ἀριστοτεχνικά, ὣστε νά τούς «μεταλλάξει».
Βεβαίως, ρίζα ὅλων τῶν κακῶν καί παθῶν εἶναι ἡ ὑπερηφάνεια καί ὁ ἐγωισμός τῶν ἀνθρώπων, τῶν ὁποίων (κακῶν καί παθῶν) πρῶτος διδάξας ὑπῆρξε ὁ Ἑωσφόρος διάβολος.
Τελικῶς, οἱ «ἐκλεκτοί», πλανεμένοι ἀπό τόν Ἀντίχριστο, δέν θά ἀντιληφθοῦν τά σημάδια τοῦ ἐρχομοῦ καί τῆς ἐξουσίας-κυριαρχίας του, θά βρεθοῦν ἀνέτοιμοι καί θά ὑποταχθοῦν σέ αὐτά πού θά πρεσβεύει καί στά κελεύσματά του.
Στῶμεν καλῶς, ἀδελφοί μου! Στῶμεν μετά φόβου Θεοῦ!
