«Αὐτοί πού μεταχειρίζονται σπουδή καί βία ἐπί τοῦ ἑαυτοῦ των ἁρπάζουν τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν».
(Ματθ. ια΄12)
Ἦταν κάποτε ἕνας νέος μοναχὸς ποὺ ὅταν ἄρχιζε τὸν κανόνα τῆς προσευχῆς του, τὸν ἔπιανε ρίγος καὶ πυρετὸς καὶ φοβερὸς πονοκέφαλος. Αὐτὸς ὅμως ἔλεγε: «Νά, εἶμαι ἄρρωστος καὶ σὲ λίγο μπορεῖ νὰ πεθάνω. Ἄς κάνω λοιπὸν τὸν κανόνα μου πρὶν πεθάνω». Καὶ μὲ τὸν λογισμὸ αὐτὸ βίαζε τὸν ἑαυτό του καὶ ἔκανε τὸν κανόνα του. Ὅταν τελείωνε, ἔπαυε καὶ πυρετὸς καὶ ὁ πονοκέφαλος καὶ ἔρχονταν ξανὰ τὴν ὥρα τοῦ κανόνα του. Αὐτὸς ὅμως, σταθερὸς στὸ σκοπό του, βίαζε τὸν ἑαυτό του νὰ προσευχηθῇ. Καὶ ἔτσι σὲ λίγον καιρό, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἐλευθερώθηκε ἀπὸ αὐτὸν τὸν πόλεμο.
Εὐεργετινὸς Α΄ σελ. 272
