«Πνευματική φαρέτρα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ»
ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΤΟΥ
ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ
Τόν Φεβρουάριο τοῦ 1999 στό Μοναστήρι τοῦ Άγίου Νεκταρίου πού ἀπέχει τρία χιλιόμετρα ἀπό τήν Βάσι της Ιεραποστολής του Κολουέζι ἡ άδελφή Δόκιμη Βάσσα ἠνωχλεῖτο καθημερινά ἀπό δριμύτατους πόνους της μέσης της. Κυριολεκτικά έλούζετο μέ τά δάκρυά της ἀπό τους πόνους. Τήν περίοδο τῆς Τεσσαρακοστῆς δέν μποροῦσε νά κάνει οὔτε μία μετάνοια. Ἡ προϊσταμένη τῆς Μονῆς, Μοναχή Θέκλα τήν παρηγόρησε καί τῆς εἶπε ὅτι θά πᾶνε στό νοσοκομεῖο γιά ἀκτῖνες. Άπό τήν ἀκτινογραφία εἶδαν οἱ γιατροί ὅτι εἶναι μία κύστη μέ πύον μέσα σέ σπόνδυλο στό κάτω μέρος τῆς σπονδυλικῆς της στήλης.
Ό π. Μελέτιος ύποσχέθηκε στήν Δόκιμη Μοναχή ότι θά τήν πάει στό Λουμπουμπάσι σέ μεγαλύτερο καί πιό ἐκσυγχρονισμένο νοσοκομεῖο γιά νά πάρουν ἴσως ἄλλη καί καλλίτερη γνώμη ἀπό τούς γιατρούς.
Τίς ἡμέρες εκείνες ἡ Αδελφή Βάσσα μαζί μέ τήν Ἀδελφή Θέκλα κι άλλες Αδελφές κάθε βράδυ έκαναν παράκλησι στόν Ἅγιο Νεκτάριο. Ἡ Βάσσα τόν παρακαλούσε μετά δακρύων νά τήν λυπηθή καί ν' άποφύγει τό μαχαίρι τῆς ἐγχειρήσεως. Δέν προσευχήθηκαν γιά πολλές ημέρες καί ὁ Άγιος Νεκτάριος θεράπευσε τελείως τήν Αδελφή Βάσσα. Εκείνες τίς ἡμέρες ήλθε ὁ γιατρός μας κ. Μυΐοΐο καί ρώτησε τήν Αδελφή Θέκλα πώς πάει μέ τήν μέση της ἡ Αδελφή Βάσσα. Ἡ Αδελφή Θέκλα τοῦ εἶπε ὅτι δέν ξέρει διότι ἐπί αρκετές ημέρες τώρα δέν τῆς εἶπε τίποτε ή Βάσσα. Έξήτασε ό γιατρός τήν Αδελφή καί διεπίστωσε ότι δέν υπήρχε τό έξόγκωμα στό σημείο ἐκεῖνο. «Αὐτό μόνο μέ ἐγχείρησι θά μπορούσε νά βγή», είπε ὁ γιατρός. Κι ἐδῶ λοιπόν, τό θαῦμα τοῦ Ἁγίου ἦταν φανερό. Ή αγάπη της καί ἡ εὐλάβειά της τώρα γιά τόν Ἅγιο Νεκτάριο θά παραμείνει στήν καρδιά καί τήν ζωή της γιά πάντα.
Μέ τήν εὐλογία τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
