Σκέψεις γύρω ἀπὸ τὴν ἀπομάκρυνση τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπὸ τοὺς χώρους τῶν ἱερῶν στὴ Μητρόπολη Περιστερίου
«Οὐ γὰρ ἔκρινα τοῦ εἰδέναι τί ἐν ὑμῖν εἰ μὴ Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ τοῦτον ἐσταυρωμένον» (1 Κορ. 2,2). Ἦταν ἡ τοποθέτηση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἀπέναντι σ’ ἐκείνους τοὺς Κορινθίους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν συνηθίσει νὰ ἐκτιμοῦν τὴν ἀνθρώπινη σοφία καὶ τὴ ρητορικὴ τέχνη. Κέντρο τοῦ κηρύγματός του ἀποτελοῦσε ὁ ἐσταυρωμένος Ἰησοῦς. Αὐτὸ δημιουργεῖ ἀνάλογη ὑποχρέωση τοποθέτησης τῆς εἰκόνας τοῦ ἐσταυρωμένου Ἰησοῦ σὲ κεντρικὰ σημεῖα τῶν ναῶν (καὶ στὸ ἱερό).
Ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι ἡ ἀρχαία παράδοση δὲν τοποθετοῦσε ἐσταυρωμένους στὸ ἱερὸ βῆμα δὲν μπορεῖ νὰ δικαιολογήσει τὴν ἀπομάκρυνση. Ὑπάρχουν ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες μὲ διαφορετικὲς παραδόσεις. Μερικὲς κατοπινὲς παραδόσεις ἔγιναν τόσο δημοφιλεῖς στὸν ὀρθόδοξο λαό, ὥστε θὰ θεωροῦνταν βεβήλωση ἀκόμη καὶ ἡ σκέψη κατάργησής τους. Διανοεῖται κανεὶς σήμερα νὰ ἀπομακρύνει τὰ ἐπιτάφια ἐγκώμια ἀπὸ τὴ λατρεία τῆς Μ. Παρασκευῆς, ἐπειδὴ εἰσήχθηκαν μόλις τὸν 15ο αἰ.;
Οὔτε θυμίζει προτεσταντικὴ ἢ ρωμαιοκαθολικὴ ἐπίδραση ὁ Ἐσταυρωμένος. Οἱ μὲν Προτεστάντες στὴ συντριπτικὴ πλειονότητά τους δὲν ἔχουν ἐσταυρωμένους στοὺς ναούς τους παρὰ μόνο μοντέρνους σταυρούς, μερικοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἀπαιτοῦν ἰσχυρὴ φαντασία, γιὰ νὰ ἐκληφθοῦν ὡς σταυροί. Αὐτὸ ἐπιδιώκει καὶ ὁ σεβασμιότατος Περιστερίου, ἐνῷ κατηγορεῖ ἐπὶ προτεσταντισμῷ, τοὺς ἐμμένοντες στὸν Ἐσταυρωμένο;
Οὔτε ὑπενθυμίζει ἄγαλμα τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν ἡ εἰκόνα τοῦ ὀρθοδόξου Ἐσταυρωμένου, ἐπειδὴ δὲν ἔχει διαστάσεις ἀγάλματος. Παραμένει εἰκόνα.
Κύριο γνώρισμα τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι ἡ συνοδικότητα. Ἀπὸ πότε κάθε ἐπίσκοπος, ἀκόμη καὶ μὲ πανεπιστημιακὲς περγαμηνές, ἐνεργεῖ «δίχα τῆς συνόδου» καὶ κατὰ τὸ δοκοῦν; Ἂν κάθε ἐπίσκοπος ἐνεργοῦσε παρόμοια στὴ μητρόπολή του, τότε θὰ ὁδηγούμασταν σὲ ἀναρχία. Ὁ καθηγητὴς τοῦ κανονικοῦ δικαίου ὀφείλει τιμὴ στὸ ἀντικείμενο τῆς ἐπιστήμης του καὶ νὰ θέσει στὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὅλους τοὺς ἰσχυρισμούς του καί, ἐὰν ἐκείνη ταχθεῖ ὑπὲρ τῆς ἀπόψεώς του, τότε καὶ μόνο μπορεῖ νὰ προβεῖ σὲ ἐνέργειες ἀπομάκρυνσης τοῦ Ἐσταυρωμένου. Ἄλλως φανερώνει ἔλλειψη σεβασμοῦ πρὸς τὸ συνοδικὸ σύστημα καὶ πρὸς τὴν ἐπιστήμη ποὺ διδάσκει στοὺς φοιτητές του.
δρ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΡ. ΤΣΑΚΑΛΙΔΗΣ
θεολόγος-θρησκειοπαιδαγωγὸς
