Θεοφ. Επισκόπου Μπουκόμπας καί Δ. Τανζανίας κ. Χρυσοστόμου
Μοῦ ἄρεσαν οἱ εἰκόνες
Ο Τίτος ἦταν δάσκαλος, μέλος μιᾶς ψεύτικης ἐκκλησίας καί ἀναζητοῦσε τήν άληθινή πίστη. Εἶχε μεγάλη ἀγωνία. Δέν ἦταν καθόλου ἀναπαυμένος μέσα στην πλάνη τῆς αἵρεσης πού βρισκόταν.
Παρακαλοῦσε τόν Θεό νά τόν ὁδηγήσει στήν ἀλήθεια καί τό φῶς.
Κάποτε παρατήρησε κάποιους χωριανούς του πού συγκεντρώνονταν σέ μιά καινούργια εκκλησία.
Ρώτησε καί ἔμαθε, που μαζεύονται για προσευχή.
Πράγματι πῆγε καί βρέθηκε σέ ἕναν Ὀρθόδοξο Ναό τῆς Ἀναλήψεως στην Kaimba nja.
Ἦταν ἕνας ὡραῖος Ὀρθόδοξος Ναός μέ ώραία αρχιτεκτονική. Λειτουργοῦσε ἕνας σεβάσμιος ἱερέας. Ἔψαλλαν ὅλοι ὕμνους ὡραίους, κατανυκτικούς. Αγαλλίασε ἡ ψυχή του. Κάτι περίεργο συνέβαινε μέσα σ’ αὐτόν τόν Ναό. Δέν ἦταν σάν τίς ψεύτικες ἐκκλησίες που οὔρλιαζαν καί ἔβγαζαν ἀκατανόητες κραυγές. Μόνο ταραχή ένιωθε ἐκεῖ.
Τότε ἔγινε μιά ἀποκάλυψη!
Τώρα μιά ἀγαλλίαση ἦλθε μέσ’ τήν ψυχή του!
Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ!
Ἄκουσε μια φωνή μέσα του.
-Ἐδῶ εἶναι ὁ Θεός!
Τότε ἔπεσε το βλέμμα του στίς εἰκόνες πού ἦταν στο τέμπλο. Εἶχαν κάτι θαυμαστό. Βλέποντας τίς Ὀρθόδοξες εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τοῦ Προδρόμου καί τῆς Ἀναλήψεως σάν νά ἔβλεπε παράθυρα, ἀπ’ ὅπου ἀντίκρυζε τόν οὐρανό!
Ἔβλεπε τον Παράδεισο!
Οἱ εἰκόνες ἦταν σαν βιβλία μέσα ἀπό τά ὁποῖα διάβαζε καί μάθαινε τήν πίστη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Ὁ ἴδιος ὁμολογεῖ:
-Μοῦ ἄρεσαν οἱ εἰκόνες!
Τότε κατάλαβα τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας.
-Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ ἀληθινή Ἐκκλησία! Ἐδῶ εἶναι ἡ αλλά αληθινή πίστη!
Μετά ἀπό ἀρκετό καιρό κατήχησης ἔλαβε τό Ἅγιο Βάπτισμα. Ἔγινε Ὀρθόδοξος χριστιανός.
Ἔβαλε μέ χαρά καί τόν Τίμιο Σταυρό στο στήθος του καί ἔτσι κυκλοφοροῦσε.
Τόν εἶδε ἡ γυναίκα του καί τόν ρώτησε, τί εἶναι αὐτός ὁ Σταυρός.
– Ἔγινα ὀρθόδοξος χριστιανός! εἶπε με χαρά.
-Τί εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία; Γιατί δέν μοῦ εἶπες καί σέ μένα; Πές μου, τί εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία;
Σιγά-σιγά ἔγινε καί ὅλη ἡ οἰκογένεια Ὀρθόδοξη.
Αυτά προς το παρόν…
