Ἀρχή τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους χτές. Καί καθώς βρισκόμαστε σέ κρίσιμους καιρούς βαριᾶς πλάνης καί βλασφημίας, σέ ἡμέρες ζοφερές ὅπου ὅλα ὅσα ξέραμε ὡς τρόπο ζωῆς καί ὡς προσωπικά δικαιώματα καί ἐλευθερίες βιάζονται βάναυσα καί καταστρέφονται ξεδιάντροπα, εἶναι μία ἀκόμη καλή εὐκαιρία νά ξαναθυμίσουμε στούς ἑαυτούς μας ὅτι Ἐκεῖνος παραμένει ἡ μοναδική μας ἐλπίδα.
Ἄς ζητήσουμε λοιπόν ἀκόμη πιό ἔντονα τήν βοήθειά Του. Γιά νά φωτίσει τό ἁπτό σκοτάδι μέσα μας, δείχνοντάς μας δρόμους ἀνάνηψης καί ἐπιστροφῆς. Καί γιά νά μᾶς κρατήσει ὄρθιους στίς ἡμέρες τῶν νέων διωγμῶν καί θλίψεων πού ἀνοίγονται μπροστά μας.
Καλή μετάνοια σέ ὅλους μας συνεπῶς καί καλό πνευματικό ἀγώνα. Γιά νά ξημερώσει κάποτε ἡ μέρα τῆς λευτεριᾶς καί γιά τόν λαό μας ἀπό τούς ἀνήλιαγους τόπους ἐξορίας καί ἐκούσιας αἰχμαλωσίας, ὅπου ἔχει αὐτοεγκλωβιστεῖ. Ἡ πολυπόθητη μέρα τῆς ἐπιστροφῆς μας ἀπό τά σκοτεινά μονοπάτια τῆς ἀποστασίας, ὅπου οἱ ἴδιοι ἔχουμε αὐτοκτονικά ἐπιλέξει ἐδῶ καί χρόνια πολλά νά περιπλανιόμαστε.
Καλή δύναμη σέ ὅλους καί ἐν ὅψει ὅλων τῶν νέων δοκιμασιῶν πού ἔρχονται ἀπό το ἀντίχριστο παγκόσμιο διευθυντήριο και τά ξετσίπωτα ντόπια γιουσουφάκια του. Ἀλλά νά μήν φοβόμαστε τούς δαιμονισμένους λύκους πού λυσσᾶνε γιά νά μᾶς καταπιοῦν. Γιατί, «εἰ ὁ Θεός μεθ’ ἡμῶν, οὐδείς καθ’ ἡμῶν». Αὐτό ὀφείλουμε νά μήν τό ξεχάσουμε ποτέ…
