ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ πλήρως ἀποστατημένο κόσμο οἱ ἄνθρωποι, οἰστρηλατημένοι
ἀπὸ τὸ κυνήγι τοῦ ἡδονισμοῦ, ἀναζητοῦν τὴν εὐτυχία ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχει!
Ὁ ἅγιος Νεκτάριος μᾶς γνωρίζει ποῦ μποροῦμε νὰ τὴν βροῦμε: «Τίποτε δὲν
εἶναι μεγαλύτερο ἀπ’ τὴν καθαρὴ καρδιά, γιατί μία τέτοια καρδιὰ γίνεται
θρόνος τοῦ Θεοῦ. Καὶ τί εἶναι ἐνδοξότερο ἀπὸ τὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς
τίποτε. Λέει ὁ Θεὸς γι’ αὐτοὺς ποὺ ἔχουν καθαρὴ καρδιά:
“Ἐνοικήσω ἐν
αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι
λαός” (Β’ Κορ. 6,16). Ποιοὶ λοιπὸν εἶναι εὐτυχέστεροι ἀπ’ αὐτοὺς τοὺς
ἀνθρώπους; Καὶ ἀπὸ ποιὸ ἀγαθὸ μπορεῖ νὰ μείνουν στερημένοι; Δὲν
βρίσκονται ὅλα τ’ ἀγαθὰ καὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὶς
μακάριες ψυχές τους; Τί περισσότερο χρειάζονται; Τίποτε, στ’ ἀλήθεια,
τίποτε! Γιατί ἔχουν στὴν καρδιά τους τὸ μεγαλύτερο ἀγαθό: τὸν ἴδιο τὸ
Θεό. Πόσο πλανιοῦνται οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἀναζητοῦν τὴν εὐτυχία μακριὰ ἀπὸ
τὸν ἑαυτό τους, στὶς ξένες χῶρες καὶ τὰ ταξίδια, στὸν πλοῦτο καὶ στὴ
δόξα, στὶς μεγάλες περιουσίες καὶ στὶς ἀπολαύσεις, στὶς ἡδονὲς καὶ σ’
ὅλες τὶς χλιδὲς καὶ ματαιότητες ποὺ κατάληξή τους ἔχουν τὴν πίκρα! Ἡ
ἀνέγερση τοῦ πύργου τῆς εὐτυχίας ἔξω ἀπὸ τὴν καρδιά μας, μοιάζει μὲ
οἰκοδομὴ ποὺ κτίζεται σὲ ἔδαφος ποὺ σαλεύεται ἀπὸ συνεχεῖς σεισμούς.
Σύντομα ἕνα τέτοιο οἰκοδόμημα θὰ σωριαστεῖ στὴ γῆ. Ἀδελφοί μου! Ἡ
εὐτυχία βρίσκεται μέσα στὸν ἴδιο σας τὸν ἑαυτό, καὶ μακάριος εἶναι ὁ
ἄνθρωπος ποὺ τὸ κατάλαβε αὐτό. Ἐξετάστε τὴν καρδιά σας καὶ δεῖτε τὴν
πνευματική της κατάσταση…»! Μέσα ἀπὸ τὴν προσωπικὴ πνευματικὴ ἄσκησή
μας ἂς ψάξουμε καὶ τὴν ἀληθινὴ εὐτυχία στὴν κάθαρση τῆς ψυχῆς μας!
