ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ
Ό Κάρολος είναι ένας μαθητής τοῦ γυμνασίου τῆς Ιεραποστολής τών Ρωμαιοκαθολικών τού Κολουέζι. Ακόμη έμενε στό οικοτροφείο τους δωρεάν. Τοῦ είχαν άναθέσει τό διακόνημα τοῦ αποθηκαρίου. Ήταν καί στήν χορωδία τών ψαλτών τῆς έκκλησίας τους. Τοῦ πλήρωναν καί τά δίδακτρα κάθε μήνα γιά τίς σπουδές του.
Μέσω κάποιου καθηγητού τοῦ Γυμνασίου τῆς Ιεραποστολής μας, ρωμαιοκαθολικού κι αύτού στό θρήσκευμα, ήλθε σέ κάποια συζήτησι καί γνωριμία μέ τήν Όρθοδοξία, Ζήτησε νά μάθει περισσότερα. Ό καθηγητής τόν έστειλε κοντά μας. Τοῦ δώσαμε βιβλία. Τοῦ έξηγήσαμε πολλές άπό τίς διαφορές τῶν Εκκλησιών μας καί τόν άφήσαμε στό έλεος καί τήν φώτισι τοῦ Θεοῦ. Εκείνος διάβασε τά βιβλία πού τοῦ δώσαμε κι άκόμη τά έδειξε στούς καθολικούς ιερείς. Τούς είπε άκόμη ότι σωτηρία υπάρχει μόνο στήν Όρθόδοξη Έκκλησία. Αύτοί έθύμωσαν καί τοῦ είπαν νά έπιστρέψει τά βιβλία, διότι γράφουν ψέμματα. Ό Κάρολος μάς τά είπε όλα αύτά. Τοῦ συστήσαμε ψυχραιμία καί προσευχή νά δούμε τί θά άπογίνει. Τελικά τόν έδιωξαν άπό τό οικοτροφείο τους, τοῦ πήραν τά κλειδιά τῆς άποθήκης καί τόν έξώρισαν άπό τήν Ιεραποστολή τους ως πλανεμένο καί αιρετικό.
Τό παλλικάρι τά δέχθηκε όλα αύτά χωρίς νά άπελπισθή, χωρίς νά υποκύψει σ' αύτές τίς συμφορές πού τό βρήκαν. Γνώριζε ότι άπό τώρα θά βρίσκεται στούς δρόμους, χωρίς τροφή καί στέγη καί χωρίς δίδακτρα γιά τίς σπουδές του. Τότε ήταν μήνας Νοέμβριος καί έπέστρεφα γιά τήν Ελλάδα. Τόν άφησα στά χέρια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ιεραποστολής μας. Εύχόμεθα νά ολοκληρώσει τίς σπουδές του καί τήν έπιθυμία του νά ένταχθή οριστικά στήν Αγία Όρθόδοξη Εκκλησία μας γιά νά έπιτύχει καί τήν σωτηρία τής ψυχής του, όπως τό έπόθησε.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
