❈ Κάθε στιγμή πού περνάει, ἄν ὁ ἄνθρωπος ἀγωνίζεται πνευματικά καί εἶναι μέ τόν Χριστό, προχωράει. Ἄν ἀμελήσει καί δέν κάνει κάτι γιά τόν Χριστό, δέν θά μείνει ἐκεῖ πού εἶναι, ἀλλά θά πάει πίσω. Τό βῆμα πού ἔκανε δηλαδή πρίν, τό ἔχασε τώρα. Εἶναι ὅπως ἕνας ἄνθρωπος πού ἀνεβαίνει τήν κοίτη ἑνός ποταμοῦ. Ἄν κάποια στιγμή θελήσει νά χαλαρώσει γιά λίγο και σταματήσει ν’ ἀνεβαίνει, θά τόν πάρει πίσω τό ποτάμι.
Τό εἶπε ξεκάθαρα ὁ Χριστός: «Ὁ μή ὤν μετ᾽ ἐμοῦ κατ᾽ ἐμοῦ ἐστι» (Λουκ. 11,23). Ὅποιος δηλαδή δέν εἶναι μαζί μου, εἶναι ἐναντίον μου. Στή συγκεκριμένη στιγμή, ὁ ἀγῶνας σου ἦταν γιά τόν Χριστό; Ἄν ἦταν, εἶσαι μέ τόν Χριστό. Ἄν δέν ἦταν, εἶσαι ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ. Μπορεῖ νά ἔχεις κάνει μεγάλους κόπους καί σέ πολύ λίγο χρόνο ἄν κουραστεῖς καί ἀμελήσεις, νά τά χάσεις ὅλα καί νά πᾶνε χαμένοι οἱ κόποι σου. «Ὁ μή συνάγων μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει» (Λουκ. 11,23).
Γι’ αυτό πρέπει κάθε στιγμή ν’ ἀνανεώνουμε τήν πίστη μας. Πρέπει νά ἐπιβεβαιώνουμε τή θέλησή μας νά βασιλέψει ὁ Θεός στή ζωή μας. Κάθε στιγμή ὑπάρχει ἡ ἀντίρροπη δύναμη τοῦ Πονηροῦ, τοῦ κόσμου, τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου πού μᾶς ἀπειλεῖ, ὅτι θά μᾶς πάρει πίσω. Γι’ αὐτό ὁ Χριστός μᾶς μίλησε γιά ἐγρήγορση καί προσευχή, ὄχι μόνο γιά προσευχή.
Μπορεῖ νά προσεύχεσαι καί νά τό κάνεις μηχανικά. Τότε δέν κάνεις τίποτα. Πρέπει νά καταλαβαίνεις τί λές καί νά τό λές μέ ἀγάπη, νά κάνεις καρδιακή προσευχή, νά τό λές μέ πόνο, νά τό νιώθεις, νά τό λές μέ λαχτάρα, ἁπλά, άλλά παρακλητικά, ἀπό τήν καρδιά σου.
Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
Τό εἶπε ξεκάθαρα ὁ Χριστός: «Ὁ μή ὤν μετ᾽ ἐμοῦ κατ᾽ ἐμοῦ ἐστι» (Λουκ. 11,23). Ὅποιος δηλαδή δέν εἶναι μαζί μου, εἶναι ἐναντίον μου. Στή συγκεκριμένη στιγμή, ὁ ἀγῶνας σου ἦταν γιά τόν Χριστό; Ἄν ἦταν, εἶσαι μέ τόν Χριστό. Ἄν δέν ἦταν, εἶσαι ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ. Μπορεῖ νά ἔχεις κάνει μεγάλους κόπους καί σέ πολύ λίγο χρόνο ἄν κουραστεῖς καί ἀμελήσεις, νά τά χάσεις ὅλα καί νά πᾶνε χαμένοι οἱ κόποι σου. «Ὁ μή συνάγων μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει» (Λουκ. 11,23).
Γι’ αυτό πρέπει κάθε στιγμή ν’ ἀνανεώνουμε τήν πίστη μας. Πρέπει νά ἐπιβεβαιώνουμε τή θέλησή μας νά βασιλέψει ὁ Θεός στή ζωή μας. Κάθε στιγμή ὑπάρχει ἡ ἀντίρροπη δύναμη τοῦ Πονηροῦ, τοῦ κόσμου, τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου πού μᾶς ἀπειλεῖ, ὅτι θά μᾶς πάρει πίσω. Γι’ αὐτό ὁ Χριστός μᾶς μίλησε γιά ἐγρήγορση καί προσευχή, ὄχι μόνο γιά προσευχή.
Μπορεῖ νά προσεύχεσαι καί νά τό κάνεις μηχανικά. Τότε δέν κάνεις τίποτα. Πρέπει νά καταλαβαίνεις τί λές καί νά τό λές μέ ἀγάπη, νά κάνεις καρδιακή προσευχή, νά τό λές μέ πόνο, νά τό νιώθεις, νά τό λές μέ λαχτάρα, ἁπλά, άλλά παρακλητικά, ἀπό τήν καρδιά σου.
Ἱερομ. Σάββα Ἁγιορείτου
