Μία από τις πιο τραγικές και οδυνηρές καταστάσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος είναι το να βρεθεί τυφλός. Είτε εκ γενετής είτε μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Ζει μέσα στο σκοτάδι, στην μοναξιά, την κοινωνική απομόνωση και δεν μπορεί ν' απολαύσει καμμία από τις ομορφιές του κόσμου.
Παρ' όλα αυτά όμως στην αγία Γραφή βλέπουμε τυφλοί άνθρωποι να ανακαλύπτουν τον Χριστό και να πιστεύουν σ' αυτόν, ενώ οι ανοιχτομάτηδες αρχιερείς, γραμματείς, φαρισαίοι, κοσμικοί άρχοντες να μη πιστεύουν, παρ' όλα τα θαύματα που βλέπουν, και να φθάνουν στο σημείο να λένε ότι με τη δύναμη του Διαβόλου κάνει ο Χριστός τα θαύματά του (Ματθ. 9,34).
Συνεπώς χειρότερη από την σωματική τύφλωση και πιο τραγική είναι η ψυχική τύφλωση. Αυτή καθιστά τον άνθρωπο εντελώς ανάπηρο και σ' αυτή τη ζωή και στην άλλη.
Αλλά ας δούμε τι λέγει σχετικά με το θέμα που εξετάζουμε ένας πατέρας της Εκκλησίας μας, ο άγιος Θεόφιλος Αντιοχείας (2ος αιών μ. Χ,). Κάποιος Αυτόλυκος, μαθητής και φίλος του αγίου Θεοφίλου, τον ρωτά· «Δείξε μου τον Θεόν σου»· και ο Θεόφιλος απαντά· «Δείξε μου τον άνθρωπό σου κ’ εγώ θα σου δείξω τον Θεό μου. Διότι όπως οι τυφλοί δεν μπορούν να δουν τον ήλιο, όχι γιατί δεν υπάρχει, αλλά γιατί αυτοί δεν έχουν υγιείς οφθαλμούς, έτσι συμβαίνει και με τον Θεό. Εάν δεν τον βλέπουν, τον εαυτό τους πρέπει να θεωρούν άρρωστο και να προσπαθούν να τον θεραπεύσουν. Λοιπόν δείξε μου τους οφθαλμούς της ψυχής σου υγιείς, ώστε να μπορούν να δουν, και τ’ αυτιά της καρδιάς σου υγιή, ώστε να μπορούν να ακούσουν.
»Πρέπει η ψυχή σου να είναι καθαρή όπως ένας γυαλισμένος καθρέφτης. Εάν υπάρχει κάποιο ελάττωμα στον καθρέφτη, τότε δεν μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας. Το ίδιο συμβαίνει, και όταν η ψυχή μας είναι σκοτισμένη και μαυρισμένη από τα πάθη· δεν μπορεί να δει τον Θεό. Ο Θεός στέλνει τις ακτίνες του, αλλά ο καθρέφτης της ψυχής μας, επειδή είναι σκουριασμένος, δεν τις δέχεται ούτε τις αντανακλά. Και έτσι μέσα του δεν μπορεί να σχηματισθεί η εικόνα του Θεού. Πώς λοιπόν να λάβουμε γνώση του Θεού;».
Γι’ αυτό προσθέτει ο άγιος Θεόφιλος· «Δείξε λοιπόν και συ τον εαυτό σου, εάν δεν είναι μοιχός, πόρνος, αρσενοκοίτης, άρπαξ, φθονερός, οργίλος, συκοφάντης… Εάν τα έχεις αυτά, τότε ο καθρέφτης της ψυχής σου είναι σκουριασμένος. Καθάρισέ τον, και τότε ο ήλιος της δικαιοσύνης θ’ αντικατοπτριστεί μέσα σου και θα τον δεις. Μη μου ζητάς να σ’ τον περιγράψω, γιατί ο Θεός είναι άρρητος και ανέκφραστος. Πρέπει να έχεις προσωπική εμπειρία».
Εκτός όμως από τη δυνατότητα να βρει τον Θεό και να πιστεύσει σ' αυτόν, τον τυφλό συνάνθρωπό μας τον ευλογεί ο Θεός, ούτως ώστε να μπορέσει να πετύχει μεγάλα και σπουδαία, όπως οι πλήρως υγιείς άνθρωποι. Θα παραθέσουμε μερικά αξιόλογα πρόσωπα από την μαρτυρική και ηρωική τάξη των τυφλών συνανθρώπων μας, από τον ελληνικό χώρο της καθ' ημάς Ανατολής.
Δίδυμος ο τυφλός 313-398
Θεολόγος και συγγραφέας στην περίφημη Κατηχητική Σχολή της Αλεξανδρείας, της οποίας ηγήθηκε για μισό περίπου αιώνα.
Μολονότι τυφλώθηκε όταν ήταν τεσσάρων ετών, πριν μάθει ανάγνωση, κατόρθωσε να σπουδάσει Φιλοσοφία, Ρητορική, Γραμματική και Μουσική και να επιδοθεί στη συγγραφή αξιόλογων έργων. Όταν έθεσε τις υπηρεσίες του στη διάθεση της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας, τοποθετήθηκε από τον Αθανάσιο Αλεξανδρείας επικεφαλής της χριστιανικής κατηχητικής σχολής της πόλης, όπου έζησε και εργάστηκε. Μεταξύ των μαθητών του περιλαμβάνονται ο Ιερώνυμος, ο Ρουφίνος και ο Αμβρόσιος Αλεξανδρείας.
Δοσίθεος Παρασκευαΐδης Κατουνακιώτης 1912-1991
Γεννήθηκε το 1912 στην Αττάλεια της Μ. Ασίας. Έχασε το φώς του σε ηλικία 5 ετών. Το 1931 (19 ετών) έγινε μοναχός στο Αγ. Όρος. Επινόησε σύστημα Μπρέιγ για τη Βυζαντινή μουσική και μετέγραφε σε αυτό όλα τα κλασσικά μαθήματα. Συνέθεσε και νέα μέλη βασιζόμενος σε κλασσικές γραμμές και θέσεις. Απο πληροφορίες μαθητών του, ο π. Δοσίθεος θαύμαζε και ακολουθούσε τον τρόπο εκτέλεσης του Ιακώβου Ναυπλιώτη. Κοιμήθηκε την Παρασκευή της εβδομάδος των Βαΐων το 1991 σε ηλικία 79 ετών.
Μελέτιος Αϊβαζίδης μοναχός ορφανοτρόφος 1918-2012
Ο μοναχός Μελέτιος Αϊβαζίδης γεννήθηκε στην Νικόπολη του Πόντου το 1918. Ήρθε με τους γονείς του πρόσφυγας. Μετά από περιπλανήσεις καταστάλαξαν οι γονείς του στην Λεπτοκαρυά Γιαννιτσών. Αγαπούσε πολύ την εκκλησία και από 2 ετών έψελνε το τροπάριο του Ιωάννη του Προδρόμου.
Βοηθώντας τους γονείς του στα καπνά, όταν ήταν 11 χρονών, ένα παιδάκι πέταξε μια καπνοβελόνα και καρφώθηκε στο μάτι του μικρού Κυριάκου. Έτσι έχασε το μάτι του και εν συνεχεία, χάλασε και το άλλο μάτι του Από τα 11 του χρόνια ήταν παντελώς τυφλός. Στα 18 του χρόνια, εκάρη μοναχός στο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου Ναούσης, με το όνομα Μελέτιος.
Έκτοτε αν και τυφλός, σκορπούσε γύρω του ισχυρό φως. Ίδρυσε ορφανοτροφείο στην Νάουσα. Πέρασαν από τα χέρια του και μεγάλωσαν 2000 ορφανά και πλέον. Το έργο του ήταν πολύ μεγάλο. Έγινε πατέρας των ορφανών και βοηθός του κόσμου.
Έχει κάνει Ησυχαστήριον που ονομάζεται «Ησυχαστήριον Επτάρυθμος Χάρις». Κοντά
του έβρισκαν παρηγοριά πολλές κουρασμένες ψυχές. Τους συμβούλευε, τους
παρηγορούσε και το Ησυχαστήριο του λειτουργούσε και σαν πτωχοκομείο.
Πολλοί πέρασαν και έπαιρναν την συμβουλή του και την ευλογία του.
Το
τηλέφωνό του δεν σταματούσε να χτυπά και να συμβουλεύει μέχρι αργά την
νύκτα. Το έργο του ήταν έργο ανθρωπιάς, έργο Θεού. Οι προσευχές του
είναι άπειρες, τα γραφόμενά του ατελείωτα. Στα ράφια του ησυχαστηρίου
βρίσκεις προσευχές και λόγους δικούς του, με τις χρονολογίες που τα
έλεγε.
Στα 94 χρόνια του αρρώστησε. Τον μετέφεραν στο νοσοκομείο των Γιαννιτσών γιατί έπεσε σε κώμα από το σάκχαρο. Στο νοσοκομείο υπεβλήθηκε σε εξετάσεις και βρέθηκε πως ο πνεύμονάς του είχε μαζέψει υγρό. Παρόλο τα χρόνια του και την αρρώστια του έδινε την ευλογία του, σε όσους τον επισκέπτονταν. Πέρασε πολύς κόσμος από το νοσοκομείο Γιαννιτσών για να τον δει. Από τις 3 Ιανουαρίου που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, έμεινε μέχρι τις 13 ημέρα Παρασκευή. Οι γιατροί του επέτρεψαν να βγεί και να πάει στο μοναστήρι του. Είχε μια βδομάδα που επέστρεψε στο μοναστήρι του και εκοιμήθη στις 20/1/2012 ημέρα Παρασκευή, αφού πρώτα εξομολογήθηκε και εκοινώνησε.
Ας δοξάσουμε τον Θεό για την χάρη που δίδει στους σωματικά αναπήρους και ας προσέξουμε μη καταντήσουμε ανάπηροι πνευματικά.
ΑΡΧΙΜ. ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ
