Τά τελευταῖα χρόνια, τέλη Ὀκτωβρίου, παρατηρεῖται κυρίως στά δημοτικά σχολεῖα τῆς χώρας προσπάθεια ἐξοικείωσης τῶν παιδιῶν μέ μία νέα «γιορτή», πού ἐναρμονίζεται μέ τό πνεῦμα τῆς Νέας Ἐποχῆς. Πρόκειται γιά τό Halloween (Χάλλοουϊν), ὅπως προβάλλεται μέσα ἀπό τό μάθημα τῶν Ξένων Γλωσσῶν, εἰδικά στίς πρῶτες τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ.
Ἑορτάζεται στίς 31 Ὀκτωβρίου καί ἔχει χαρακτήρα νεκρώσιμο καί μνήμης τῶν κεκοιμημένων. Οἱ ἐκδηλώσεις τῆς γιορτῆς ἕλκουν τήν καταγωγή τους ἀπό τόν ἀρχαῖο κελτικό παγανισμό (Samhain), σύμφωνα μέ τόν ὁποῖο κατά τή συγκεκριμένη ἡμέρα «χαλαρώνουν» τά στεγανά ὅρια μεταξύ τῶν δύο κόσμων -τῶν ζωντανῶν καί τῶν νεκρῶν- καί τά «πνεύματα» γίνονται πιό «δραστήρια».
Ἡ «γιορτή» εἶναι ἕνα πλήρως ἐμπορευματοποιημένο νεανικό ἔθιμο, κατά τό ὁποῖο δεσπόζουν οἱ μορφές τῆς μάγισσας, τῆς σκαλισμένης κολοκύθας, τῶν φαντασμάτων καί ξωτικῶν, μέσα ἀπό μεταμφιέσεις, παιχνίδια, τραγούδια καί συναφεῖς δραστηριότητες. Παράλληλα, ἀρκετά κοσμικά κέντρα ὑπόσχονται «ξεχωριστές» βραδιές καί πάρτι, μέ κορύφωση τήν 31η Ὀκτωβρίου. Ἀξιοσημείωτος πράγματι συγχρονισμός· τό Χάλλοουϊν εἰσάγεται δυναμικά.
Ἱστοσελίδες σχολείων ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα προβάλλουν ἀφιερώματα καί ἀναμνηστικές φωτογραφίες ἀπό ἐκδηλώσεις τῶν τάξεων ἀφιερωμένες στό Χάλλοουϊν. Τί ἄραγε ἀποκομίζει τό παιδί ἀπό ἕνα τέτοιο ἑορτολογικό μωσαϊκό καί μάλιστα κατά τίς ἡμέρες τῆς ἐθνικῆς μας ἐπετείου καί τῆς ἑορτῆς τῆς Ἁγίας Σκέπης;
Γιά τούς νεοπαγανιστές τό Χάλλοουϊν εἶναι ἐπίσημη ἑορτή καί συνοδεύεται ἀπό ποικίλες τελετές. Δέν εἶναι λίγες οἱ περιπτώσεις πού τά παιδιά ἀποκομίζουν τήν ἐντύπωση ὅτι ἡ ἐπικοινωνία μέ τούς νεκρούς εἶναι ἐφικτή, συνδυάζοντας τίς ἀποκρυφιστικές πλάνες μέ τό παιχνίδι καί τή διασκέδαση. Τό ὅλο τελετουργικό ἀποτελεῖ σοβαρή ἐξοικείωση μέ τό μαγικό στοιχεῖο -καί μάλιστα ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων- καί σταθερό προθάλαμο στό νεοπαγανιστικό κίνημα (Wicca), τό ὁποῖο στήν Ἀμερική κάνει θραύση στίς νεαρές ἡλικίες.
Ἀναμφισβήτητα, ἡ ἑορτή τοῦ Χάλλοουϊν ἀντίκειται στούς σκοπούς τῆς ἑλληνορθόδοξης παιδείας μας, καθώς ὑποβιβάζεται ἡ ἐθνική μας ἐπέτειος καί δημιουργεῖται σύγχυση στά παιδιά, πού ἀδυνατοῦν νά ἀντιληφθοῦν τί ἀκριβῶς γιορτάζεται. Εἶναι ξένο σῶμα στήν ἑλληνική κοινωνία, ἕνας ἀκόμα δούρειος ἵππος τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καί τῆς πανθρησκείας, πού μέ -φαινομενικά- ἀθῶο πρόσωπο ἐπιδιώκει νά ἐξοικειώσει τούς ἀνθρώπους μέ στοιχεῖα ἀσυμβίβαστα μέ τήν ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη. Ἡ Ἑλλάδα ἔχει χρέος νά στραφεῖ πρός τήν τιμή τῶν πραγματικῶν ἀξιῶν καί ἰδεωδῶν, πού τήν ἀνέδειξαν στό παγκόσμιο στερέωμα, καί ὄχι νά συμβιβάζεται μέ... κολοκύθια.
Συνεπῶς, ἄς ἐνθαρρύνουμε τά παιδιά μας νά συμμετέχουν ἐνεργά στούς ἑορτασμούς τῆς 28ης Ὀκτωβρίου καί νά ἐμπνέονται ἀπό τή φιλανθρωπία τῶν ἁγίων Ἀναργύρων, πού ἑορτάζουν τήν ἑπομένη (1η Νοεμβρίου), κι ἄς ἀφήσουμε τό καινοφανές Χάλλοουϊν, πού χαλᾶ καί ἀγριεύει τίς παιδικές ψυχές.
