Ταχτσόγλου Καλλιόπη: Ἀγαπῶ πολὺ τὸ θέατρο, ἀγαπῶ τὴν τέχνη μου, μὰ αὐτό, δὲν εἶναι θέατρο!!! Εἶναι ὄργανο ἐξυπηρετήσεως τοῦ συστήματος!!!

 Ταχτσόγλου Καλλιόπη, ἠθοποιὸς

 Στὶς 4 Νοεμβρίου ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἅγιο  (τὸν μαρμαρωμένο) Βασιλέα Ἰωάννη Βατάτζη καὶ τὸν πονεμένο ἅγιο τοῦ Πόντου, Γεώργιο Καρσλίδη, ἑορτάζει καὶ ὁ ἅγ. Πορφύριος ὁ Μίμος, ὁ προστάτης τοῦ Θεάτρου.

 Ἡ καλὴ  ἀλλοίωσις ποὺ συμβαίνει ὅταν ὁ ἠθοποιὸς δίδεται στὰ δεδομένα τοῦ ρόλου του, καλλιεργεῖ τὴν ψυχὴ καὶ τοῦ ἰδίου τοῦ ἠθοποιοῦ ἀλλὰ καὶ ὅσων τὸν παρακολουθοῦν, τῶν θεατῶν δηλαδή.Αὐτὴ ἡ καλὴ ἀλλοίωσις ἔκανε τὸν Πορφύριο τὸν μίμο τοῦ Βυζαντίου, ἀπὸ χλευαστὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Πίστεως, ἅγιο, καὶ τοῦ θεάτρου προστάτη!!

 Τὸ θέατρο τὰ τελευταῖα χρόνια νοσεῖ, καθὼς βρίσκεται μακρυὰ  ἀπὸ τὸν προορισμό του ποὺ εἶναι τὸ «παιδεύειν ἀνθρώπους καὶ βελτίους ἀπεργάζεσθε». Ἀπό, Διδασκαλεῖον δηλαδή.

 Ἔχει ἰσοπεδωθεῖ ἀπὸ ἰδεολογικοδικαιωματισμοὺς καὶ μοντερνοπροοδευτισμοὺς καὶ καριεροθηρίες καὶ οἱ ἠθοποιοί, ἀπὸ πρωτοπόροι, κατάντησαν δουλάκια τῶν δούλων τῶν ὑπερδούλων τοῦ διαβόλου. Οἱ σοβαροὶ θεατρόφιλοι, σταμάτησαν νὰ βλέπουν θέατρο πρὸ ἐτῶν, ὅπως πολλοὶ μοῦ ὁμολόγησαν καὶ οἱ τωρινοὶ θεατὲς παρακολουθοῦν σὰν ἀπολιθωμένοι ὅ,τι καὶ ἄν δοῦν.

 Σὲ κάποιο θέατρο, Ἰταλὸς σκηνοθέτης σκηνοθέτησε Ἕλληνες ἠθοποιοὺς σὲ ἔργο ἀμερικάνικο. Καλῶς. Ἡ παράστασις τελειώνει μὲ τὸν ἕναν ἠθοποιὸ νὰ φιλᾶ στὸ στόμα καὶ τὸν ἄνδρα καὶ τὴν γυναῖκα ἠθοποιό, χωρὶς νὰ ὑπάρχει  αὐτὸ  στὸ ἔργο. Καὶ οἱ θεατές, ἀποσβολωμένοι!!!  κανεὶς δὲν κατάλαβε τὶ εἶδε;  δὲν θύμωσε κανείς;; δὲν ἐνοχλήθηκε;; τὸ θεώρησε φυσιολογικό;; (οἱ ἠθοποιοὶ παρεμπιπτόντως, δὲν εἶναι ἐκδιδόμενοι ὥστε νὰ φιλιῶνται μὲ κάθε εὐκαιρία καὶ τὸ θέατρον, δὲν εἶναι πορνεῖον! τοὺς γονεῖς, τὰ παιδιά τους, δὲν τοὺς ντρέπονται;;) τὸ θεώρησε πὼς πρέπει νὰ τὸ δεχτεῖ σὰν φαινόμενο τῆς ἐποχῆς, σὰν μόδα, σὰν κάτι ποὺ πρέπει νὰ τὸ δεχτεῖ ἀδιαμαρτύρητα;; Καὶ τὸ χειροκρότησαν κι ὅλας!! Οὔτε μὲ τὴν σιωπηρή τους ἀποχώρηση κἄν δὲν ἐτόλμησαν νὰ δείξουν κάποια δυσαρέσκεια, οἱ θεατές!! Ὅλα καλά!!

Ἀγαπῶ πολὺ τὸ θέατρο, ἀγαπῶ τὴν τέχνη μου, μὰ αὐτό, δὲν εἶναι θέατρο!!! Εἶναι ὄργανο ἐξυπηρετήσεως τοῦ συστήματος!!! Φίλοι ἠθοποιοί. λυπᾶμαι. Σᾶς λυπᾶμαι!! ΛΥΠΑΜΑΙ!! Γίνατε ὑποτακτικοὶ τοῦ συστήματος. Οὔτε πατρίδα, οὔτε γλῶσσα, οὔτε Χριστός, οὔτε θεατρικὴ τέχνη, οὔτε ἀλήθεια, οὔτε ἀνθρώπινο πάσχον ὄν βρίσκονται μέσα στὰ ἐνδιαφέροντά σας!! Πάγωσε ἡ ζεστὴ παιδική σας ψυχὴ καὶ γίνατε ἀπὸ ἄνθρωποι, χιονάνθρωποι!! Κρίμα!! 

Ὅσο γιὰ τοὺς θεατές, ξυπνῆστε!! πληρώνετε εἰσιτήριο, ἐπιτέλους, ὁ πελάτης ἔχει πάντα δίκαιο!! ξυπνῆστε, ἀντιδρᾶστε, τὸ θέατρο εἶναι τέχνη ζωντανὴ καὶ ἀπὸ τὴν φύση της λαϊκή, μὴν τὴν καταντᾶτε ὑπνωτήριο καὶ νεκροτομεῖο !!

Υ.Γ. Σὲ ἕνα τοῖχο ἔγραφε πρὶν χρόνια (τώρα οἱ τοίχοι ἔχουν μουτζούρες μὲ σκοτεινὰ κρυφομηνύματα)

«ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΥΝΑΝΙΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ»  καὶ πάντα γελοῦσα ὅταν τὸ ἔβλεπα ! Μᾶς ταιριάζει, γάντι !

Υ.Γ. Η ΖΙΛΙΕΤ ΜΠΙΝΟΣ, ἡ Ὀρθόδοξη; μᾶς ἔκανε μήπως  νὰ ντραποῦμε λιγάκι;; ἤ μπᾶ;;

«Ὀ οὐρανός, ἡ θάλασσά σας, εἶναι ἔμπνευση γιὰ μένα», εἶπε, κάνοντας ἀναφορά στὸν Σοφοκλή καὶ τὸν Ὄμηρο καὶ τὸν Ἅγιο Παΐσιο. «Μοῦ δείχνουν τὸν δρόμο καὶ μὲ γεμίζουν μὲ αἴσθημα ἀνύψωσης»

 Ταχτσόγλου Καλλιόπη, ἠθοποιὸς